ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 25:31-46

လူ႔သား​သည္ မိမိ​၏​ဘုန္း​အသေရ​ကို​ေဆာင္​လ်က္ ေကာင္းကင္တမန္​အေပါင္း​တို႔​ႏွင့္တကြ ႂကြလာ​ေသာအခါ ဘုန္း​အသေရ​ႏွင့္​ျပည့္စုံ​ေသာ မိမိ​၏​ပလႅင္​ေပၚ၌ ထိုင္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ထိုအခါ လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​ကို ေရွ႕​ေတာ္​၌ စုေဝး​ေစ​ၾက​လိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ သိုးထိန္း​သည္ သိုး​တို႔​ကို ဆိတ္​တို႔​ႏွင့္ သီးျခား​ခြဲထား​သကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို တစ္ဦး​ႏွင့္​တစ္ဦး သီးျခား​ခြဲထား​ကာ သိုး​မ်ား​ကို မိမိ​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌​လည္းေကာင္း၊ ဆိတ္​မ်ား​ကို လက္ဝဲ​ေတာ္​ဘက္​၌​လည္းေကာင္း ထား​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းႀကီး​သည္ မိမိ​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​အား ‘ငါ့​ခမည္းေတာ္​ထံမွ ေကာင္းခ်ီး​မဂၤလာ​ခံစား​ရ​ေသာ​သူ​တို႔၊ ကမာၻ​တည္​ကတည္းက သင္​တို႔​အတြက္ ျပင္ဆင္​ထား​ေသာ​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ကို လာ​၍ အေမြ​ဆက္ခံ​ၾက​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ငါ​သည္ ဆာေလာင္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​စား​စရာ​ေပး​ၾက​၏။ ငါ​သည္ ေရငတ္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ေသာက္​စရာ​ေပး​ၾက​၏။ ငါ​သည္ သူစိမ္း​ဧည့္သည္​ျဖစ္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ႀကိဳဆို​လက္ခံ​ၾက​၏။ ငါ​သည္ အဝတ္မပါ​အခ်ည္းစည္း​ျဖစ္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ဝတ္စရာ​ေပး​ၾက​၏။ ငါ​သည္ နာမက်န္း​ျဖစ္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ၾကည့္ရႈ​ၾက​၏။ ငါ​သည္ ေထာင္​က်​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ထံသို႔​လာ​ၾက​၏’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ထိုအခါ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​တို႔​က ‘သခင္​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ မည္သည့္​အခါ​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​ဆာေလာင္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​ျမင္​၍ ေကြၽးေမြး​ခဲ့​ပါ​သနည္း။ သို႔မဟုတ္ ေရငတ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​ျမင္​၍ ေသာက္​စရာ​ေပး​ခဲ့​ပါ​သနည္း။ မည္သည့္​အခါ​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူစိမ္း​ဧည့္သည္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​ျမင္​၍ ႀကိဳဆို​လက္ခံ​ခဲ့​ပါ​သနည္း။ သို႔မဟုတ္ အဝတ္မပါ​အခ်ည္းစည္း​ျဖစ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​ျမင္​၍ ဝတ္စရာ​ေပး​ခဲ့​ပါ​သနည္း။ မည္သည့္​အခါ​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​နာမက်န္း​ျဖစ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ေထာင္​က်​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း ျမင္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ထံ​လာ​ခဲ့​ပါ​သနည္း’​ဟု မင္းႀကီး​အား ျပန္​ေလွ်ာက္​ၾက​လိမ့္မည္။ မင္းႀကီး​က​လည္း ‘သင္​တို႔​အား ငါ​အမွန္​ဆို​မည္။ ငါ​၏​ဤ​ညီအစ္ကို​တို႔​တြင္ အငယ္ဆုံး​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္​အား သင္​တို႔​ျပဳ​ခဲ့​သမွ်​သည္ ငါ့​ကို​ျပဳ​ခဲ့​ျခင္း​ျဖစ္​၏’​ဟု ျပန္​၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းႀကီး​သည္ လက္ဝဲ​ေတာ္​ဘက္​၌​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​အား​လည္း ‘က်ိန္ဆဲ​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​တို႔၊ ငါ့​ထံမွ​ထြက္ခြာ​၍ မာရ္နတ္​ႏွင့္​သူ​၏​ေစတမန္​မ်ား​အတြက္​ျပင္ဆင္​ထား​ေသာ ထာဝရ​မီး​ထဲသို႔ သြား​ၾက​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ငါ​သည္ ဆာေလာင္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​စား​စရာ​မ​ေပး​ၾက။ ငါ​သည္ ေရငတ္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ေသာက္​စရာ​မ​ေပး​ၾက။ ငါ​သည္ သူစိမ္း​ဧည့္သည္​ျဖစ္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ႀကိဳဆို​လက္ခံ​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက။ ငါ​သည္ အဝတ္မပါ​အခ်ည္းစည္း​ျဖစ္​ေသာအခါ သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ဝတ္စရာ​မ​ေပး​ၾက။ ငါ​သည္ နာမက်န္း​ျဖစ္​ေသာအခါ​ႏွင့္ ေထာင္​က်​ေသာအခါ​တြင္​လည္း သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​မ​ၾကည့္ရႈ​ၾက’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္​လည္း ‘သခင္​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ မည္သည့္​အခါ​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​ဆာေလာင္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ေရငတ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ သူစိမ္း​ဧည့္သည္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ အဝတ္မပါ​အခ်ည္းစည္း​ျဖစ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ နာမက်န္း​ျဖစ္​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ေထာင္​က်​ေတာ္မူ​သည္​ကို​လည္းေကာင္း ျမင္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​မ​လုပ္ေကြၽး​မ​ျပဳစု​ဘဲ​ေန​ၾက​သနည္း’​ဟု ျပန္​ေလွ်ာက္​ၾက​လိမ့္မည္။ မင္းႀကီး​က​လည္း ‘သင္​တို႔​အား ငါ​အမွန္​ဆို​မည္။ ဤ​အငယ္ဆုံး​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္​အား သင္​တို႔​မ​ျပဳ​ခဲ့​သမွ်​သည္ ငါ့​ကို​မ​ျပဳ​ျခင္း​ျဖစ္​၏’​ဟု ျပန္​၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ ထိုအခါ ဤ​သူ​တို႔​သည္ ထာဝရ​အျပစ္ဒဏ္​ခံ​ရာ​သို႔ သြား​ၾက​လိမ့္မည္။ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​တို႔​မူကား ထာဝရ​အသက္ရွင္​ရာ​သို႔ သြား​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။