႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 15:11-32
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 15:11-32 MSBZ
တစ္ဖန္ ကိုယ္ေတာ္က“လူတစ္ဦး၌ သားႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ သားငယ္သည္ ဖခင္အား ‘အေဖ၊ အကြၽႏ္ုပ္ရထိုက္ေသာအေမြပစၥည္းကို ခြဲေဝေပးပါ’ဟု ဆိုသျဖင့္ ဖခင္သည္ သူ၏ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို သူတို႔အား ခြဲေဝေပးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ရက္မ်ားမၾကာမီ သားငယ္သည္ မိမိ၌ရွိသမွ်တို႔ကိုစုစည္းၿပီးလွ်င္ ေဝးလံေသာတိုင္းျပည္သို႔ခရီးထြက္၍ ထိုအရပ္၌ အထိန္းအကြပ္မရွိအသက္ရွင္လ်က္ မိမိ၏အေမြပစၥည္းမ်ားကို ျဖဳန္းတီးေလ၏။ မိမိ၌ရွိသမွ်တို႔ကို အကုန္သုံးစြဲၿပီးေသာအခါ ထိုျပည္အႏွံ႔တြင္ ႀကီးစြာေသာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးက်ေရာက္သျဖင့္ သူသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။ ထိုအခါ သူသည္ ထိုျပည္မွျပည္သားတစ္ဦးထံ သြားေရာက္မွီခိုရာ ထိုသူသည္ ဝက္တို႔ကိုထိန္းေက်ာင္းရန္ သူ႔ကို မိမိလယ္သို႔ေစလႊတ္ေလ၏။ သူသည္ ဝက္မ်ားစားေနေသာပဲေတာင့္မ်ားျဖင့္ မိမိဝမ္းကိုျဖည့္ရန္ ေတာင့္တခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ မည္သူကမွ် သူ႔ကို စားစရာမေပးခဲ့ေခ်။ ထိုအခါ သူသည္ အသိတရားျပန္ရ၍ ‘ငါ့အေဖထံ၌ အလုပ္သမားမည္မွ်ပင္မ်ားေစကာမူ သူတို႔တြင္ စားစရာ အလွ်ံပယ္ရွိ၏။ ငါမူကား ဤအရပ္၌ အစာငတ္လ်က္ ေသလုမတတ္ျဖစ္ေနရ၏။ ငါသည္ထ၍ ငါ့အေဖထံသို႔သြားၿပီး “အေဖ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေကာင္းကင္ကိုလည္းေကာင္း၊ အေဖ့ကိုလည္းေကာင္း ျပစ္မွားခဲ့ပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အေဖ၏သားဟူ၍အေခၚခံရန္ မထိုက္တန္ေတာ့ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ကို အေဖ၏အလုပ္သမားတစ္ဦးအျဖစ္ထားပါ”ဟူ၍ ငါေျပာမည္’ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ထ၍ မိမိဖခင္ထံသို႔ျပန္လာေလ၏။ သူသည္ အေဝး၌ရွိေနစဥ္ပင္ သူ၏ဖခင္သည္ သူ႔ကိုျမင္လွ်င္ ၾကင္နာစိတ္ရွိသျဖင့္ ေျပးလာ၍ သူ႔ကိုဖက္လ်က္ နမ္းေလ၏။ သားကလည္း ‘အေဖ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေကာင္းကင္ကိုလည္းေကာင္း၊ အေဖ့ကိုလည္းေကာင္း ျပစ္မွားခဲ့ပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အေဖ၏သားဟူ၍အေခၚခံရန္ မထိုက္တန္ေတာ့ပါ’ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ဖခင္သည္ မိမိအေစအပါးတို႔အား ‘အေကာင္းဆုံးေသာဝတ္လုံကို အျမန္ယူခဲ့၍ သူ႔ကိုဝတ္ေပးၾကေလာ့။ လက္၌ လက္စြပ္ကိုစြပ္ေပး၍ ေျခ၌ ဖိနပ္ကိုစီးေစၾကေလာ့။ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားသငယ္ကိုလည္းဆြဲလာ၍ သတ္ၾကေလာ့။ ငါတို႔သည္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာစားၾကစို႔။ အေၾကာင္းမူကား ငါ၏ဤသားသည္ ေသဆုံးခဲ့ေသာ္လည္း ျပန္ရွင္လာၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ေသာ္လည္း ျပန္ေတြ႕ရၿပီ’ဟု ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲကိုအစျပဳၾကေလ၏။ လယ္၌ရွိေသာ သားႀကီးသည္ ျပန္လာ၍ အိမ္အနီးသို႔ေရာက္လာေသာအခါ တီးမႈတ္သံႏွင့္ကခုန္သံတို႔ကိုၾကားရသျဖင့္ အေစခံတစ္ဦးကိုေခၚ၍ ‘မည္သည့္အျခင္းအရာမ်ားျဖစ္ပ်က္ေနသနည္း’ဟု ေမးျမန္းေလ၏။ အေစခံကလည္း ‘သင္၏ညီျပန္ေရာက္လာၿပီ။ သူ႔ကိုက်န္းမာစြာျဖင့္ ျပန္ေတြ႕ရသည့္အတြက္ သင္၏ဖခင္သည္ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားသငယ္ကိုသတ္ပါၿပီ’ဟု ေျပာဆို၏။ ထိုအခါ သားႀကီးသည္ အမ်က္ထြက္၍ အထဲသို႔မဝင္လိုေသာေၾကာင့္ သူ၏ဖခင္သည္ အျပင္သို႔ထြက္လာ၍ သူ႔ကိုေဖ်ာင္းဖ်ေလ၏။ သို႔ရာတြင္ သူသည္ ဖခင္အား ‘အကြၽႏ္ုပ္သည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေဖ့ကိုအေစခံ၍ အေဖ၏အမိန႔္ကို တစ္ခါမွ်မလြန္ဆန္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူေပ်ာ္႐ႊင္ရန္ အေဖသည္ အကြၽႏ္ုပ္အားဆိတ္တစ္ေကာင္ကိုမွ်မေပးဖူးပါ။ သို႔ရာတြင္ အေဖ၏ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို ျပည့္တန္ဆာမ်ားႏွင့္ျဖဳန္းတီးခဲ့သည့္ အေဖ၏ဤသားျပန္လာေသာအခါ၌မူ သူ႔အတြက္ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားသငယ္ကို သတ္ေပးသည္တကား’ဟု ဆို၏။ ဖခင္ကလည္း ‘ငါ့သား၊ သင္သည္ ငါႏွင့္အတူအၿမဲရွိေန၏။ ငါ၏ဥစၥာရွိသမွ်သည္ သင္၏ဥစၥာျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သင္၏ညီသည္ ေသဆုံးခဲ့ေသာ္လည္း အသက္ျပန္ရွင္ၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ေသာ္လည္း ျပန္ေတြ႕ရသည္ျဖစ္၍ ယခုဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္႐ႊင္သင့္၏’ဟု ဆိုေလ၏”ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
