Het onverwachteVoorbeeld

We zullen misschien nooit begrijpen waarom of waarom niet, de enige manier om door het onverwachte heen te gaan is er doorheen. Ongeacht hoe graag we zouden willen dat we een situatie kunnen omzeilen, op wat voor manier dan ook, er zijn tijden dat God ons door een proces wil leiden, omdat dat het beste voor ons is. 

De uitdaging is dan om ervoor te kiezen de vijand niet toe te staan ​​het onverwachte te gebruiken om ons van het leven te beroven. De vijand wil onze levens laten afdwalen van de plannen en bedoelingen van God - zo niet voor een heel leven, dan toch tijdelijk. Hij wil onze aandacht wegtrekken van Gods beloften en deze afleiden naar onze crisis. Hij wil ons in het heden verlammen en onze visie en hoop op onze toekomst verbergen. 

Erdoorheengaat niet alleen over overleven totdat het voorbij is, en dan je weg door de rest van je leven doelloos te laten zijn. Er doorheen gaat over het blijven leven met een doel en passie - van altijd vooruitgaan, nooit het doel uit het oog verliezen - hoe verwoestend het onverwachte ook is. Terwijl ik kanker had heb ik mijn voornemen hernieuwd: terwijl ik weet dat ik voor altijd in de eeuwigheid zal leven, kies ik ervoor om hier volledig levend op aarde te leven en elke seconde te tellen voor God en Zijn koninkrijksdoeleinden tot de dag dat ik sterf.

Ik was nog steeds een moeder voor mijn kinderen. Dus ik was niet van plan mij door het nieuws van kanker van het ouderschap voor mijn meisjes te laten weerhouden. Ik was nog steeds een vrouw voor Nick en ik stond niet toe dat dit nieuws me emotioneel zou verlammen. Ik wilde op elk moment dat we hadden aanwezig zijn. Ik wilde nog steeds onze bediening leiden en al mijn dagen op deze planeet gebruiken voor de glorie van God.

Kanker was een ziekte die ik had, niet wie ik was. Ik wilde niet dat één onverwachte ziekte mijn algehele conditie definieerde, dus liet ik het niet de sfeer bepalen in mijn huis. Ik stond niet toe dat het mijn geloof zou laten ontsporen, of mijn momenten met God zou afnemen. Ik kon het niet. Maar die beslissing was een voortdurend - soms van moment-tot-moment- gevecht in mijn hoofd om op het juiste pad te blijven. Ongeacht wat ik doormaakte, was ik nog steeds een kind van God, een moeder, een vrouw, een leraar, een vriendin en een dochter - en ik moest vechten om gefocust te blijven.

Bewerkt naar Unexpected: Leave Fear Behind, Move Forward in Faith, Embrace the Adventure door Christine Caine. Copyright © 2018 Christine Caine. Herdrukt met toestemming van Zondervan Publishing. Alle rechten voorbehouden.