१ शमूएल 9
9
शमूएल र शाऊलको भेट
1बेन्यामीनको कुलका एक जना मान्य मानिस थिए, जसको नाउँ कीश थियो। तिनी अबीएलका छोरा, जरोरका नाति, बकोरतका पनाति र आपीहका जनाति थिए। 2जवान अवस्थामा पुगेका आकर्षक शाऊल नाउँ भएका तिनका एक जना छोरा थिए। त्यस बेला इस्राएलमा उनको बराबरीको कोही थिएन। उनी सबैभन्दा एक टाउको जति अग्ला थिए।
3एक दिन शाऊलका पिता कीशका केही गधाहरू हराए। यसकारण तिनले आफ्ना छोरा शाऊललाई भने, “एक जना नोकरलाई लिएर गधाहरू खोज्न जाऊ।” 4उनी एफ्राइमको पहाड़ी देशबाट पार गरेर शलीशाको जिल्ला भएर गए, तर ती भेट्टाउन सकेनन्। उनीहरू शालीमको जिल्ला भएर गए, तर त्यहाँ पनि गधाहरू थिएनन्। उनीहरू बेन्यामीनको इलाकाबाट भएर गए, तरै पनि गधाहरू भेट्टाउन सकेनन्।
5जब उनीहरू सूपको जिल्लामा पुगे, शाऊलले आफूसँग गएको त्यस नोकरलाई भने, “आइज, हामी फर्कौं। नत्रता बुबाले गधाहरूको फिक्री गर्न छोड़ेर हाम्रो सुर्ता गर्न लाग्नुहुनेछ।”
6तर त्यस नोकरले भन्यो, “यस सहरमा परमेश्वरका खूब नाम चलेका एक जना मानिस छन्। तिनले भनेका सबै कुरा पूरा हुन्छ। हामी त्यहाँ जाऔं। शायद हाम्रो कामको विषयमा तिनले केही बताउन सक्छन् कि?”
7शाऊलले भने, “हामी गयौं भने हामी तिनलाई के दिन सक्छौं? हाम्रा झोलामा केही खानेकुरा छैन। परमेश्वरका जनको निम्ति केही सौगात पनि छैन। हामीसित के छ र?”
8त्यस नोकरले फेरि भन्यो, “हेर्नुहोस्, मसित यहाँ चाँदीको एक चौथाइ शेकेल#9:8 शेकेल चाँदीको ११.५ ग्रामको सिक्का थियो। छ। हामी कता जानुपर्छ सो बताइदिएबापत म ती मानिसलाई यो दिनेछु।” 9(पहिले-पहिले कुनै मानिसले परमेश्वरसित सल्लाह माग्न इच्छा गर्दा इस्राएलमा यसो भन्ने चलन थियो: “हामी दर्शीकहाँ जाऔं।” किनभने हिजोआजको अगमवक्तालाई त्यस बेला दर्शी भन्दथे।)
10शाऊलले भने, “बेस, अब हामी तिनीकहाँ जाऔं।” तब उनीहरू परमेश्वरका ती मानिस भएको सहरमा गए।
11उनीहरू सहर जाने डाँड़ाको उकालोमा उक्लँदैगर्दा उनीहरूले पानी भर्न आउने केही ठिटीहरूलाई भेटे, र तिनीहरूलाई सोधे, “के दर्शी घरै हुनुहुन्छ?”
12तिनीहरूले भने, “हो, हुनुहुन्छ। उहाँ तपाईंहरूभन्दा अगि जाँदैहुनुहुन्छ। छिटो गर्नुहोस्। उहाँ भर्खरै सहरमा आइपुग्नुभएको छ, किनभने आज डाँड़ाको थानमा मानिसहरूले बलिदान चढ़ाउनेछन्। 13डाँड़ाको थानमा उहाँ भोज खान जान अघि नै तपाईंहरूले उहाँलाई सहरमा पस्दापस्दै भेट्टाउनुहुनेछ। उहाँ नआइपुगुञ्जेल मानिसहरूले भोज खानेछैनन्, किनभने जन-समूहले खान अघि उहाँले बलिदानमाथि आशीर्वाद दिनुपर्छ। अब जानुहोस्, र तपाईंहरूले उहाँलाई झट्टै भेट्टाउनुहुनेछ।”
14उनीहरू सहरतिर लागे, अनि उनीहरू सहरमा पस्दैगर्दा शमूएल उनीहरूतिर डाँड़ाको थानमा जानलाई आउँदैथिए।
15अब शाऊल आउनुभन्दा एक दिन अघि परमप्रभुले यी वचनद्वारा शमूएललाई आफ्नो अभिप्राय प्रकट गर्नुभएको थियो: 16“भोलि यसै समय बेन्यामीनको इलाकाबाट एक जना मानिसलाई पठाउनेछु। त्यसलाई मेरो प्रजा इस्राएलको राजा अभिषेक गर्। त्यसले मेरो प्रजालाई पलिश्तीहरूका हातबाट छुटाउनेछ। मैले मेरो प्रजाको दु:ख देखेको छु, किनकि यिनीहरूको क्रन्दन मेरा कानमा आइपुगेको छ।”
17जसै शाऊल देखा परे तब परमप्रभुले शमूएललाई भन्नुभयो, “मैले तँलाई भनेको मानिस यही हो। यही मानिसले मेरो प्रजामाथि शासन गर्नेछ।”
18शाऊलले मूल ढोकामा शमूएलकहाँ आएर भने, “दर्शी कहाँ बस्नुहुन्छ? कृपा गरी बताइदिनुहोस्।”
19शमूएलले जवाफ दिए, “दर्शी म नै हुँ। मेरो अगिअगि डाँड़ाको थानमा जाऊ, र तिमी आज मसित खानेछौ। भोलि बिहानै तिम्रो मनमा जे कुरो छ सो म तिमीलाई बताएर तिमीलाई बिदा गर्नेछु। 20तीन दिनअघि हराएका गधाहरूका विषयमा अब फिक्री नगर, किनभने ती फेला परिसकेका छन्। तर सारा इस्राएलले के मागिरहेका छन्? त्यसको लागि तिनीहरूले तिमी र तिम्रा पिता-पुर्खाको घरानातिर हेरिरहेका छन्।”
21शाऊलले भने, “तर म त इस्राएलको सबैभन्दा सानो कुलको एक बेन्यामीनी हुँ। र बेन्यामीनको कुलका वंशहरूमध्ये मेरो वंश सबैभन्दा सानो छ। तपाईं किन यो कुरो मलाई भन्नुहुन्छ?”
22तब शमूएलले शाऊल र उनको नोकरलाई खाने कोठामा ल्याए, र आमन्त्रित मानिसहरूमध्ये मुख्य स्थानमा बसाए। तिनीहरू प्राय: तीस जना थिए। 23तब शमूएलले भान्सेलाई भने, “मैले तँलाई अलग्गै राख्नू भनी दिएको भाग यहाँ ले।”
24तब त्यस भान्सेले जम्मै खुट्टासमेतको फिला ल्याएर शाऊलको अगि राखिदियो। तब शमूएलले भने, “तिम्रो निम्ति राखेको मासुको भाग यही हो। खाऊ किनकि ‘मैले पाहुनाहरूलाई निम्त्याएको छु’ भनी भनेको यस अवसरको निम्ति यसलाई अलग्गै राखिएको थियो।” यसकारण शाऊलले त्यस दिन शमूएलसँगै भोजन गरे।
25जब डाँड़ाको थानबाट तिनीहरू सहरमा ओर्ले तब शमूएलले शाऊलसँग आफ्नो घरको कौसीमा कुरा गरे। 26मिरमिरे उज्यालोमा शमूएलले शाऊललाई कौसीमा बोलाएर भने, “उठ, म अब तिमीलाई बिदा दिन्छु।” शाऊल उठेपछि उनी र शमूएल दुवै साथसाथ सड़कमा गए। 27तिनीहरू सहरको छेउमा आइपुग्दा शमूएलले शाऊललाई भने, “यस नोकरलाई अगि जानू भन।” अनि त्यो अगि गयो। तब शमूएलले शाऊललाई भने, “तिमीचाहिँ एक छिन यहीँ पर्ख, र म तिमीलाई परमेश्वरको वचन भन्न सकूँ।”
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
१ शमूएल 9: NNRV
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Nepali New Revised Version © Nepal Bible Society 1997, 2006, 2009, 2012
१ शमूएल 9
9
शमूएल र शाऊलको भेट
1बेन्यामीनको कुलका एक जना मान्य मानिस थिए, जसको नाउँ कीश थियो। तिनी अबीएलका छोरा, जरोरका नाति, बकोरतका पनाति र आपीहका जनाति थिए। 2जवान अवस्थामा पुगेका आकर्षक शाऊल नाउँ भएका तिनका एक जना छोरा थिए। त्यस बेला इस्राएलमा उनको बराबरीको कोही थिएन। उनी सबैभन्दा एक टाउको जति अग्ला थिए।
3एक दिन शाऊलका पिता कीशका केही गधाहरू हराए। यसकारण तिनले आफ्ना छोरा शाऊललाई भने, “एक जना नोकरलाई लिएर गधाहरू खोज्न जाऊ।” 4उनी एफ्राइमको पहाड़ी देशबाट पार गरेर शलीशाको जिल्ला भएर गए, तर ती भेट्टाउन सकेनन्। उनीहरू शालीमको जिल्ला भएर गए, तर त्यहाँ पनि गधाहरू थिएनन्। उनीहरू बेन्यामीनको इलाकाबाट भएर गए, तरै पनि गधाहरू भेट्टाउन सकेनन्।
5जब उनीहरू सूपको जिल्लामा पुगे, शाऊलले आफूसँग गएको त्यस नोकरलाई भने, “आइज, हामी फर्कौं। नत्रता बुबाले गधाहरूको फिक्री गर्न छोड़ेर हाम्रो सुर्ता गर्न लाग्नुहुनेछ।”
6तर त्यस नोकरले भन्यो, “यस सहरमा परमेश्वरका खूब नाम चलेका एक जना मानिस छन्। तिनले भनेका सबै कुरा पूरा हुन्छ। हामी त्यहाँ जाऔं। शायद हाम्रो कामको विषयमा तिनले केही बताउन सक्छन् कि?”
7शाऊलले भने, “हामी गयौं भने हामी तिनलाई के दिन सक्छौं? हाम्रा झोलामा केही खानेकुरा छैन। परमेश्वरका जनको निम्ति केही सौगात पनि छैन। हामीसित के छ र?”
8त्यस नोकरले फेरि भन्यो, “हेर्नुहोस्, मसित यहाँ चाँदीको एक चौथाइ शेकेल#9:8 शेकेल चाँदीको ११.५ ग्रामको सिक्का थियो। छ। हामी कता जानुपर्छ सो बताइदिएबापत म ती मानिसलाई यो दिनेछु।” 9(पहिले-पहिले कुनै मानिसले परमेश्वरसित सल्लाह माग्न इच्छा गर्दा इस्राएलमा यसो भन्ने चलन थियो: “हामी दर्शीकहाँ जाऔं।” किनभने हिजोआजको अगमवक्तालाई त्यस बेला दर्शी भन्दथे।)
10शाऊलले भने, “बेस, अब हामी तिनीकहाँ जाऔं।” तब उनीहरू परमेश्वरका ती मानिस भएको सहरमा गए।
11उनीहरू सहर जाने डाँड़ाको उकालोमा उक्लँदैगर्दा उनीहरूले पानी भर्न आउने केही ठिटीहरूलाई भेटे, र तिनीहरूलाई सोधे, “के दर्शी घरै हुनुहुन्छ?”
12तिनीहरूले भने, “हो, हुनुहुन्छ। उहाँ तपाईंहरूभन्दा अगि जाँदैहुनुहुन्छ। छिटो गर्नुहोस्। उहाँ भर्खरै सहरमा आइपुग्नुभएको छ, किनभने आज डाँड़ाको थानमा मानिसहरूले बलिदान चढ़ाउनेछन्। 13डाँड़ाको थानमा उहाँ भोज खान जान अघि नै तपाईंहरूले उहाँलाई सहरमा पस्दापस्दै भेट्टाउनुहुनेछ। उहाँ नआइपुगुञ्जेल मानिसहरूले भोज खानेछैनन्, किनभने जन-समूहले खान अघि उहाँले बलिदानमाथि आशीर्वाद दिनुपर्छ। अब जानुहोस्, र तपाईंहरूले उहाँलाई झट्टै भेट्टाउनुहुनेछ।”
14उनीहरू सहरतिर लागे, अनि उनीहरू सहरमा पस्दैगर्दा शमूएल उनीहरूतिर डाँड़ाको थानमा जानलाई आउँदैथिए।
15अब शाऊल आउनुभन्दा एक दिन अघि परमप्रभुले यी वचनद्वारा शमूएललाई आफ्नो अभिप्राय प्रकट गर्नुभएको थियो: 16“भोलि यसै समय बेन्यामीनको इलाकाबाट एक जना मानिसलाई पठाउनेछु। त्यसलाई मेरो प्रजा इस्राएलको राजा अभिषेक गर्। त्यसले मेरो प्रजालाई पलिश्तीहरूका हातबाट छुटाउनेछ। मैले मेरो प्रजाको दु:ख देखेको छु, किनकि यिनीहरूको क्रन्दन मेरा कानमा आइपुगेको छ।”
17जसै शाऊल देखा परे तब परमप्रभुले शमूएललाई भन्नुभयो, “मैले तँलाई भनेको मानिस यही हो। यही मानिसले मेरो प्रजामाथि शासन गर्नेछ।”
18शाऊलले मूल ढोकामा शमूएलकहाँ आएर भने, “दर्शी कहाँ बस्नुहुन्छ? कृपा गरी बताइदिनुहोस्।”
19शमूएलले जवाफ दिए, “दर्शी म नै हुँ। मेरो अगिअगि डाँड़ाको थानमा जाऊ, र तिमी आज मसित खानेछौ। भोलि बिहानै तिम्रो मनमा जे कुरो छ सो म तिमीलाई बताएर तिमीलाई बिदा गर्नेछु। 20तीन दिनअघि हराएका गधाहरूका विषयमा अब फिक्री नगर, किनभने ती फेला परिसकेका छन्। तर सारा इस्राएलले के मागिरहेका छन्? त्यसको लागि तिनीहरूले तिमी र तिम्रा पिता-पुर्खाको घरानातिर हेरिरहेका छन्।”
21शाऊलले भने, “तर म त इस्राएलको सबैभन्दा सानो कुलको एक बेन्यामीनी हुँ। र बेन्यामीनको कुलका वंशहरूमध्ये मेरो वंश सबैभन्दा सानो छ। तपाईं किन यो कुरो मलाई भन्नुहुन्छ?”
22तब शमूएलले शाऊल र उनको नोकरलाई खाने कोठामा ल्याए, र आमन्त्रित मानिसहरूमध्ये मुख्य स्थानमा बसाए। तिनीहरू प्राय: तीस जना थिए। 23तब शमूएलले भान्सेलाई भने, “मैले तँलाई अलग्गै राख्नू भनी दिएको भाग यहाँ ले।”
24तब त्यस भान्सेले जम्मै खुट्टासमेतको फिला ल्याएर शाऊलको अगि राखिदियो। तब शमूएलले भने, “तिम्रो निम्ति राखेको मासुको भाग यही हो। खाऊ किनकि ‘मैले पाहुनाहरूलाई निम्त्याएको छु’ भनी भनेको यस अवसरको निम्ति यसलाई अलग्गै राखिएको थियो।” यसकारण शाऊलले त्यस दिन शमूएलसँगै भोजन गरे।
25जब डाँड़ाको थानबाट तिनीहरू सहरमा ओर्ले तब शमूएलले शाऊलसँग आफ्नो घरको कौसीमा कुरा गरे। 26मिरमिरे उज्यालोमा शमूएलले शाऊललाई कौसीमा बोलाएर भने, “उठ, म अब तिमीलाई बिदा दिन्छु।” शाऊल उठेपछि उनी र शमूएल दुवै साथसाथ सड़कमा गए। 27तिनीहरू सहरको छेउमा आइपुग्दा शमूएलले शाऊललाई भने, “यस नोकरलाई अगि जानू भन।” अनि त्यो अगि गयो। तब शमूएलले शाऊललाई भने, “तिमीचाहिँ एक छिन यहीँ पर्ख, र म तिमीलाई परमेश्वरको वचन भन्न सकूँ।”
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
:
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Nepali New Revised Version © Nepal Bible Society 1997, 2006, 2009, 2012