ဆာလံက်မ္း 142:3-6
ဆာလံက်မ္း 142:3-6 MSBZ
အကြၽႏ္ုပ္၏အတြင္းဝိညာဥ္ညႇိဳးငယ္ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သာလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္၏လမ္းကိုသိေတာ္မူ၏။ လူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္း၌ အကြၽႏ္ုပ္အတြက္ေက်ာ့ကြင္းကို လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာေထာင္ထားၾကပါ၏။ လက္ယာဘက္သို႔ၾကည့္၍ သိျမင္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ကိုအသိအမွတ္ျပဳသူ တစ္စုံတစ္ဦးမွ်မရွိပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ထြက္ေျပးစရာလမ္းလည္းမရွိပါ။ အကြၽႏ္ုပ္၏စိတ္ဝိညာဥ္ကို ဂ႐ုစိုက္သူလည္းမရွိပါ။ အို ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ေအာ္ဟစ္ပါ၏။ “ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ခိုလႈံရာျဖစ္ေတာ္မူၿပီး အသက္ရွင္ေသာသူတို႔၏ျပည္၌ အကြၽႏ္ုပ္၏ေဝစုျဖစ္ေတာ္မူ၏”ဟု အကြၽႏ္ုပ္ေျပာဆိုပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏ဟစ္ေၾကာ္သံကို အာ႐ုံစိုက္နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္သည္ အေျခအေနအလြန္နိမ့္ပါးလ်က္ရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ကို လိုက္လံညႇဥ္းဆဲေသာသူတို႔ထံမွ ကယ္ႏုတ္ေတာ္မူပါ။ အေၾကာင္းမူကား ထိုသူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ထက္ အင္အားႀကီးမားၾကပါ၏။