ကမၻာဦး 32
32
ယာကုပ္သည္ဧေသာႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္ျပင္ဆင္ျခင္း
1ယာကုပ္သည္ခရီးဆက္လက္သြားစဥ္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္တမန္တို႔ႏွင့္ေတြ႕ဆုံေလ သည္။- 2ေကာင္းကင္တမန္တို႔ကိုျမင္လၽွင္ယာကုပ္ က``ဤအရပ္ကားဘုရားသခင္၏တပ္ေတာ္ ျဖစ္သည္'' ဟုဆို၍၎ကိုမဟာနိမ္ဟုမွည့္ ေခၚေလသည္။
3ယာကုပ္သည္ဧဒုံျပည္တြင္ရွိေသာသူ၏အစ္ ကိုဧေသာထံသို႔ ေစတမန္မ်ားကိုေရွ႕ေျပး အျဖစ္ေစလႊတ္ေလ၏။- 4ထိုေစတမန္တို႔အား``ကိုယ္ေတာ္၏အေစခံ ယာကုပ္က`ကၽြန္ုပ္သည္လာဗန္ႏွင့္အတူေန ထိုင္ၿပီးယခုမွျပန္ခဲ့ရပါသည္။- 5ကၽြန္ုပ္တြင္ႏြား၊ ျမည္း၊ သိုး၊ ဆိတ္ႏွင့္ကၽြန္မ်ားရွိ ပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္ထံ၌ကၽြန္ုပ္မ်က္ႏွာသာရ နိုင္မည္ဟုေမၽွာ္လင့္လ်က္ ဤသို႔သတင္းပို႔ ေလၽွာက္ထားပါသည္' ဟုေျပာေလာ့'' ဟုမွာ ၾကားလိုက္ေလသည္။
6ေစတမန္တို႔သည္ယာကုပ္ထံသို႔ျပန္ေရာက္ လာ၍ ``ကၽြန္ုပ္တို႔သည္ကိုယ္ေတာ္၏အစ္ကို ဧေသာထံသို႔ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ သူသည္လည္း ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္လာေနပါၿပီ။ သူ႔ ထံ၌လူအင္အားေလးရာရွိပါသည္'' ဟု ျပန္ၾကားၾကသည္။- 7ထိုအခါယာကုပ္သည္အလြန္ေၾကာက္ရြံ့၍ စိတ္ပူပန္သျဖင့္ သူႏွင့္အတူရွိေသာသူတို႔ ကိုလည္းေကာင္း၊ သိုး၊ ဆိတ္၊ ႏြားႏွင့္ကုလားအုတ္ တို႔ကိုလည္းေကာင္းႏွစ္စုခြဲ၍ထားလိုက္၏။- 8အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္သူက``ဧေသာေရာက္ လာ၍ပထမအစုကိုတိုက္ခိုက္သည္ရွိေသာ္ က်န္တစ္စုကားလြတ္ေျမာက္နိုင္လိမ့္မည္'' ဟု ေတြးေတာမိေသာေၾကာင့္တည္း။
9ထိုေနာက္ယာကုပ္က``အကၽြန္ုပ္၏အဘိုး အာျဗဟံႏွင့္အကၽြန္ုပ္၏ဖခင္ဣဇာက္တို႔ ၏ဘုရားသခင္၊ အကၽြန္ုပ္၏ဆုေတာင္းသံကို နားေညာင္းေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ္ရွင္က`သင္၏ ျပည္၊ သင္၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ထံသို႔ျပန္ ေလာ့။ ငါသည္သင့္ကိုႀကီးပြားေစမည္' ဟု မိန႔္ေတာ္မူပါ၏။- 10ကိုယ္ေတာ္အျမဲထားေတာ္မူေသာက႐ုဏာ ေတာ္ႏွင့္ကိုယ္ေတာ္၏ကၽြန္သည္မထိုက္တန္ ပါ။ အကၽြန္ုပ္သည္ေယာ္ဒန္ျမစ္ကိုျဖတ္ကူး စဥ္အခါက အကၽြန္ုပ္၌လက္ကိုင္ေတာင္ေဝွး တစ္ေခ်ာင္းသာပါသြားေသာ္လည္း ယခုမွာ မူဤလူစုႏွစ္စုပါလ်က္ျပန္လာခဲ့ရ ပါသည္။- 11အကၽြန္ုပ္၏အစ္ကိုဧေသာ၏လက္မွအကၽြန္ုပ္ အားကယ္တင္ရန္ေတာင္းေလၽွာက္ပါ၏။ သူ သည္မိန္းမႏွင့္ကေလးမ်ားအပါအဝင္ အကၽြန္ုပ္တို႔အားလုံးအားတိုက္ခိုက္ဖ်က္ ဆီးမည္ကိုအကၽြန္ုပ္စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ့ပါ၏။- 12ကိုယ္ေတာ္က`သင့္ကိုႀကီးပြားေစမည္။ သင္၏ အဆက္အႏြယ္မ်ားကိုပင္လယ္ကမ္းေျခရွိ သဲပြင့္မ်ားကဲ့သို႔ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္မ်ား ျပားေစမည္' ဟူေသာကတိေတာ္ကိုသတိရ ေတာ္မူပါ'' ဟုေတာင္းေလၽွာက္ေလသည္။-#က၊ ၂၂:၁၇။
13-15ယာကုပ္သည္ထိုအရပ္တြင္တစ္ညတည္းခို ၿပီးေနာက္ အစ္ကိုဧေသာအားလက္ေဆာင္ေပး ရန္ မိမိ၏တိရစၧာန္အုပ္ထဲမွဆိတ္မႏွစ္ရာ ႏွင့္ဆိတ္ထီးႏွစ္ဆယ္၊ သိုးမႏွစ္ရာႏွင့္သိုး ထီးႏွစ္ဆယ္၊ နို႔စားကုလားအုတ္မသုံးဆယ္ ႏွင့္သားေကာင္ငယ္မ်ား၊ ႏြားမေလးဆယ္ႏွင့္ ႏြားထီးဆယ္ေကာင္၊ ျမည္းမႏွစ္ဆယ္ႏွင့္ ျမည္းထီးဆယ္ေကာင္တို႔ကိုေရြးယူေလ၏။- 16ထိုတိရစၧာန္မ်ားကိုအုပ္လိုက္ခြဲၿပီးလၽွင္ တစ္ အုပ္စီကိုအေစခံတစ္ေယာက္က်အုပ္ထိန္း ေစ၏။ ထိုေနာက္အေစခံတို႔အား``သင္တို႔သည္ တစ္အုပ္ႏွင့္တစ္အုပ္ေရွ႕ေနာက္ျခား၍ငါ့ေရွ႕ မွသြားၾကေလာ့'' ဟုမွာၾကားေလသည္။- 17ေရွ႕ဆုံးမွသြားရေသာအေစခံအား``ငါ၏ အစ္ကိုဧေသာကသင့္ကိုေတြ႕၍`သင္၏သခင္ ကားမည္သူနည္း၊ မည္သည့္အရပ္သို႔သြား မည္နည္း။ သင့္ေရွ႕၌ရွိေသာတိရစၧာန္တို႔ကို မည္သူပိုင္သနည္း' ဟုေမးလၽွင္၊- 18`ကိုယ္ေတာ္၏အေစခံယာကုပ္ပိုင္ပါသည္။ သခင္ဧေသာအားဆက္သလိုက္ေသာလက္ ေဆာင္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ယာကုပ္ကိုယ္တိုင္ အကၽြန္ုပ္တို႔ေနာက္မွလိုက္ပါလာပါသည္' ဟူ၍ညႊန္ၾကားေလသည္။- 19ထိုနည္းတူဒုတိယအေစခံ၊ တတိယ အေစခံမွစ၍ တိရစၧာန္အုပ္တို႔ကိုအုပ္ ထိန္းရသူအေပါင္းတို႔အား၊- 20သင္တို႔သည္ဧေသာႏွင့္ေတြ႕ေသာအခါ`ကိုယ္ေတာ္ ၏အေစခံယာကုပ္သည္ကၽြန္ုပ္တို႔ေနာက္မွလိုက္ ပါလာပါသည္' ဟုေျပာရမည္'' ဟူ၍မွာၾကား ၏။ ယာကုပ္က``ယခုေပးလိုက္ေသာလက္ေဆာင္ မ်ားအားျဖင့္ အစ္ကို၏စိတ္ကိုေျပေစ၍သူ ႏွင့္ေတြ႕ဆုံရေသာအခါ ငါ့အျပစ္ကိုခြင့္ လႊတ္ေကာင္းခြင့္လႊတ္ေပလိမ့္မည္'' ဟု စိတ္ကူးမိေလ၏။- 21သူသည္လက္ေဆာင္မ်ားကိုႀကိဳတင္ပို႔ၿပီး ေနာက္ထိုညတြင္စခန္း၌အိပ္ေလ၏။
ေပေႏြလအရပ္တြင္ယာကုပ္နပန္းလုံးျခင္း
22ထိုညခ်င္းတြင္းယာကုပ္သည္ထ၍မယားႏွစ္ ေယာက္၊ မယားငယ္ႏွစ္ေယာက္၊ သားသမီးတစ္ ဆယ့္တစ္ေယာက္တို႔ကိုေခၚေဆာင္လ်က္ယဗၺဳတ္ ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးေစ၏။- 23သားမယားတို႔ႏွင့္အတူပိုင္သမၽွဥစၥာပစၥည္း တို႔ကိုတစ္ဖက္ကမ္းသို႔ပို႔ေလ၏။- 24ယာကုပ္ကမူတစ္ေယာက္တည္းေနရစ္ခဲ့ေလ သည္။
ထိုအခါလူတစ္ေယာက္သည္မိုးလင္းအံ့ဆဲ ဆဲတိုင္ေအာင္သူႏွင့္နပန္းလုံးေလ၏။- 25ထိုသူသည္မနိုင္မွန္းသိေသာအခါယာကုပ္ ၏တင္ပါးကိုထိုးသျဖင့္အဆစ္ျပဳတ္ေလ၏။- 26ထိုသူက``ငါ့ကိုလႊတ္ပါ။ မိုးလင္းလုၿပီ'' ဟုဆိုေလ၏။
ယာကုပ္က``အကၽြန္ုပ္ကိုေကာင္းခ်ီးေပးမွလႊတ္ မည္'' ဟုေျပာ၏။-#ေဟာ၊ ၁၂:၃-၄။
27ထိုသူကလည္း``သင္၏နာမည္ကားအဘယ္ နည္း'' ဟုေမး၏။
``ယာကုပ္'' ဟုျပန္ေျဖ၏။
28ထိုသူက``ေနာင္တြင္သင္၏နာမည္ကို`ယာကုပ္' ဟူ ၍မေခၚေစရ။ သင္သည္ဘုရားႏွင့္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ လူႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္းဆိုင္ၿပိဳင္၍အနိုင္ ရခဲ့ေသာေၾကာင့္သင္၏နာမည္မွာ`ဣသေရလ' ဟူ၍ျဖစ္ရမည္'' ဟုဆိုေလ၏။-#က၊ ၃၅:၁၀။
29ယာကုပ္က``ကိုယ္ေတာ္၏နာမကိုသိပါရေစ'' ဟုေလၽွာက္ေလ၏။
ထိုသူက``သင္သည္ငါ၏နာမကိုအဘယ္ ေၾကာင့္သိလိုသနည္း'' ဟုေမး၏။ ထိုေနာက္ ယာကုပ္ကိုေကာင္းခ်ီးေပးေလ၏။-#သူႀကီး၊ ၁၃:၁၇-၁၈။
30ယာကုပ္က``ငါသည္ဘုရားသခင္ကိုမ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ဖူးေတြ႕ရေသာ္လည္း အသက္ခ်မ္း သာရလ်က္ရွိေသး၏'' ဟုဆို၍ထိုအရပ္ ကိုေပေႏြလဟုသမုတ္ေလ၏။- 31ယာကုပ္သည္ေပေႏြလအရပ္မွထြက္ခြာလာ ေသာအခါေနထြက္ၿပီျဖစ္၏။ သူသည္ခါးဆစ္ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ေထာ့နဲ႔က်ိဳးနင္းသြားရေလသည္။- 32ယာကုပ္သည္တင္ပါးႂကြက္သားတြင္အထိုး ခံခဲ့ရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယေန႔ထက္တိုင္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္တင္ပါး ႂကြက္သားကိုမစားၾကေခ်။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
ကမၻာဦး 32: MCLZV
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
ကမၻာဦး 32
32
ယာကုပ္သည္ဧေသာႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္ျပင္ဆင္ျခင္း
1ယာကုပ္သည္ခရီးဆက္လက္သြားစဥ္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္တမန္တို႔ႏွင့္ေတြ႕ဆုံေလ သည္။- 2ေကာင္းကင္တမန္တို႔ကိုျမင္လၽွင္ယာကုပ္ က``ဤအရပ္ကားဘုရားသခင္၏တပ္ေတာ္ ျဖစ္သည္'' ဟုဆို၍၎ကိုမဟာနိမ္ဟုမွည့္ ေခၚေလသည္။
3ယာကုပ္သည္ဧဒုံျပည္တြင္ရွိေသာသူ၏အစ္ ကိုဧေသာထံသို႔ ေစတမန္မ်ားကိုေရွ႕ေျပး အျဖစ္ေစလႊတ္ေလ၏။- 4ထိုေစတမန္တို႔အား``ကိုယ္ေတာ္၏အေစခံ ယာကုပ္က`ကၽြန္ုပ္သည္လာဗန္ႏွင့္အတူေန ထိုင္ၿပီးယခုမွျပန္ခဲ့ရပါသည္။- 5ကၽြန္ုပ္တြင္ႏြား၊ ျမည္း၊ သိုး၊ ဆိတ္ႏွင့္ကၽြန္မ်ားရွိ ပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္ထံ၌ကၽြန္ုပ္မ်က္ႏွာသာရ နိုင္မည္ဟုေမၽွာ္လင့္လ်က္ ဤသို႔သတင္းပို႔ ေလၽွာက္ထားပါသည္' ဟုေျပာေလာ့'' ဟုမွာ ၾကားလိုက္ေလသည္။
6ေစတမန္တို႔သည္ယာကုပ္ထံသို႔ျပန္ေရာက္ လာ၍ ``ကၽြန္ုပ္တို႔သည္ကိုယ္ေတာ္၏အစ္ကို ဧေသာထံသို႔ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ သူသည္လည္း ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္လာေနပါၿပီ။ သူ႔ ထံ၌လူအင္အားေလးရာရွိပါသည္'' ဟု ျပန္ၾကားၾကသည္။- 7ထိုအခါယာကုပ္သည္အလြန္ေၾကာက္ရြံ့၍ စိတ္ပူပန္သျဖင့္ သူႏွင့္အတူရွိေသာသူတို႔ ကိုလည္းေကာင္း၊ သိုး၊ ဆိတ္၊ ႏြားႏွင့္ကုလားအုတ္ တို႔ကိုလည္းေကာင္းႏွစ္စုခြဲ၍ထားလိုက္၏။- 8အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္သူက``ဧေသာေရာက္ လာ၍ပထမအစုကိုတိုက္ခိုက္သည္ရွိေသာ္ က်န္တစ္စုကားလြတ္ေျမာက္နိုင္လိမ့္မည္'' ဟု ေတြးေတာမိေသာေၾကာင့္တည္း။
9ထိုေနာက္ယာကုပ္က``အကၽြန္ုပ္၏အဘိုး အာျဗဟံႏွင့္အကၽြန္ုပ္၏ဖခင္ဣဇာက္တို႔ ၏ဘုရားသခင္၊ အကၽြန္ုပ္၏ဆုေတာင္းသံကို နားေညာင္းေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ္ရွင္က`သင္၏ ျပည္၊ သင္၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ထံသို႔ျပန္ ေလာ့။ ငါသည္သင့္ကိုႀကီးပြားေစမည္' ဟု မိန႔္ေတာ္မူပါ၏။- 10ကိုယ္ေတာ္အျမဲထားေတာ္မူေသာက႐ုဏာ ေတာ္ႏွင့္ကိုယ္ေတာ္၏ကၽြန္သည္မထိုက္တန္ ပါ။ အကၽြန္ုပ္သည္ေယာ္ဒန္ျမစ္ကိုျဖတ္ကူး စဥ္အခါက အကၽြန္ုပ္၌လက္ကိုင္ေတာင္ေဝွး တစ္ေခ်ာင္းသာပါသြားေသာ္လည္း ယခုမွာ မူဤလူစုႏွစ္စုပါလ်က္ျပန္လာခဲ့ရ ပါသည္။- 11အကၽြန္ုပ္၏အစ္ကိုဧေသာ၏လက္မွအကၽြန္ုပ္ အားကယ္တင္ရန္ေတာင္းေလၽွာက္ပါ၏။ သူ သည္မိန္းမႏွင့္ကေလးမ်ားအပါအဝင္ အကၽြန္ုပ္တို႔အားလုံးအားတိုက္ခိုက္ဖ်က္ ဆီးမည္ကိုအကၽြန္ုပ္စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ့ပါ၏။- 12ကိုယ္ေတာ္က`သင့္ကိုႀကီးပြားေစမည္။ သင္၏ အဆက္အႏြယ္မ်ားကိုပင္လယ္ကမ္းေျခရွိ သဲပြင့္မ်ားကဲ့သို႔ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္မ်ား ျပားေစမည္' ဟူေသာကတိေတာ္ကိုသတိရ ေတာ္မူပါ'' ဟုေတာင္းေလၽွာက္ေလသည္။-#က၊ ၂၂:၁၇။
13-15ယာကုပ္သည္ထိုအရပ္တြင္တစ္ညတည္းခို ၿပီးေနာက္ အစ္ကိုဧေသာအားလက္ေဆာင္ေပး ရန္ မိမိ၏တိရစၧာန္အုပ္ထဲမွဆိတ္မႏွစ္ရာ ႏွင့္ဆိတ္ထီးႏွစ္ဆယ္၊ သိုးမႏွစ္ရာႏွင့္သိုး ထီးႏွစ္ဆယ္၊ နို႔စားကုလားအုတ္မသုံးဆယ္ ႏွင့္သားေကာင္ငယ္မ်ား၊ ႏြားမေလးဆယ္ႏွင့္ ႏြားထီးဆယ္ေကာင္၊ ျမည္းမႏွစ္ဆယ္ႏွင့္ ျမည္းထီးဆယ္ေကာင္တို႔ကိုေရြးယူေလ၏။- 16ထိုတိရစၧာန္မ်ားကိုအုပ္လိုက္ခြဲၿပီးလၽွင္ တစ္ အုပ္စီကိုအေစခံတစ္ေယာက္က်အုပ္ထိန္း ေစ၏။ ထိုေနာက္အေစခံတို႔အား``သင္တို႔သည္ တစ္အုပ္ႏွင့္တစ္အုပ္ေရွ႕ေနာက္ျခား၍ငါ့ေရွ႕ မွသြားၾကေလာ့'' ဟုမွာၾကားေလသည္။- 17ေရွ႕ဆုံးမွသြားရေသာအေစခံအား``ငါ၏ အစ္ကိုဧေသာကသင့္ကိုေတြ႕၍`သင္၏သခင္ ကားမည္သူနည္း၊ မည္သည့္အရပ္သို႔သြား မည္နည္း။ သင့္ေရွ႕၌ရွိေသာတိရစၧာန္တို႔ကို မည္သူပိုင္သနည္း' ဟုေမးလၽွင္၊- 18`ကိုယ္ေတာ္၏အေစခံယာကုပ္ပိုင္ပါသည္။ သခင္ဧေသာအားဆက္သလိုက္ေသာလက္ ေဆာင္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ယာကုပ္ကိုယ္တိုင္ အကၽြန္ုပ္တို႔ေနာက္မွလိုက္ပါလာပါသည္' ဟူ၍ညႊန္ၾကားေလသည္။- 19ထိုနည္းတူဒုတိယအေစခံ၊ တတိယ အေစခံမွစ၍ တိရစၧာန္အုပ္တို႔ကိုအုပ္ ထိန္းရသူအေပါင္းတို႔အား၊- 20သင္တို႔သည္ဧေသာႏွင့္ေတြ႕ေသာအခါ`ကိုယ္ေတာ္ ၏အေစခံယာကုပ္သည္ကၽြန္ုပ္တို႔ေနာက္မွလိုက္ ပါလာပါသည္' ဟုေျပာရမည္'' ဟူ၍မွာၾကား ၏။ ယာကုပ္က``ယခုေပးလိုက္ေသာလက္ေဆာင္ မ်ားအားျဖင့္ အစ္ကို၏စိတ္ကိုေျပေစ၍သူ ႏွင့္ေတြ႕ဆုံရေသာအခါ ငါ့အျပစ္ကိုခြင့္ လႊတ္ေကာင္းခြင့္လႊတ္ေပလိမ့္မည္'' ဟု စိတ္ကူးမိေလ၏။- 21သူသည္လက္ေဆာင္မ်ားကိုႀကိဳတင္ပို႔ၿပီး ေနာက္ထိုညတြင္စခန္း၌အိပ္ေလ၏။
ေပေႏြလအရပ္တြင္ယာကုပ္နပန္းလုံးျခင္း
22ထိုညခ်င္းတြင္းယာကုပ္သည္ထ၍မယားႏွစ္ ေယာက္၊ မယားငယ္ႏွစ္ေယာက္၊ သားသမီးတစ္ ဆယ့္တစ္ေယာက္တို႔ကိုေခၚေဆာင္လ်က္ယဗၺဳတ္ ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးေစ၏။- 23သားမယားတို႔ႏွင့္အတူပိုင္သမၽွဥစၥာပစၥည္း တို႔ကိုတစ္ဖက္ကမ္းသို႔ပို႔ေလ၏။- 24ယာကုပ္ကမူတစ္ေယာက္တည္းေနရစ္ခဲ့ေလ သည္။
ထိုအခါလူတစ္ေယာက္သည္မိုးလင္းအံ့ဆဲ ဆဲတိုင္ေအာင္သူႏွင့္နပန္းလုံးေလ၏။- 25ထိုသူသည္မနိုင္မွန္းသိေသာအခါယာကုပ္ ၏တင္ပါးကိုထိုးသျဖင့္အဆစ္ျပဳတ္ေလ၏။- 26ထိုသူက``ငါ့ကိုလႊတ္ပါ။ မိုးလင္းလုၿပီ'' ဟုဆိုေလ၏။
ယာကုပ္က``အကၽြန္ုပ္ကိုေကာင္းခ်ီးေပးမွလႊတ္ မည္'' ဟုေျပာ၏။-#ေဟာ၊ ၁၂:၃-၄။
27ထိုသူကလည္း``သင္၏နာမည္ကားအဘယ္ နည္း'' ဟုေမး၏။
``ယာကုပ္'' ဟုျပန္ေျဖ၏။
28ထိုသူက``ေနာင္တြင္သင္၏နာမည္ကို`ယာကုပ္' ဟူ ၍မေခၚေစရ။ သင္သည္ဘုရားႏွင့္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ လူႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္းဆိုင္ၿပိဳင္၍အနိုင္ ရခဲ့ေသာေၾကာင့္သင္၏နာမည္မွာ`ဣသေရလ' ဟူ၍ျဖစ္ရမည္'' ဟုဆိုေလ၏။-#က၊ ၃၅:၁၀။
29ယာကုပ္က``ကိုယ္ေတာ္၏နာမကိုသိပါရေစ'' ဟုေလၽွာက္ေလ၏။
ထိုသူက``သင္သည္ငါ၏နာမကိုအဘယ္ ေၾကာင့္သိလိုသနည္း'' ဟုေမး၏။ ထိုေနာက္ ယာကုပ္ကိုေကာင္းခ်ီးေပးေလ၏။-#သူႀကီး၊ ၁၃:၁၇-၁၈။
30ယာကုပ္က``ငါသည္ဘုရားသခင္ကိုမ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ဖူးေတြ႕ရေသာ္လည္း အသက္ခ်မ္း သာရလ်က္ရွိေသး၏'' ဟုဆို၍ထိုအရပ္ ကိုေပေႏြလဟုသမုတ္ေလ၏။- 31ယာကုပ္သည္ေပေႏြလအရပ္မွထြက္ခြာလာ ေသာအခါေနထြက္ၿပီျဖစ္၏။ သူသည္ခါးဆစ္ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ေထာ့နဲ႔က်ိဳးနင္းသြားရေလသည္။- 32ယာကုပ္သည္တင္ပါးႂကြက္သားတြင္အထိုး ခံခဲ့ရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယေန႔ထက္တိုင္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္တင္ပါး ႂကြက္သားကိုမစားၾကေခ်။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
:
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.