Na Pasen Onderweg Met JezusVoorbeeld

Jezus laat “een foto” achter

De twee mannen die onderweg waren naar Emmaüs, veranderen geleidelijk. Eerst vonden ze Jezus een storende vreemdeling in Jeruzalem. Maar ze wijzen zijn getuigenis niet af, zoals ze dat eerder wel bij de vrouwen hadden gedaan. Ze zijn nieuwsgierig geworden. Dat blijkt duidelijk wanneer ze Jezus uitnodigen om met hen mee te gaan. En Jezus daagt hen uit om hun nieuwsgierigheid te uiten. Hij doet eerst alsof Hij verder wil reizen. “Nee, blijf bij ons…” laat Hij de mannen zeggen. En Jezus blijft.

Somber ongeloof verandert in nieuwsgierigheid en in gastvrijheid. En dan kan het moment aanbreken dat God de hand voor hun ogen weghaalt. Hun ogen werden geopend op het moment dat Jezus aan tafel het brood nam, het zegengebed uitsprak, het brak en het hun gaf.

Is dit een avondmaalsviering? Of een gewone maaltijd? Ongetwijfeld het laatste. Het gebeurde gewoon bij die mannen thuis. En ze ontdekken dat Jezus daarbij is. En zodra ze die ontdekking hebben gedaan, is Jezus weer uit beeld.

Bijzonder. Ze moeten weten dat Hij leeft. En dat Hij er is. Gewoon bij hen thuis aan de keukentafel. En ook even geleden, onderweg tijdens de reis van Jeruzalem naar Emmaüs. Jezus is er altijd. Hun ogen zijn ervoor opengegaan. Of beter gezegd: God heef hun ogen ervoor geopend. Voor altijd kregen zij de boodschap ingeprent: je ziet Hem soms niet, maar Hij is er wel.

Ja, waarvoor precies de ogen geopend? Dat Jezus gekend wil worden, niet allereerst als “iemand die altijd bij mij is” of “iemand die me zoveel troost geeft”, maar als Degene die met zijn leerlingen het brood breekt. Degene die bij jou thuis aan tafel de leiding neemt - de “vreemdeling” breekt het brood! - en zichtbaar maakt dat Hij Zichzelf gegeven heeft en Zichzelf uitdeelt.

Eerst bemoedigt Hij jou, zodat je thuiskomt. En daarna vervolgen zij hun weg. Met deze “foto” van Jezus op het netvlies gebrand.

Gebed
Heer, wat een voorrecht dat U bij mij thuis de leiding neemt over de maaltijd. En dat U dat ook doet over mijn herinneringen en mijn gedachten. Over de manier waarop ik mijn ervaringen verwerk. Open alstublieft mijn ogen voor U. En brand het ook op mijn netvlies: de levende Jezus die het brood breekt en deelt. Amen.