Bereid je hart voor op Pasen: Een overdenking voor de vastentijdVoorbeeld

"Dag 26: De schat van de volkeren"

Het boek Haggai werd geschreven voor degenen die teruggekeerd waren uit Babylonië om de vernielde tempel van God te herbouwen. Het was een bemoediging en een opgave om te herbouwen temidden van puin, te hopen ondanks verwoesting en te geloven zelfs in tijden van ontbering en teleurstelling.

In de verzen 6 tot 9 sprak Haggai van een toekomst waarin de wereld zou beven, zoals ze nog nooit gebeefd had. Ironisch genoeg was dit bedoeld als troost voor de mensen die middenin het puin stonden! Hoewel dit op het eerste gezicht moeilijk te begrijpen is, vond de schrijver van Hebreeën troost in het beven van deze wereld, omdat "dat wat geschapen is, wankelt en verdwijnt ....zodat alleen blijft wat onwankelbaar is...een koninkrijk" (Hebreeën 12:26-28).

In de kern van Haggai's verklaring dat de hele schepping (v.6) en alle volkeren (v. 7) zullen beven, klinkt de belofte door dat "de schatten van alle volkeren mij zullen toevallen." "Schatten" is een Hebreeuws woord dat zowel als enkelvoudig als als meervoudig zelfstandig naamwoord gebruikt kan worden. Met andere woorden, niet alleen zullen de schatten van de volkeren tot de luister van Gods huis bijdragen, maar er zal er ook Eén zijn, de ware schat, die het huis vult en geprezen zal worden boven alle rijkdommen van de wereld. Volgens Haggai kunnen we alleen als de wereld beeft zien wat werkelijk blijft en welke schatten stand zullen houden.

Als jouw wereld beeft beef jij dan mee, of blijf je ondanks dat onwankelbaar? Als de schatten van je hart je teleurstellen, geeft je hart het dan op, of grijpt het terug op de schat van alle volkeren?

Gebed

Vader, help me vast te houden aan Uw onwankelbare koninkrijk wanneer mijn wereld beeft; om te herinneren dat Jezus de aardbeving van het kruis onderging, zodat ik niet zou wankelen; en te herinneren dat terwijl de schatten van de wereld zullen vergaan, U de schat van alle volkeren bent. In Jezus' Naam, Amen

Copyright (c) 2012 by Redeemer Presbyterian Church.