तर तपाइको महान
करूणाको कारणले गर्दा,
तपाईंले तिनीहरूलाई
मरुभूमिमा छोडनु भएन,
बादलको खामोले तिनीहरूलाई
दिनको यात्रामा अगुवाई गर्न रोक्नु भएन
अनि आगोको ज्वालाले
राती तिनीहरू हिंडनु पर्ने बाटो
उज्यालो तुल्याउन छोडनु भएन।
तपाईंले तिनीहरूलाई शिक्षा दिन तपाईंको उत्तम जोश प्रदान गर्नुभयो।
तपाईंले तिनीहरूको मुखबाट तपाईंको स्वर्गीय भोजन खोस्नु भएन,
अनि तिनीहरूको तिर्खामा तपाईंले तिनीहरूलाई पानी दिनुभयो।
तपाईंले चालीस बर्षसम्म उज्जाड स्थानमा तिनीहरूको हेरचाह गर्नुभयो,
त्यहाँ तिनीहरूलाई केही अभाव थिएन।
तिनीहरूका वस्त्रहरू मक्किएनन्
र तिनीहरूका खुट्टाहरू पनि सुनिएनन्।