Geestelijke disciplines en evangelisatie Voorbeeld

Dag 3: Aanbidding

C.S. Lewis zei ooit: "Het meest waardevolle dat de psalmen voor mij doen, is dezelfde vreugde uiten in God die David deed dansen. 

"Wat komt er in je gedachten op als je het woord "aanbidding" hoort? Misschien denk je aan een heilige, plechtige houding of je armen hoog geheven tijdens een eervol lied. Hoe de stijl of traditie ook is, de kern van aanbidding is verering en feesten. Met onze ogen hoog geheven erkennen wij dat de Ene Schepper, het Wezen dat wij "Abba Vader" noemen (Romeinen 8:15), al onze lofprijzing en inspanningen waard is. Iedere ademtocht in ons leven ademen we voor Hem. 

Er is hiervan wellicht geen beter beeld dan dat van 2 Samuël 6:5. Hier wordt beschreven hoe David en zijn mannen de Ark des Heren verhuisden naar Jeruzalem: "... David en het volk... zongen blij voor de Here en speelden op allerlei instrumenten: citers, harpen, tamboerijnen, rinkelbellen en cimbalen" (HTB). Zij prezen God met hun lichaam en geest, met hun hart en uit alle kracht.

We beginnen deze discipline van aanbidding met de erkenning wie God is. Met onze harten gebogen, bevestigen we de totaliteit van God: de Alleswetende en Alomtegenwoordige die zich toch in de schaduw van ons hart verbergt. We vereren Hem voor zijn goedheid en genade die Hij over ons uitstort, terwijl wij onze volslagen armoedigheid en gebrokenheid verkondigen. In 1 Kronieken 16:23-31 vind je bruikbare teksten die je vertellen wat aanbidding en verering van God inhoudt. 

Naarmate we Hem in aanbidding duidelijker zien, zullen we ontdekken dat onze harten meer en meer verliefd worden op onze Redder. En als onze liefde dieper wordt, zal ook onze bereidheid groeien om te worden wie Hij verlangt dat we zijn. Romeinen 12:1 zegt: "Ik zeg u daarom, vrienden, dat u zich helemaal aan God moet wijden. Temeer omdat Hij u al zijn liefdevolle goedheid aanbiedt. Laat uw lichaam een levend offer zijn, heilig, zodat het een vreugde voor God is. Dat is de beste manier waarop u God kunt dienen" (HTB). Dus onze volgende stap in aanbidding is de erkenning dat ware aanbidding niet eindigt wanneer het laatste lied gezongen is of het laatste gebed uitgesproken is. Ware aanbidding gaat verder op ieder moment van de dag. Waarschijnlijk hebben we wel veel gehoord of gelezen over onze lichamen die "levende offers" zijn. We zien het beeld voor ons van iets wat eindeloos kronkelt totdat (1) het van de offertafel ontsnapt is of (2) zich overgevend de strijd verloren heeft. 

Het is een realiteit dat onze levens niet van onszelf zijn. Ze zijn gekocht voor een prijs. Van het uiterste tipje van onze tenen tot het topje van ons hoofd behoren wij de Here toe. We zijn gered en vernieuwd. De rups-vlinder vergelijking gaat hier veel verder. Wij waren ooit én zijn vandaag dezelfde…maar veel beter. 

Als we ons overgeven aan de zekerheid dat we levende offers zijn in de handen van onze machtige en liefhebbende God die het goede voorheeft met ons en met de wereld, dan zal onze aanbidding ons leiden om anderen over Hem te vertellen. 

In de donkerste en meest ernstige situaties kunnen we het niet helpen om anderen te vertellen over deze God die we liefhebben. Paulus en Silas hebben dit ook ervaren: 

"Rond middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden. Zij zongen lofliederen voor God en de andere gevangenen luisterden naar hen. Ineens was er een geweldige aardbeving. De gevangenis stond op haar grondvesten te trillen. Op hetzelfde moment sprongen alle deuren open en gingen de boeien van de gevangenen los. De cipier schrok wakker. Toen hij alle deuren van de gevangenis zag openstaan, trok hij zijn zwaard om zelfmoord te plegen, want hij dacht dat de gevangenen ontsnapt waren. ‘Niet doen!’ schreeuwde Paulus. ‘Doe uzelf geen kwaad! Wij zijn allemaal nog hier!’ De cipier vroeg om licht en rende naar de kerker van Paulus en Silas. Hij viel, bevend over zijn hele lichaam, voor hen neer. Daarop bracht hij hen naar buiten en vroeg: ‘Heren, wat moet ik doen om gered te worden?’ ‘Geloof in de Here Jezus,’ antwoordden zij. ‘Dan zult u gered worden en al uw huisgenoten ook.’ Zij verkondigden hem en zijn huisgenoten de boodschap van de Here." (Handelingen 16:25-32, HTB)

Ware aanbidding moet zichzelf uiten naar anderen. Petrus en Johannes zeiden het op deze manier: "Wij kunnen gewoon niet zwijgen over wat wij hebben gezien en gehoord" (Handelingen 4:20, HTB). We hebben de goedheid van God gevoeld en zijn gedreven om zijn vriendelijkheid en genade te delen met anderen. De vrucht van vervulde aanbidding is een leven van verkondiging. 

Overdenkingsvragen: 

• Op welke manier aanbid je God het beste?
• Heb je God op een krachtige of nieuwe manier ervaren tijdens aanbidding? Zo ja, op welke manier?
• Wat was de rol van aanbidding in relatie tot jouw persoonlijke evangelisatie?
• Op welke manier roept God jou om je aanbidding van Hem uit te breiden naar anderen om je heen?