ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 22:34-46
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 22:34-46 MSBZ
ဇဒၵဳကဲတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္ႏႈတ္ဆိတ္ေစေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း ဖာရိရွဲတို႔ၾကားလွ်င္ အတူတကြစုေဝးလာၾက၍ သူတို႔ထဲမွ က်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးသည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုစမ္းသပ္လိုသျဖင့္ “ဆရာ၊ ပညတ္တရားထဲတြင္ မည္သည့္ပညတ္ခ်က္သည္ ႀကီးျမတ္သနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ ‘သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို သင္၏စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့၊ သင္၏စိတ္ဝိညာဥ္တစ္ခုလုံးႏွင့္ သင္၏အသိဉာဏ္ရွိသမွ်တို႔ျဖင့္ ခ်စ္ရမည္။’ ဤသည္ကား ႀကီးျမတ္သည့္ ပထမပညတ္ခ်က္ျဖစ္၏။ ဒုတိယပညတ္ခ်က္သည္လည္း ၎နည္းတူျဖစ္ၿပီး ‘ကိုယ့္ဝန္းက်င္၌ရွိေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ရမည္’ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ပညတ္တရားက်မ္းႏွင့္ ပေရာဖက္က်မ္းအလုံးစုံတို႔သည္ ဤပညတ္ခ်က္ႏွစ္ပါးအေပၚတြင္တည္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဖာရိရွဲတို႔စုေဝးေနၾကစဥ္ ေယရႈက “သင္တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို႔ ထင္ျမင္ၾကသနည္း။ သူသည္ မည္သူ၏သားျဖစ္သနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ သူတို႔က “ဒါဝိဒ္၏သားျဖစ္ပါသည္”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဒါဝိဒ္သည္ သူ႔ကို ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ‘သခင္’ဟု ေခၚလ်က္ ‘ထာဝရဘုရားသည္ ငါ၏သခင္အား သင္၏ရန္သူတို႔ကို သင္၏ေျခဖဝါးေအာက္၌ငါခ်ထားသည့္တိုင္ေအာင္ ငါ၏လက္ယာဘက္၌ ထိုင္ေနေလာ့ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏’ဟူ၍ ဆိုထားသည္မွာ မည္သို႔နည္း။ ထိုသို႔ ဒါဝိဒ္သည္ ခရစ္ေတာ္ကို သခင္ဟု ေခၚလွ်င္ ခရစ္ေတာ္သည္ မည္ကဲ့သို႔ သူ၏သားျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္ကို စကားတစ္ခြန္းျပန္ေလွ်ာက္ရန္ပင္ မည္သူမွ် မတတ္ႏိုင္ၾက။ ထိုေန႔မွစ၍ မည္သူမွ် ကိုယ္ေတာ္အား ေမးခြန္းမ်ားမေမးဝံ့ေတာ့ေခ်။