Verlangen naar vrijheid deel 2 - WoestijnVoorbeeld

Dag 1: Uitgedroogd
Ieder mens komt in zijn leven woestijnen tegen. Periodes van droogte, wanneer je je een verdord plantje voelt. Wie (onbewust) jarenlang de signalen van zijn of haar lichaam heeft genegeerd, komt vroeger of later stil te staan, raakt opgebrand. Je ziel krijgt niet de rust en aandacht die het nodig heeft en verdort. God is de enige bron die onze ziel levend water kan geven. Maar zoals we over twee dagen zullen lezen, dat gaat niet van de een op de andere dag. Als je stilstaat kunnen er tranen komen. Misschien ben je wel op sterven na dood en heb je geen plek meer om heen te vluchten. Drie dagen nadat het volk Israël door de Rietzee is gelopen, komen ze bij de bittere oase van Mara aan. Ze vergaan van de dorst, maar het water geeft geen leven, het is te bitter om te drinken. God laat Mozes een stuk hout in het water gooien. Hetzelfde woord voor ‘hout’ komen we tegen in Deuteronomium, waar staat dat iedereen die aan een paal (hout) gehangen wordt, vervloekt is. Paulus gebruikt hetzelfde woord in Galaten. Jezus stierf om de doodse bitterheid van de wereld leefbaar te maken voor mensen die uitgedroogd zijn. Drink van dat water als je dorst hebt!  
Gebed:
Heer, zonder uit Uw bron te drinken is mijn leven uitgedroogd, doods. Giet Uw water uit over de dorre en droge plekken in mijn leven en geef leven op de plekken waar ik het niet meer voor mogelijk houd.