ရှင်~လု~ကာ 7
7
1ကိုယ် တော် သည် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အား ပေး သော ထို ဒေ သ နာ အ ဆုံး၌ က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ၏။
2ရော ဂါ စွဲ၍ သေ အံ့ ဆဲ ဖြစ် လျက် နှစ် သက် လှ သော ကျွန် ရှိ သူ တပ် မှူး တစ် ယောက် သည် ယေ ရှု အ ကြောင်း ကြား သော်၊ 3ယု ဒ လူ ကြီး တို့ ကို လွှတ်၍ ထို ကျွန် ကို ကယ် လာ ရန် တောင်း ပန် စေ သည့် အ တိုင်း၊ 4-5ယေ ရှု ထံ ရောက် ကြ လျှင် ထို တပ် မှူး သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ လူ မျိုး ကို ချစ်၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖို့ ဓ မ္မာ ရုံ ကို ဆောက် လုပ် သော ကြောင့် ကိုယ် တော့် မ စ ခြင်း ကို ခံ ထိုက် သူ ဖြစ် ပါ သည် ဟု နှိုး ဆော် တောင်း လျှောက် ကြ သ ဖြင့် ယေ ရှု လိုက် ကြွ တော် မူ၏။ 6အိမ် နှင့် မ နီး မ ဝေး ရောက် တော် မူ သော် တပ် မှူး သည် မိတ် ဆွေ တို့ ကို လွှတ်၍ အ ရှင် ဘု ရား ပင် ပန်း ရှာ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ်၏ အိမ် တွင်း သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ ခြင်း ကို မ ခံ ထိုက် သည့် ပြင်၊ 7အ ထံ တော် သို့ ကိုယ် တိုင် မ ရောက် ထိုက် ကြောင်း အောက် မေ့ ပါ၏။ အ မိန့် တော် နှင့် သာ ထို လု လင် ကို ချမ်း သာ စေ တော် မူ ပါ။ 8အ သို့ ဆို သော် အ ကျွန်ုပ် သည် အာ ဏာ အောက် မြဲ ရ သူ ဖြစ် သော် လည်း လက် အောက် ရှိ စစ် သည် တို့ အ နက် တစ် ယောက် ကို သွား ဆို သော် သွား ပါ သည်။ တစ် ယောက် ကို လာ ဆို သော် လာ ပါ သည်။ ကျွန် ကို လည်း ဤ အ မှု ကို ဆောင် ဆို သော် ဆောင် ပါ သည် ဟု လျှောက် စေ၏။ 9ယေ ရှု ကြား သော် ထို သူ့ ကို အံ့ သြ တော် မူ၍ နောက် တော် ပါ လူ ပ ရိ သတ် အား လှည့် လျက် ဤ မျှ လောက် ယုံ ကြည် ခြင်း ကို ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တွင် ပင် မ တွေ့ စ ဘူး။ ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး နောက်၊ 10လွှတ် လိုက် သူ တို့ သည် အိမ် သို့ ပြန် ရောက် လျှင် ကျွန် ကျန်း မာ သည် ကို တွေ့ မြင် ကြ၏။
11ထို နောက် မ ကြာ မီ တ ပည့် တော် တို့ နှင့် လူ ပ ရိ သတ် ကြီး လိုက် လျက် နာ ဣ န ခေါ် မြို့ သို့ ကြွ၍၊ 12မြို့ တံ ခါး ဝ အ နီး ရောက် တော် မူ သော် မု ဆိုး မ တွင် ဧ က ပု တ္တ သား၏ အ လောင်း ကို ချ သွား ရာ ထို မု ဆိုး မ နှင့် အ တူ မြို့ သူ မြို့ သား အ များ လိုက် ပို့ ကြ၏။ 13အ ရှင် ဘု ရား သည် ထို မိန်း မ ကို မြင် သည့် ကာ လ က ရု ဏာ သက် သ ဖြင့် မ ငို နှင့် ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် ထမ်း သူ တို့ ရပ် နေ ကြ စဉ်၊ 14ချဉ်း ကပ်၍ တ လား ကို တို့ တော် မူ လျက် အ ချင်း လု လင် ထ လော့။ ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ 15သေ သူ သည် ထ၍ စ ကား ပြော သည် နှင့် မိ ခင် အား အပ် လိုက် တော် မူ၏။ 16ရှိ သ မျှ တို့ လည်း ကြောက် ရွံ့၍ ငါ တို့ တွင် ပ ရော ဖက် ကြီး ပေါ် ထွန်း ပြီ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ မျိုး တော် ကို အ ကြည့် အ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ပြီ ဟူ၍ လည်း ကောင်း ဆို လျက်၊ ဘု ရား သ ခင်၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မြှောက် ကြ၏။ 17ထို သ တင်း တော် သည် ယု ဒ ပြည် လုံး နှံ့ ပတ် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ် ကြေ ငြာ လေ၏။
18ထို အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ယော ဟန်၏ တ ပည့် တို့ ပြန် ကြား ကြ ရာ၊ 19ယော ဟန် သည် တ ပည့် နှစ် ယောက် ကို ခေါ်၍ အ ရှင် ဘု ရား ထံ လွှတ် လိုက် ပြီး လျှင် ကိုယ် တော် သည် ကြွ လာ ရ မည့် အ ရှင် လော။ အ ခြား မျှော် လင့် ရ ဦး မည် လော ဟု မေး လျှောက် စေ သည့် အ တိုင်း၊ 20အ ထံ တော် သို့ ရောက် ကြ သော် ကိုယ် တော် သည် ကြွ လာ ရ မည့် အ ရှင် လော၊ အ ခြား မျှော် လင့် ရ ဦး မည် လော ဟု မေး စေ ရန် ဗတ္တိ ဇံ ဆ ရာ ယော ဟန် လွတ် လိုက် ပါ သည် ဟူ၍ လျှောက် ကြ ၏။ 21ထို အ ချိန် နာ ရီ၌ အ နာ ရော ဂါ အ မျိုး မျိုး စွဲ ကပ် သူ နတ် ဆိုး ပူး သူ အ များ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ သည့် ပြင် မျက် မ မြင် အ များ ကို လည်း မြင် ခွင့် သ နား တော် မူ ပြီး လျှင်၊ 22ယော ဟန်၏ တ ပည့် တို့ အား ကိုယ် တော် က သင် တို့ မြင် ခဲ့ သ မျှ ကြား ခဲ့ သ မျှ ကို ယော ဟန် အား ပြန်၍ ကြား ပြော ကြ လော့။ မျက် မ မြင် သူ တို့ သည် မြင် ခွင့်၊ ခြေ ဆွံ့ သူ တို့ သည် လှမ်း သွား ခွင့်၊ နူ သူ တို့ သည် သန့် ခွင့်၊ နား ပင်း သူ တို့ သည် ကြား ခွင့်၊ သေ သူ တို့ သည် ရှင် ပြန် ခွင့်၊ ဆင်း ရဲ သူ တို့ သည် သ တင်း တော် မြတ် နာ ယူ ခွင့် များ ကို ရ ကြ၏။ 23ငါ၌ တိုက် လဲ ရန် အ ကြောင်း မ တွေ့ သူ တိုင်း မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ဟု ပြန်၍ မိန့် တော် မူ၏။
24ယော ဟန်၏ တ မန် တို့ ပြန် သွား ကြ သည့် နောက် ကိုယ် တော် သည် ယော ဟန် နှင့် စပ် လျဉ်း၍ လူ ပ ရိ သတ် အား မိန့် တော် မူ သည် မှာ မည် သည့် အ ရာ ကို ရှု ကြည့် ရန် တော သို့ ထွက် သွား ကြ သ နည်း။ လေ တိုက်၍ လှုပ် နေ သော ကျူ ပင် လော။ 25မည် သည့် အ ရာ ကို ရှု ကြည့် ရန် ထွက် သွား ကြ သ နည်း။ နူး ညံ့ သော ဝတ် စား ဆင် ယင် သူ လော၊ အ တင့် အ တယ် ဆင် ယင်၍ နု နယ် စွာ နေ ထိုင် သူ တို့ သည် နန်း တော် များ၌ ရှိ နေ ကြ၏။ 26မည် သည့် အ ရာ ကို ရှု ကြည့် ရန် ထွက် သွား ကြ သ နည်း။ ပ ရော ဖက် လော၊ ဟုတ် မှန်၏။ ပ ရော ဖက် ထက် လည်း ကြီး မြတ် သူ ဖြစ် သည် ငါ ဆို၏။ 27နား ထောင် ကြ ဦး၊ သင် သွား ရာ လမ်း ကို ပြင် ဆင် မည့် ရှေ့ တော် ပြေး တ မန် တော် ကို ငါ စေ လွှတ် သည် ဟူ သော ကျမ်း ချက် မှာ ထို သူ့ ကို ရည် ဆောင် သ တည်း။ 28မိန်း မ တို့ ဖွား မြင် သူ များ အ နက် ယော ဟန် ထက် ကြီး မြတ် သူ မ ရှိ။ သို့ ရာ တွင် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော်၌ သိမ် ငယ် သော သူ ပင် ထို သူ့ ထက် ကြီး မြတ် သည် ငါ ဆို၏။ 29ပြည် သူ ပြည် သား ရှိ သ မျှ နှင့် အ ခွန် ကောက် တို့ သည် ကြား နာ၍ ယော ဟန်၏ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ကို ခံ သ ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ဖြောင့် မှန် တော် မူ ကြောင်း ဝန် ခံ ရာ ရောက် ကြ ၏။ 30ဖာ ရိ ရှဲ တို့ နှင့် ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ မူ ကား ထို မင်္ဂ လာ ကို မ ခံ ဘဲ နေ သ ဖြင့် ကိုယ့် ဆိုင် ရာ ဘု ရား သ ခင်၏ အ ကြံ အ ရွယ် တော် ကို အ ချည်း အ နှီး ဖြစ် စေ ရာ ရောက် ကြ လေ စွ။ 31ထို ကြောင့် ယ ခု လူ မျိုး ကို ငါ သည် မည် သို့ ပုံ နှိုင်း ရ အံ့ နည်း။ မည် သည် နှင့် တူ ကြ သ နည်း။ 32စျေး၌ ထိုင်၍ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ခေါ် လျက် ငါ တို့ တီး မှုတ် သော် လည်း သင် တို့ မ က ကြ။ မြည် တမ်း သော် လည်း မ ငို ကြ ဟု ဆို သော သူ ငယ် တို့ နှင့် တူ ကြ ၏။ 33ဗ တ္တိ ဇံ ဆ ရာ ယော ဟန် သည် ဘော ဇဉ် မ စား၊ စ ပျစ် ရည် မ သောက် ဘဲ ရောက် လာ သော်၊ 34နတ် ပူး သူ ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ လူ သား သည် စား သောက် လျက် ရောက် လာ သော် စား ကြူး သူ၊ သောက် ကြူး သူ၊ အ ခွန် အ ကောက် နှင့် အ ပြစ် သား တို့ အ ဆွေ ပါ တ ကား ဟူ၍ လည်း ကောင်း သင် တို့ ဆို တတ် ကြ၏။ 35သို့ ရာ တွင် ဉာဏ် ပ ညာ တော် မှန် ကန် ကြောင်း ဆိုင် ရာ သား သ မီး ရှိ သ မျှ တို့ ဝန် ခံ ကြ သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
36ဖာ ရိ ရှဲ တစ် ယောက် သည် ကိုယ် တော် ကို သုံး ဆောင် တော် မူ ရန် ပင့် ခေါ် ရာ ထို ဖာ ရိ ရှဲ အိမ် သို့ ကြွ ဝင် ပြီး လျှင် စား ပွဲ ထိုင် တော် မူ၏။ 37ထို သို့ ထိုင် နေ တော် မူ သည် ကို၊ ၎င်း မြို့ နေ အ ပြစ် ရှိ သူ မိန်း မ တစ် ယောက် သိ သည့် ကာ လ၊ 38နံ့ သာ ဆီ ကို ကျောက် ဖြူ ဘူး နှင့် ယူ ဆောင်၍ ကိုယ် တော့် နောက် ခြေ တော် ရင်း တွင် ရပ် ငို ရာ ခြေ တော် ကို မျက် ရည် စွတ်၍ ဦး ဆံ နှင့် သုတ် လျက် နမ်း ရှုတ် ပြီး လျှင် နံ့ သာ ဆီ လိမ်း ကျံ လေ၏။ 39ပင့် ခေါ် သူ ဖာ ရိ ရှဲ မြင် သော် ဤ သူ သည် ပ ရော ဖက် မှန် လျှင် ယ ခု သုံး သပ် သော မိန်း မ မှာ အ ပြစ် ရှိ၍ မည် သို့ သော မိန်း မ ဖြစ် သည် ကို သိ မြင် လေ ပြီ ဟု အောက် မေ့ သ ဖြင့်၊ 40ယေ ရှု က အို ရှိ မုန်၊ သင့် အား ငါ ပြော ရန် ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ သော် ဆ ရာ မိန့် တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် သည့် ကာ လ၊ 41ကိုယ် တော် က ငွေ ရှင် တစ် ဦး၌ မြီ စား နှစ် ယောက် ရှိ ရာ တစ် ယောက် မှာ ငွေ ငါး ရာ၊ တစ် ယောက် မှာ ငွေ ငါး ဆယ် ကြွေး တင်၍ မ ဆပ် နိုင် ကြ သ ဖြင့်၊ 42နှစ် ဦး လုံး ပင် မြီ ရှင် ပ လပ် စေ၏။ ထို ကြောင့် မြီ စား နှစ် ယောက် တွင် မြီ ရှင် ကို မည် သူ သာ၍ ချစ် မည် နည်း ဟု မေး တော် မူ သော်၊ 43ရှိ မုန် က များ စွာ ပ လပ် ခွင့် ရ သူ ထင် ပါ သည် ဟု ဖြေ ဆို၏။ 44သင် သည် မှန် ကန် စွာ ဆုံး ဖြတ် လေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် ထို မိန်း မ ဘက် သို့ လှည့်၍ ရှိ မုန် အား လည်း ဤ မိန်း မ ကို သင် မြင် သ လော။ သင့် အိမ် သို့ ငါ ဝင် သည့် ကာ လ ခြေ ဆေး ရန် ရေ ကို သင် မ ပေး။ ဤ မိန်း မ မူ ကား ငါ့ ခြေ ကို မျက် ရည် စွတ်၍ ဦး ဆံ နှင့် သုတ် လေ ပြီ။ 45ငါ့ ကို သင် မ နမ်း၊ ဤ မိန်း မ မူ ကား ငါ ၀င် လာ သည့် အ ချိန် က စ၍ ခြေ ကို မ ပြတ် နမ်း ရှုပ် လေ ပြီ။ 46ငါ့ ဦး ခေါင်း ကို ဆီ နှင့် သင် မ လိမ်း မ ကျံ။ ဤ မိန်း မ မူ ကား ခြေ ကို နံ့ သာ ဆီ နှင့် လိမ်း ကျံ လေ ပြီ။ 47ထို အ ကြောင်း ကြောင့် သူ သည် များ စွာ ချစ် လှ သည် ကို ထောက်၍ ငါ ဆို သည် မှာ များ ပြား သော သူ၏ အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ။ အ နည်း ငယ် ပြေ လွတ် ရ သူ မူ ကား အ နည်း ငယ် မျှ ချစ် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ပြန်၏။ 48မိန်း မ အား လည်း ကိုယ် တော် က သင့် အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊ 49အ တူ စား ပွဲ ထိုင် သူ တို့ က အ ပြစ် ဖြေ လွှတ် သော ဤ သူ ကား မည် သူ နည်း ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ရာ၊ 50စိတ် ဧ လျက် သွား တော့၊ သင့် ယုံ ကြည် ခြင်း သည် သင့် ကို ကယ် ပြီ ဟု မိန်း မ အား မိန့် ပြန် တော် မူ၏။
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
ရှင်~လု~ကာ 7: GHB
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
Garrad Holy Bible © Bible Society of Myanmar, 1928.
ရှင်~လု~ကာ 7
7
1ကိုယ် တော် သည် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အား ပေး သော ထို ဒေ သ နာ အ ဆုံး၌ က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ၏။
2ရော ဂါ စွဲ၍ သေ အံ့ ဆဲ ဖြစ် လျက် နှစ် သက် လှ သော ကျွန် ရှိ သူ တပ် မှူး တစ် ယောက် သည် ယေ ရှု အ ကြောင်း ကြား သော်၊ 3ယု ဒ လူ ကြီး တို့ ကို လွှတ်၍ ထို ကျွန် ကို ကယ် လာ ရန် တောင်း ပန် စေ သည့် အ တိုင်း၊ 4-5ယေ ရှု ထံ ရောက် ကြ လျှင် ထို တပ် မှူး သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ လူ မျိုး ကို ချစ်၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖို့ ဓ မ္မာ ရုံ ကို ဆောက် လုပ် သော ကြောင့် ကိုယ် တော့် မ စ ခြင်း ကို ခံ ထိုက် သူ ဖြစ် ပါ သည် ဟု နှိုး ဆော် တောင်း လျှောက် ကြ သ ဖြင့် ယေ ရှု လိုက် ကြွ တော် မူ၏။ 6အိမ် နှင့် မ နီး မ ဝေး ရောက် တော် မူ သော် တပ် မှူး သည် မိတ် ဆွေ တို့ ကို လွှတ်၍ အ ရှင် ဘု ရား ပင် ပန်း ရှာ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ်၏ အိမ် တွင်း သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ ခြင်း ကို မ ခံ ထိုက် သည့် ပြင်၊ 7အ ထံ တော် သို့ ကိုယ် တိုင် မ ရောက် ထိုက် ကြောင်း အောက် မေ့ ပါ၏။ အ မိန့် တော် နှင့် သာ ထို လု လင် ကို ချမ်း သာ စေ တော် မူ ပါ။ 8အ သို့ ဆို သော် အ ကျွန်ုပ် သည် အာ ဏာ အောက် မြဲ ရ သူ ဖြစ် သော် လည်း လက် အောက် ရှိ စစ် သည် တို့ အ နက် တစ် ယောက် ကို သွား ဆို သော် သွား ပါ သည်။ တစ် ယောက် ကို လာ ဆို သော် လာ ပါ သည်။ ကျွန် ကို လည်း ဤ အ မှု ကို ဆောင် ဆို သော် ဆောင် ပါ သည် ဟု လျှောက် စေ၏။ 9ယေ ရှု ကြား သော် ထို သူ့ ကို အံ့ သြ တော် မူ၍ နောက် တော် ပါ လူ ပ ရိ သတ် အား လှည့် လျက် ဤ မျှ လောက် ယုံ ကြည် ခြင်း ကို ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တွင် ပင် မ တွေ့ စ ဘူး။ ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး နောက်၊ 10လွှတ် လိုက် သူ တို့ သည် အိမ် သို့ ပြန် ရောက် လျှင် ကျွန် ကျန်း မာ သည် ကို တွေ့ မြင် ကြ၏။
11ထို နောက် မ ကြာ မီ တ ပည့် တော် တို့ နှင့် လူ ပ ရိ သတ် ကြီး လိုက် လျက် နာ ဣ န ခေါ် မြို့ သို့ ကြွ၍၊ 12မြို့ တံ ခါး ဝ အ နီး ရောက် တော် မူ သော် မု ဆိုး မ တွင် ဧ က ပု တ္တ သား၏ အ လောင်း ကို ချ သွား ရာ ထို မု ဆိုး မ နှင့် အ တူ မြို့ သူ မြို့ သား အ များ လိုက် ပို့ ကြ၏။ 13အ ရှင် ဘု ရား သည် ထို မိန်း မ ကို မြင် သည့် ကာ လ က ရု ဏာ သက် သ ဖြင့် မ ငို နှင့် ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် ထမ်း သူ တို့ ရပ် နေ ကြ စဉ်၊ 14ချဉ်း ကပ်၍ တ လား ကို တို့ တော် မူ လျက် အ ချင်း လု လင် ထ လော့။ ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ 15သေ သူ သည် ထ၍ စ ကား ပြော သည် နှင့် မိ ခင် အား အပ် လိုက် တော် မူ၏။ 16ရှိ သ မျှ တို့ လည်း ကြောက် ရွံ့၍ ငါ တို့ တွင် ပ ရော ဖက် ကြီး ပေါ် ထွန်း ပြီ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ မျိုး တော် ကို အ ကြည့် အ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ပြီ ဟူ၍ လည်း ကောင်း ဆို လျက်၊ ဘု ရား သ ခင်၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မြှောက် ကြ၏။ 17ထို သ တင်း တော် သည် ယု ဒ ပြည် လုံး နှံ့ ပတ် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ် ကြေ ငြာ လေ၏။
18ထို အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ယော ဟန်၏ တ ပည့် တို့ ပြန် ကြား ကြ ရာ၊ 19ယော ဟန် သည် တ ပည့် နှစ် ယောက် ကို ခေါ်၍ အ ရှင် ဘု ရား ထံ လွှတ် လိုက် ပြီး လျှင် ကိုယ် တော် သည် ကြွ လာ ရ မည့် အ ရှင် လော။ အ ခြား မျှော် လင့် ရ ဦး မည် လော ဟု မေး လျှောက် စေ သည့် အ တိုင်း၊ 20အ ထံ တော် သို့ ရောက် ကြ သော် ကိုယ် တော် သည် ကြွ လာ ရ မည့် အ ရှင် လော၊ အ ခြား မျှော် လင့် ရ ဦး မည် လော ဟု မေး စေ ရန် ဗတ္တိ ဇံ ဆ ရာ ယော ဟန် လွတ် လိုက် ပါ သည် ဟူ၍ လျှောက် ကြ ၏။ 21ထို အ ချိန် နာ ရီ၌ အ နာ ရော ဂါ အ မျိုး မျိုး စွဲ ကပ် သူ နတ် ဆိုး ပူး သူ အ များ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ သည့် ပြင် မျက် မ မြင် အ များ ကို လည်း မြင် ခွင့် သ နား တော် မူ ပြီး လျှင်၊ 22ယော ဟန်၏ တ ပည့် တို့ အား ကိုယ် တော် က သင် တို့ မြင် ခဲ့ သ မျှ ကြား ခဲ့ သ မျှ ကို ယော ဟန် အား ပြန်၍ ကြား ပြော ကြ လော့။ မျက် မ မြင် သူ တို့ သည် မြင် ခွင့်၊ ခြေ ဆွံ့ သူ တို့ သည် လှမ်း သွား ခွင့်၊ နူ သူ တို့ သည် သန့် ခွင့်၊ နား ပင်း သူ တို့ သည် ကြား ခွင့်၊ သေ သူ တို့ သည် ရှင် ပြန် ခွင့်၊ ဆင်း ရဲ သူ တို့ သည် သ တင်း တော် မြတ် နာ ယူ ခွင့် များ ကို ရ ကြ၏။ 23ငါ၌ တိုက် လဲ ရန် အ ကြောင်း မ တွေ့ သူ တိုင်း မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ဟု ပြန်၍ မိန့် တော် မူ၏။
24ယော ဟန်၏ တ မန် တို့ ပြန် သွား ကြ သည့် နောက် ကိုယ် တော် သည် ယော ဟန် နှင့် စပ် လျဉ်း၍ လူ ပ ရိ သတ် အား မိန့် တော် မူ သည် မှာ မည် သည့် အ ရာ ကို ရှု ကြည့် ရန် တော သို့ ထွက် သွား ကြ သ နည်း။ လေ တိုက်၍ လှုပ် နေ သော ကျူ ပင် လော။ 25မည် သည့် အ ရာ ကို ရှု ကြည့် ရန် ထွက် သွား ကြ သ နည်း။ နူး ညံ့ သော ဝတ် စား ဆင် ယင် သူ လော၊ အ တင့် အ တယ် ဆင် ယင်၍ နု နယ် စွာ နေ ထိုင် သူ တို့ သည် နန်း တော် များ၌ ရှိ နေ ကြ၏။ 26မည် သည့် အ ရာ ကို ရှု ကြည့် ရန် ထွက် သွား ကြ သ နည်း။ ပ ရော ဖက် လော၊ ဟုတ် မှန်၏။ ပ ရော ဖက် ထက် လည်း ကြီး မြတ် သူ ဖြစ် သည် ငါ ဆို၏။ 27နား ထောင် ကြ ဦး၊ သင် သွား ရာ လမ်း ကို ပြင် ဆင် မည့် ရှေ့ တော် ပြေး တ မန် တော် ကို ငါ စေ လွှတ် သည် ဟူ သော ကျမ်း ချက် မှာ ထို သူ့ ကို ရည် ဆောင် သ တည်း။ 28မိန်း မ တို့ ဖွား မြင် သူ များ အ နက် ယော ဟန် ထက် ကြီး မြတ် သူ မ ရှိ။ သို့ ရာ တွင် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော်၌ သိမ် ငယ် သော သူ ပင် ထို သူ့ ထက် ကြီး မြတ် သည် ငါ ဆို၏။ 29ပြည် သူ ပြည် သား ရှိ သ မျှ နှင့် အ ခွန် ကောက် တို့ သည် ကြား နာ၍ ယော ဟန်၏ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ကို ခံ သ ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ဖြောင့် မှန် တော် မူ ကြောင်း ဝန် ခံ ရာ ရောက် ကြ ၏။ 30ဖာ ရိ ရှဲ တို့ နှင့် ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ မူ ကား ထို မင်္ဂ လာ ကို မ ခံ ဘဲ နေ သ ဖြင့် ကိုယ့် ဆိုင် ရာ ဘု ရား သ ခင်၏ အ ကြံ အ ရွယ် တော် ကို အ ချည်း အ နှီး ဖြစ် စေ ရာ ရောက် ကြ လေ စွ။ 31ထို ကြောင့် ယ ခု လူ မျိုး ကို ငါ သည် မည် သို့ ပုံ နှိုင်း ရ အံ့ နည်း။ မည် သည် နှင့် တူ ကြ သ နည်း။ 32စျေး၌ ထိုင်၍ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ခေါ် လျက် ငါ တို့ တီး မှုတ် သော် လည်း သင် တို့ မ က ကြ။ မြည် တမ်း သော် လည်း မ ငို ကြ ဟု ဆို သော သူ ငယ် တို့ နှင့် တူ ကြ ၏။ 33ဗ တ္တိ ဇံ ဆ ရာ ယော ဟန် သည် ဘော ဇဉ် မ စား၊ စ ပျစ် ရည် မ သောက် ဘဲ ရောက် လာ သော်၊ 34နတ် ပူး သူ ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ လူ သား သည် စား သောက် လျက် ရောက် လာ သော် စား ကြူး သူ၊ သောက် ကြူး သူ၊ အ ခွန် အ ကောက် နှင့် အ ပြစ် သား တို့ အ ဆွေ ပါ တ ကား ဟူ၍ လည်း ကောင်း သင် တို့ ဆို တတ် ကြ၏။ 35သို့ ရာ တွင် ဉာဏ် ပ ညာ တော် မှန် ကန် ကြောင်း ဆိုင် ရာ သား သ မီး ရှိ သ မျှ တို့ ဝန် ခံ ကြ သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
36ဖာ ရိ ရှဲ တစ် ယောက် သည် ကိုယ် တော် ကို သုံး ဆောင် တော် မူ ရန် ပင့် ခေါ် ရာ ထို ဖာ ရိ ရှဲ အိမ် သို့ ကြွ ဝင် ပြီး လျှင် စား ပွဲ ထိုင် တော် မူ၏။ 37ထို သို့ ထိုင် နေ တော် မူ သည် ကို၊ ၎င်း မြို့ နေ အ ပြစ် ရှိ သူ မိန်း မ တစ် ယောက် သိ သည့် ကာ လ၊ 38နံ့ သာ ဆီ ကို ကျောက် ဖြူ ဘူး နှင့် ယူ ဆောင်၍ ကိုယ် တော့် နောက် ခြေ တော် ရင်း တွင် ရပ် ငို ရာ ခြေ တော် ကို မျက် ရည် စွတ်၍ ဦး ဆံ နှင့် သုတ် လျက် နမ်း ရှုတ် ပြီး လျှင် နံ့ သာ ဆီ လိမ်း ကျံ လေ၏။ 39ပင့် ခေါ် သူ ဖာ ရိ ရှဲ မြင် သော် ဤ သူ သည် ပ ရော ဖက် မှန် လျှင် ယ ခု သုံး သပ် သော မိန်း မ မှာ အ ပြစ် ရှိ၍ မည် သို့ သော မိန်း မ ဖြစ် သည် ကို သိ မြင် လေ ပြီ ဟု အောက် မေ့ သ ဖြင့်၊ 40ယေ ရှု က အို ရှိ မုန်၊ သင့် အား ငါ ပြော ရန် ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ သော် ဆ ရာ မိန့် တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် သည့် ကာ လ၊ 41ကိုယ် တော် က ငွေ ရှင် တစ် ဦး၌ မြီ စား နှစ် ယောက် ရှိ ရာ တစ် ယောက် မှာ ငွေ ငါး ရာ၊ တစ် ယောက် မှာ ငွေ ငါး ဆယ် ကြွေး တင်၍ မ ဆပ် နိုင် ကြ သ ဖြင့်၊ 42နှစ် ဦး လုံး ပင် မြီ ရှင် ပ လပ် စေ၏။ ထို ကြောင့် မြီ စား နှစ် ယောက် တွင် မြီ ရှင် ကို မည် သူ သာ၍ ချစ် မည် နည်း ဟု မေး တော် မူ သော်၊ 43ရှိ မုန် က များ စွာ ပ လပ် ခွင့် ရ သူ ထင် ပါ သည် ဟု ဖြေ ဆို၏။ 44သင် သည် မှန် ကန် စွာ ဆုံး ဖြတ် လေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် ထို မိန်း မ ဘက် သို့ လှည့်၍ ရှိ မုန် အား လည်း ဤ မိန်း မ ကို သင် မြင် သ လော။ သင့် အိမ် သို့ ငါ ဝင် သည့် ကာ လ ခြေ ဆေး ရန် ရေ ကို သင် မ ပေး။ ဤ မိန်း မ မူ ကား ငါ့ ခြေ ကို မျက် ရည် စွတ်၍ ဦး ဆံ နှင့် သုတ် လေ ပြီ။ 45ငါ့ ကို သင် မ နမ်း၊ ဤ မိန်း မ မူ ကား ငါ ၀င် လာ သည့် အ ချိန် က စ၍ ခြေ ကို မ ပြတ် နမ်း ရှုပ် လေ ပြီ။ 46ငါ့ ဦး ခေါင်း ကို ဆီ နှင့် သင် မ လိမ်း မ ကျံ။ ဤ မိန်း မ မူ ကား ခြေ ကို နံ့ သာ ဆီ နှင့် လိမ်း ကျံ လေ ပြီ။ 47ထို အ ကြောင်း ကြောင့် သူ သည် များ စွာ ချစ် လှ သည် ကို ထောက်၍ ငါ ဆို သည် မှာ များ ပြား သော သူ၏ အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ။ အ နည်း ငယ် ပြေ လွတ် ရ သူ မူ ကား အ နည်း ငယ် မျှ ချစ် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ပြန်၏။ 48မိန်း မ အား လည်း ကိုယ် တော် က သင့် အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊ 49အ တူ စား ပွဲ ထိုင် သူ တို့ က အ ပြစ် ဖြေ လွှတ် သော ဤ သူ ကား မည် သူ နည်း ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ရာ၊ 50စိတ် ဧ လျက် သွား တော့၊ သင့် ယုံ ကြည် ခြင်း သည် သင့် ကို ကယ် ပြီ ဟု မိန်း မ အား မိန့် ပြန် တော် မူ၏။
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
:
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
Garrad Holy Bible © Bible Society of Myanmar, 1928.