Rodzaju 2
2
1Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia, i cały ich zastęp. 2I ukończył Bóg w#2:2 Przyimek w (בְּ) najwyraźniej ozn. tu przed. siódmym#2:2 w szóstym PS G S. dniu swoje dzieło,#2:2 dzieło, מְלָאכָה (mela’chaʰ), lub: pracę, zajęcie. które wykonywał, i zaprzestał#2:2 Lub: odpoczął. w siódmym dniu wszelkiej pracy, którą wykonywał.#Hbr 4:4, 10 3I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go,#Wj 20:11#2:3 poświęcił go, וַיְקַדֵּשׁ אֹתוֹ (wajqadesz), lub: uświęcił go l. wydzielił go. gdyż w nim zaprzestał wszelkiego swego dzieła, które stworzył Bóg przez [jego] wykonanie.#2:3 Lub: które tworzył Bóg dla ich wykonania (Rdz 2:3L).
Szczegółowy opis stworzenia człowieka
4Oto dzieje#2:4 dzieje, תוֹלְדוֹת (toledot), lub: pokolenia we wprowadzeniach do genealogii, zob. Rdz 5:1; 10:1. Wg G: To jest księga pochodzenia, αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως (Rdz 2:4L). niebios i ziemi przy ich tworzeniu,#2:4 Lub: gdy zostały stworzone, ὅτε ἐγένετο G. w dniu#2:4 w dniu, בְּיוֹם, lub: w czasie. uczynienia przez JHWH, Boga,#2:4 JHWH, Bóg, יְהוָה אֱלֹהִים: m.in.: (1) Wprowadzenie tego wyrażenia oznacza, że mamy do czynienia z odrębną jednostką literacką, tj. źródłem J (Jahwistycznym). (2) Wprowadzenie tego wyrażenia sygnalizuje, że Bóg objawia się w kontekście przymierza, nie stworzenia. ziemi oraz niebios.#2:4 Wg PS G S TgN: niebios i ziemi. W. 4 traktowany jest jako tytuł. 5Zanim#2:5 W Rdz 2:5-8 chodzi raczej o roślinność uprawną Edenu (por. Rdz 1:11-13), bo: (1) w w. 5 jest mowa o braku człowieka, a ponadto (2) jeśli roślinności nie było w ogóle, to co miałaby poić mgła? Niemniej frg. robi wrażenie pochodzącego z innego źródła niż Rdz 1:1-2:3. pojawił się na ziemi jakikolwiek polny krzew#2:5 krzew, שִׂיחַ, por. Rdz 21:15; Jb 30:4, 7. i zanim wzeszła jakakolwiek polna trawa, gdyż nie spuszczał JHWH, Bóg, deszczu na ziemię i nie było człowieka do uprawiania ziemi,#2:5 do uprawiania ziemi l. gleby, לַעֲבֹד אֶת־הָאֲדָמָה. 6ale mgła#2:6 mgła, אֵד (’ed), hl2, por. Jb 36:27; ak. edu w tekstach bab. odnosi się do podziemnych źródeł (Rdz 2:6L). występowała z ziemi i poiła całą powierzchnię gleby, 7JHWH, Bóg, ukształtował człowieka, proch z ziemi,#2:7 ziemi l. gleby; אֲדָמָה (’adamaʰ) może, w zależności od kontekstu, ozn. ziemię, proch (tj. ziemię jako materiał), grunt, pole. W Rdz 2:4-7 אֲדָמָה występuje w kontekście אֶרֶץ (’erets), czyli: ziemia, w zn. bliskoznacznym do אֲדָמָה, szczególnie że mamy tu do czynienia z grą słów: człowiek – ziemia, adam – adama (אָדָם – אֲדָמָה), w rodzaju: ziemianin – ziemia. i tchnął w jego nozdrza dech życia#2:7 dech życia, נִשְׁמַת חַיִּים (niszmat chajjim), zob. Jb 32:8; Prz 20:27. – i człowiek stał się żywą duszą.#2:7 żywą duszą, לְנֶפֶשׁ חַיָּה (lenefesz chajaʰ), lub: żywym tchnieniem. Podobne określenie odnosi się do zwierząt: Rdz 1:20, 24, 30; 2:19 (Rdz 2:6L). 8Wtedy JHWH, Bóg, zasadził ogród w Edenie,#2:8 Eden, עֵדֶן (‘eden), czyli: rozkosz (עִדּוּנִים, znaczy: zbytek, luksus), zob. Ne 9:25; Rdz 2:8L. od wschodu, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował. 9I sprawił JHWH, Bóg, że wyrosło z ziemi wszelkie drzewo piękne z wyglądu#2:9 piękne z wyglądu, נֶחְמָד לְמַרְאֶה: ponętne z wyglądu. i dobre do jedzenia – i drzewo życia w środku ogrodu, i drzewo poznania dobrego i złego.
10A rzeka wypływała z Edenu, aby nawadniać ogród, a stamtąd rozdzielała się na cztery odnogi. 11Nazwa pierwszej: Piszon. Ona otaczała całą ziemię Chawila, tam, gdzie jest złoto, 12a złoto tej ziemi jest wyborne,#2:12 Wg PS: bardzo wyborne. tam jest bdellium#2:12 bdellium, בְּדֹלַח (bedolach): wg G: węgiel, ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄνθραξ καὶ ὁ λίθος ὁ πράσινος. i kamień onyksowy.#2:12 kamień onyksowy, אֶבֶן הַשֹּׁהַם, Jb 28:16. 13A nazwa drugiej rzeki: Gichon. Ona otacza całą ziemię Kusz.#2:13 Kusz, כּוּשׁ: być może w tym przypadku odnosi się nie do rejonów Etiopii, lecz do obszaru dynastii Kasytów w Babilonii, zob. Rdz 10:8 (Rdz 2:13L). 14A nazwa trzeciej rzeki: Tygrys.#2:14 Tygrys, חִדֶּקֶל (chiddeqel), hl2, Dn 10:4. Ona płynie na wschód od Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat.#2:14 Eufrat, פְרָת (ferat), lub: Perat.
15I wziął JHWH, Bóg, człowieka, i umieścił go#2:15 Lub: i sprawił, że odpoczął on, וַיַּנִּחֵהוּ (wajjannichehu). w ogrodzie Edenu, aby go uprawiał i aby go doglądał. 16I przykazał#2:16 Relacje Boga z człowiekiem opisane w Rdz 1:28-30; 2:16-17 rozpatrywane są w kategoriach przymierza, zob. Oz 6:7, por. Rdz 9:1-17 oraz 2Sm 7:4-17 wraz z Ps 89:3, 28, 34, 39. JHWH, Bóg, człowiekowi,#2:16 G po raz pierwszy podaje imię Adam. mówiąc: Z każdego drzewa tego ogrodu jedz do woli, 17ale z drzewa poznania dobrego i złego – nie będziesz z niego jadł,#2:17 Lub: nie wolno ci z niego jeść, לֹא תֹאכַל מִמֶּנּוּ; chodzi o stały zakaz. ponieważ w dniu zjedzenia z niego na pewno umrzesz.#2:17 na pewno umrzesz, מוֹת תָּמוּת (mot tamut), hebr. śmiercią umrzesz, charakterystyczny dla hbr. pleonazm.
18I powiedział JHWH, Bóg: Niedobrze jest być człowiekowi samemu. Uczynię#2:18 Wg G: uczyńmy, ποιήσωμεν. mu pomoc jako [kogoś] naprzeciw niego.#2:18 jako [kogoś] naprzeciw niego, עֵזֶר כְּנֶגְדּוֹ (‘ezer kenegdo), lub: (1) jako jego naprzeciw; (2) partnerkę; wg G: pomoc według niego, βοηθὸν κατ᾽ αὐτόν. Ezer odnosi się do Boga w imieniu Eliezer, tj. Bóg moją pomocą, Wj 18:4 (Rdz 2:18L). 19A#2:19 Waw w sensie zaprzeszłym (Rdz 2:19L). ukształtował#2:19 Wg PS G: ukształtował już l. jeszcze, καὶ ἔπλασεν ὁ θεὸς ἔτι (עוד) ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία. JHWH, Bóg, z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebios i przyprowadził do człowieka,#2:19 Od Rdz 2:19 G konsekwentnie używa imienia Adam, w MT również pojawia się człowiek. aby zobaczyć, jak je nazwie, a jakkolwiek nazwie człowiek żywą duszę, taka będzie jej nazwa. 20I nadał człowiek nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu#2:20 wszelkiemu ptactwu G S V. niebios, i wszelkim zwierzętom pól, lecz dla Adama#2:20 Adam, אָדָם, w tym przypadku po raz pierwszy bez det., co może ozn. imię własne. Trzeba jednak zauważyć, że może to być sprawa wokal., por. BHS. G od Rdz 2:15 tłumaczy אָדָם jako imię własne Αδαμ. nie znalazła się pomoc, [ktoś, kto by stanął] jakby naprzeciw niego.#2:20 Wg G: pomoc podobna jemu, βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ.
21Wówczas zesłał JHWH, Bóg, głęboki sen na człowieka, tak że zasnął. Wtedy wziął jedno z jego żeber#2:21 Lub: część z jego boku, אַחַת מִצַּלְעֹתָיו. i [miejsce] po nim wypełnił ciałem. 22Następnie z żebra, które wziął z człowieka, zbudował JHWH, Bóg, kobietę i przyprowadził ją do człowieka. 23I powiedział człowiek:
Ta dopiero
jest kością z moich kości
i ciałem z mego ciała.
Ta będzie nazwana mężatką,
ponieważ z męża#2:23 mąż – mężatka, אִישׁ – אִשָּׁה (לְזֹאת יִקָּרֵא אִשָּׁה כִּי מֵאִישׁ לֻקֳחָה־זֹּאת): (1) w pol. oddawałaby to gra słów w rodzaju: człowiek – „człowieczka” lub starsze: mąż – mężyna; (2) kontekst wskazuje jednak na to, że to hbr. wyrażenie znaczy mąż – żona, bo też kobieta i mężczyzna zostali stworzeni do życia ze sobą, a zatem mąż – mężatka jest w tym kontekście uzasadnione, w hbr. kobieta ozn. również żonę.
ta została wzięta.
24Dlatego opuści#2:24 Lub: opuszcza […] łączy się […] stają się. mąż swojego ojca i matkę, złączy się#2:24 Lub: przylgnie, przyłączy się. ze swoją żoną i staną się jednym ciałem.#Mt 19:5; Mk 10:7-8; 1Kor 6:16; Ef 5:31
25A byli oboje nadzy#2:25 nadzy, עֲרוּמִּים (‘arummim): gra słów między nagością ludzi a przebiegłością węża, עָרוּם (‘arum). – człowiek i jego żona – lecz nie wstydzili się [siebie nawzajem].#2:25 nie wstydzili się [siebie nawzajem] Rdz 2:25L.
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
Rodzaju 2: SNPD4
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Rodzaju 2
2
1Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia, i cały ich zastęp. 2I ukończył Bóg w#2:2 Przyimek w (בְּ) najwyraźniej ozn. tu przed. siódmym#2:2 w szóstym PS G S. dniu swoje dzieło,#2:2 dzieło, מְלָאכָה (mela’chaʰ), lub: pracę, zajęcie. które wykonywał, i zaprzestał#2:2 Lub: odpoczął. w siódmym dniu wszelkiej pracy, którą wykonywał.#Hbr 4:4, 10 3I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go,#Wj 20:11#2:3 poświęcił go, וַיְקַדֵּשׁ אֹתוֹ (wajqadesz), lub: uświęcił go l. wydzielił go. gdyż w nim zaprzestał wszelkiego swego dzieła, które stworzył Bóg przez [jego] wykonanie.#2:3 Lub: które tworzył Bóg dla ich wykonania (Rdz 2:3L).
Szczegółowy opis stworzenia człowieka
4Oto dzieje#2:4 dzieje, תוֹלְדוֹת (toledot), lub: pokolenia we wprowadzeniach do genealogii, zob. Rdz 5:1; 10:1. Wg G: To jest księga pochodzenia, αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως (Rdz 2:4L). niebios i ziemi przy ich tworzeniu,#2:4 Lub: gdy zostały stworzone, ὅτε ἐγένετο G. w dniu#2:4 w dniu, בְּיוֹם, lub: w czasie. uczynienia przez JHWH, Boga,#2:4 JHWH, Bóg, יְהוָה אֱלֹהִים: m.in.: (1) Wprowadzenie tego wyrażenia oznacza, że mamy do czynienia z odrębną jednostką literacką, tj. źródłem J (Jahwistycznym). (2) Wprowadzenie tego wyrażenia sygnalizuje, że Bóg objawia się w kontekście przymierza, nie stworzenia. ziemi oraz niebios.#2:4 Wg PS G S TgN: niebios i ziemi. W. 4 traktowany jest jako tytuł. 5Zanim#2:5 W Rdz 2:5-8 chodzi raczej o roślinność uprawną Edenu (por. Rdz 1:11-13), bo: (1) w w. 5 jest mowa o braku człowieka, a ponadto (2) jeśli roślinności nie było w ogóle, to co miałaby poić mgła? Niemniej frg. robi wrażenie pochodzącego z innego źródła niż Rdz 1:1-2:3. pojawił się na ziemi jakikolwiek polny krzew#2:5 krzew, שִׂיחַ, por. Rdz 21:15; Jb 30:4, 7. i zanim wzeszła jakakolwiek polna trawa, gdyż nie spuszczał JHWH, Bóg, deszczu na ziemię i nie było człowieka do uprawiania ziemi,#2:5 do uprawiania ziemi l. gleby, לַעֲבֹד אֶת־הָאֲדָמָה. 6ale mgła#2:6 mgła, אֵד (’ed), hl2, por. Jb 36:27; ak. edu w tekstach bab. odnosi się do podziemnych źródeł (Rdz 2:6L). występowała z ziemi i poiła całą powierzchnię gleby, 7JHWH, Bóg, ukształtował człowieka, proch z ziemi,#2:7 ziemi l. gleby; אֲדָמָה (’adamaʰ) może, w zależności od kontekstu, ozn. ziemię, proch (tj. ziemię jako materiał), grunt, pole. W Rdz 2:4-7 אֲדָמָה występuje w kontekście אֶרֶץ (’erets), czyli: ziemia, w zn. bliskoznacznym do אֲדָמָה, szczególnie że mamy tu do czynienia z grą słów: człowiek – ziemia, adam – adama (אָדָם – אֲדָמָה), w rodzaju: ziemianin – ziemia. i tchnął w jego nozdrza dech życia#2:7 dech życia, נִשְׁמַת חַיִּים (niszmat chajjim), zob. Jb 32:8; Prz 20:27. – i człowiek stał się żywą duszą.#2:7 żywą duszą, לְנֶפֶשׁ חַיָּה (lenefesz chajaʰ), lub: żywym tchnieniem. Podobne określenie odnosi się do zwierząt: Rdz 1:20, 24, 30; 2:19 (Rdz 2:6L). 8Wtedy JHWH, Bóg, zasadził ogród w Edenie,#2:8 Eden, עֵדֶן (‘eden), czyli: rozkosz (עִדּוּנִים, znaczy: zbytek, luksus), zob. Ne 9:25; Rdz 2:8L. od wschodu, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował. 9I sprawił JHWH, Bóg, że wyrosło z ziemi wszelkie drzewo piękne z wyglądu#2:9 piękne z wyglądu, נֶחְמָד לְמַרְאֶה: ponętne z wyglądu. i dobre do jedzenia – i drzewo życia w środku ogrodu, i drzewo poznania dobrego i złego.
10A rzeka wypływała z Edenu, aby nawadniać ogród, a stamtąd rozdzielała się na cztery odnogi. 11Nazwa pierwszej: Piszon. Ona otaczała całą ziemię Chawila, tam, gdzie jest złoto, 12a złoto tej ziemi jest wyborne,#2:12 Wg PS: bardzo wyborne. tam jest bdellium#2:12 bdellium, בְּדֹלַח (bedolach): wg G: węgiel, ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄνθραξ καὶ ὁ λίθος ὁ πράσινος. i kamień onyksowy.#2:12 kamień onyksowy, אֶבֶן הַשֹּׁהַם, Jb 28:16. 13A nazwa drugiej rzeki: Gichon. Ona otacza całą ziemię Kusz.#2:13 Kusz, כּוּשׁ: być może w tym przypadku odnosi się nie do rejonów Etiopii, lecz do obszaru dynastii Kasytów w Babilonii, zob. Rdz 10:8 (Rdz 2:13L). 14A nazwa trzeciej rzeki: Tygrys.#2:14 Tygrys, חִדֶּקֶל (chiddeqel), hl2, Dn 10:4. Ona płynie na wschód od Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat.#2:14 Eufrat, פְרָת (ferat), lub: Perat.
15I wziął JHWH, Bóg, człowieka, i umieścił go#2:15 Lub: i sprawił, że odpoczął on, וַיַּנִּחֵהוּ (wajjannichehu). w ogrodzie Edenu, aby go uprawiał i aby go doglądał. 16I przykazał#2:16 Relacje Boga z człowiekiem opisane w Rdz 1:28-30; 2:16-17 rozpatrywane są w kategoriach przymierza, zob. Oz 6:7, por. Rdz 9:1-17 oraz 2Sm 7:4-17 wraz z Ps 89:3, 28, 34, 39. JHWH, Bóg, człowiekowi,#2:16 G po raz pierwszy podaje imię Adam. mówiąc: Z każdego drzewa tego ogrodu jedz do woli, 17ale z drzewa poznania dobrego i złego – nie będziesz z niego jadł,#2:17 Lub: nie wolno ci z niego jeść, לֹא תֹאכַל מִמֶּנּוּ; chodzi o stały zakaz. ponieważ w dniu zjedzenia z niego na pewno umrzesz.#2:17 na pewno umrzesz, מוֹת תָּמוּת (mot tamut), hebr. śmiercią umrzesz, charakterystyczny dla hbr. pleonazm.
18I powiedział JHWH, Bóg: Niedobrze jest być człowiekowi samemu. Uczynię#2:18 Wg G: uczyńmy, ποιήσωμεν. mu pomoc jako [kogoś] naprzeciw niego.#2:18 jako [kogoś] naprzeciw niego, עֵזֶר כְּנֶגְדּוֹ (‘ezer kenegdo), lub: (1) jako jego naprzeciw; (2) partnerkę; wg G: pomoc według niego, βοηθὸν κατ᾽ αὐτόν. Ezer odnosi się do Boga w imieniu Eliezer, tj. Bóg moją pomocą, Wj 18:4 (Rdz 2:18L). 19A#2:19 Waw w sensie zaprzeszłym (Rdz 2:19L). ukształtował#2:19 Wg PS G: ukształtował już l. jeszcze, καὶ ἔπλασεν ὁ θεὸς ἔτι (עוד) ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία. JHWH, Bóg, z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebios i przyprowadził do człowieka,#2:19 Od Rdz 2:19 G konsekwentnie używa imienia Adam, w MT również pojawia się człowiek. aby zobaczyć, jak je nazwie, a jakkolwiek nazwie człowiek żywą duszę, taka będzie jej nazwa. 20I nadał człowiek nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu#2:20 wszelkiemu ptactwu G S V. niebios, i wszelkim zwierzętom pól, lecz dla Adama#2:20 Adam, אָדָם, w tym przypadku po raz pierwszy bez det., co może ozn. imię własne. Trzeba jednak zauważyć, że może to być sprawa wokal., por. BHS. G od Rdz 2:15 tłumaczy אָדָם jako imię własne Αδαμ. nie znalazła się pomoc, [ktoś, kto by stanął] jakby naprzeciw niego.#2:20 Wg G: pomoc podobna jemu, βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ.
21Wówczas zesłał JHWH, Bóg, głęboki sen na człowieka, tak że zasnął. Wtedy wziął jedno z jego żeber#2:21 Lub: część z jego boku, אַחַת מִצַּלְעֹתָיו. i [miejsce] po nim wypełnił ciałem. 22Następnie z żebra, które wziął z człowieka, zbudował JHWH, Bóg, kobietę i przyprowadził ją do człowieka. 23I powiedział człowiek:
Ta dopiero
jest kością z moich kości
i ciałem z mego ciała.
Ta będzie nazwana mężatką,
ponieważ z męża#2:23 mąż – mężatka, אִישׁ – אִשָּׁה (לְזֹאת יִקָּרֵא אִשָּׁה כִּי מֵאִישׁ לֻקֳחָה־זֹּאת): (1) w pol. oddawałaby to gra słów w rodzaju: człowiek – „człowieczka” lub starsze: mąż – mężyna; (2) kontekst wskazuje jednak na to, że to hbr. wyrażenie znaczy mąż – żona, bo też kobieta i mężczyzna zostali stworzeni do życia ze sobą, a zatem mąż – mężatka jest w tym kontekście uzasadnione, w hbr. kobieta ozn. również żonę.
ta została wzięta.
24Dlatego opuści#2:24 Lub: opuszcza […] łączy się […] stają się. mąż swojego ojca i matkę, złączy się#2:24 Lub: przylgnie, przyłączy się. ze swoją żoną i staną się jednym ciałem.#Mt 19:5; Mk 10:7-8; 1Kor 6:16; Ef 5:31
25A byli oboje nadzy#2:25 nadzy, עֲרוּמִּים (‘arummim): gra słów między nagością ludzi a przebiegłością węża, עָרוּם (‘arum). – człowiek i jego żona – lecz nie wstydzili się [siebie nawzajem].#2:25 nie wstydzili się [siebie nawzajem] Rdz 2:25L.
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
:
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej