In onze plaats: Overdenkingen tijdens de vastentijd in een tijd van genadeVoorbeeld

Wat bedoel je, “Witte Donderdag”?

De avond van Jezus zijn arrestatie en veroordeling in Joodse en Romeinse rechtbanken startte in stilte met de jaarlijkse paschamaal in een bovenkamer in Jeruzalem. Jezus gebruikte deze laatste gouden uren van vrijheid als een leermoment. Veel van wat Hij zei en deed, schokte de discipelen: Hij knielde neer en waste hun voeten. Hij voorspelde zijn dood en opstanding en toen zei Hij dit: “Een nieuw gebod geef Ik jullie: Hou van elkaar. Zoals ik van jullie gehouden heb, zo moeten jullie ook van elkaar houden” (Joh. 13:34).

Eerder in hun opleiding had Hij verteld dat het kenmerken van een echte gelovige afhankelijkheid van Christus zijn woord was. Nu voegde Hij daar een “nieuw” gebod aan toe dat niet echt nieuw was, maar tijdloos: “Hou van elkaar.” Wat het nieuw maakt is dat onze zondige natuur altijd zelfzuchtige gedachte genereert en egoïstische woorden en zelfzuchtige gedragingen. Als Christus’ vergevende genade elke ochtend nieuw is voor ons, ons een geestelijke opfrissende douche van vergeving gevend, kunnen we opnieuw kiezen om mensen te behandelen zoals Jezus ons behandelt--met geduldige, onwankelbare, onvoorwaardelijke liefde. Het is het Latijnse woord voor “gebod,” "mandatum,' dat waarschijnlijk de naam aan deze speciale donderdag voor Jezus zijn dood gaf. (In het Engels Maundy Thursday) Als we deze geweldige avond en de beelden van het Lam van God die het paschamaal met zijn vrienden deelt, overpeinzen, nederig hun voeten wassend, Gods mysterieuze Woord onthullend om hen te troosten, dan zijn we niets anders dan geïnspireerd. Geïnspireerd om lief te hebben.