Psalm 22

Een zonsopgang is een waanzinnig mooie gebeurtenis. Het fascineert mij mateloos. Zeker als je bedenkt dat het eerste streepje licht al impact heeft op de hele omgeving. De duisternis MOET wijken. Misschien is de zonsopgang wel een van de mooiste symbolen van hoop, omdat hij dagelijks terugkeert. 

Een joods gezegde is: de nacht van iemands leven heeft altijd de hoop van de dag. De Psalm van vandaag begint duister. De nacht van het leven. Maar al snel ontstaat er hoop. Hoop in God. 

Het feit dat je in duister bent en je jouw zorgen en/of gevoelens verwoordt én adresseert naar God, is hoopvol! Zelfs in je diepste pijn mag je weten dat er een Verlosser is, dankzij God. Wat je vandaag ook onderneemt, in deze materialistische wereld is nergens deze hoop te vinden dan in Jezus. Hij kwam naar de mensheid die in duisternis ronddoolt. In Hem hebben we het licht gezien en is het licht in ons leven aangegaan. 

Jezus, mijn Verlosser! Niemand is aan U gelijk. Kostbaar lam van God, Messias, U maakt ook mij van zonde vrij!

Opdracht: Lees Psalm 22 echt eens in zijn geheel door en zie dat het 'lichter' wordt!