Goede voornemens

Wees blij!

Gedichten over ‘Vissers van mensen’

Quality time met God

Leven in overvloed

Jouw identiteit in Christus

Ik wil bloeien!

Ik kom jullie goed nieuws brengen

Ik geloof niet in God, want… ik heb al genoeg problemen veroorzaakt

Vrijheid in Christus (Deel 3/5)

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="ACT.22.30">
 <div class="p">30Omdat de commandant precies wilde weten waarvan de Joden Paulus beschuldigden, riep hij de volgende dag de leidende priesters en de gehele Hoge Raad bijeen. Hij liet Paulus uit de gevangenis halen en leidde hem voor.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="ACT.23">
 <div class="label">23</div><div class="s1">Paulus voor de Hoge Raad</div><div class="p"> 1Paulus keek de Raad onderzoekend aan en zei: &#8216;Broeders, tot op deze dag heb ik steeds met een zuiver geweten voor God geleefd.&#8217; 2&#8216;Sla hem op zijn mond,&#8217; zei de hogepriester Ananias tegen de mannen die vlak bij Paulus stonden. 3&#8216;God zal u slaan, huichelaar,&#8217; zei Paulus tegen hem. &#8216;U zit hier om volgens de wet recht over mij te spreken. Geeft u iemand opdracht mij te slaan, wat tegen de wet is?&#8217; 4&#8216;Hoe durft u de hogepriester beledigen!&#8217; zei een van de mannen die bij Paulus stonden. 5&#8216;Och, broeders, ik wist niet dat hij de hogepriester was, want er staat geschreven dat men een leider van het volk niet mag verwensen,&#8217; antwoordde Paulus.</div><div class="p"> 6Paulus wist dat de Raad voor de helft uit Sadducee&#235;n en voor de helft uit Farizee&#235;n bestond. Hij riep: &#8216;Broeders! Ik ben een Farizee&#235;r en kom uit een familie van Farizee&#235;n! Ik sta hier vandaag terecht omdat ik verwacht dat de doden weer levend zullen worden!&#8217; 7Door die woorden ontstond er onenigheid tussen de Farizee&#235;n en de Sadducee&#235;n. Weg was hun eensgezindheid! 8Want de Sadducee&#235;n zeggen dat de mens na zijn dood niet meer levend kan worden en ook dat er geen engelen en geesten bestaan. Maar de Farizee&#235;n zijn het daar niet mee eens en leren het tegenovergestelde. 9Er ontstond hooglopende ruzie tussen de twee partijen. Enkele Farizese bijbelgeleerden sprongen voor Paulus in de bres en zeiden: &#8216;Volgens ons is er niets op deze man aan te merken. Het is best mogelijk dat een geest of een engel met hem heeft gesproken.&#8217; 10De ruzie liep zo hoog op en er werd van weerszijden zo hard aan Paulus getrokken dat de commandant bang was dat ze hem zouden verscheuren. Daarom liet hij hem bevrijden uit de handen van de strijdende partijen en naar het fort brengen. 11Die nacht kwam de Here bij Paulus en zei: &#8216;Maak u geen zorgen, Paulus. Zoals u hier in Jeruzalem over Mij hebt gesproken, moet u ook in Rome over Mij spreken.&#8217;</div><div class="p"> 12De volgende morgen beraamde een aantal Joden een samenzwering om een aanslag te plegen op Paulus. Onder een vloek verplichtten zij zich ertoe niets te eten of te drinken zolang zij hem niet hadden gedood. 13Meer dan veertig mannen namen aan deze samenzwering deel. 14Zij gingen naar de leidende priesters en de andere leden van de Hoge Raad en zeiden: &#8216;Wij hebben een vloek op ons genomen: wij zullen niets eten of drinken, zolang wij Paulus niet hebben gedood. 15Vraag de commandant om Paulus nog eens voor de Raad te brengen, omdat u zijn zaak nauwkeuriger wilt onderzoeken. Voordat hij hier komt, zullen wij hem vermoorden. Wij zijn er klaar voor!&#8217;</div><div class="p"> 16Maar een neef van Paulus hoorde over dit complot en ging het zijn oom in het fort vertellen. 17Paulus riep een van de officieren en zei: &#8216;Breng deze jongeman naar de commandant. Hij heeft hem iets belangrijks te vertellen.&#8217; 18De officier bracht hem bij de commandant en zei: &#8216;Paulus, onze gevangene, riep mij en vroeg deze jongeman bij u te brengen, omdat hij u iets te vertellen heeft.&#8217; 19De commandant nam de jongeman bij de hand en toen zij alleen waren, vroeg hij: &#8216;Wat heb je me te vertellen?&#8217; 20&#8216;De Joden hebben een afspraak gemaakt,&#8217; zei Paulus&#700; neef. &#8216;Zij zullen u morgen vragen Paulus nog eens voor de Raad te brengen, zogenaamd om hem nader te ondervragen. 21Maar u moet dat niet doen. Want veertig van hun mannen liggen in een hinderlaag om Paulus te vermoorden. Zij hebben allemaal een vloek op zich genomen om niets te eten en te drinken voor Paulus dood is. Zij staan nu al klaar omdat zij verwachten dat u zult doen wat de leidende priesters u zullen vragen.&#8217; 22De commandant zei dat de jongeman kon gaan en voegde er streng aan toe: &#8216;Laat niemand weten dat je me dit hebt verteld.&#8217;</div><div class="p"> 23Hij riep twee van zijn officieren en zei tegen hen: &#8216;Vanavond om negen uur moeten tweehonderd soldaten klaarstaan om naar Caesarea te gaan en ook nog tweehonderd speerdragers en zeventig ruiters. 24Zorg ervoor dat Paulus een paard krijgt en breng hem veilig bij gouverneur Felix.&#8217; 25Daarna schreef hij een brief waarin stond:</div><div class="p"> 26&#8216;Aan zijne Excellentie, gouverneur Felix:</div><div class="p"> 27De man die ik u stuur, is door de Joden gevangengenomen. Toen zij op het punt stonden hem te doden, ben ik er met mijn soldaten naar toe gegaan en heb hem uit hun handen bevrijd. Ik had ontdekt dat hij een Romein is. 28Omdat ik precies wilde weten waarvan ze hem beschuldigden, bracht ik hem voor hun Hoge Raad. 29Maar daar bleek dat hij niets heeft gedaan waarop de doodstraf of gevangenisstraf staat. Het ging bij hun beschuldiging om bepaalde kwesties van het Joodse geloof. 30Nu is mij verteld dat er een aanslag op deze man wordt beraamd. Daarom heb ik hem meteen naar u gezonden, ik heb zijn aanklagers gezegd hun beschuldigingen tegen de man bij u te brengen. U groetend met de meeste hoogachting, Claudius Lysias.&#8217;</div><div class="p"> 31De soldaten deden wat hun was opgedragen en brachten Paulus die nacht naar Antipatris. 32De volgende morgen lieten ze het aan de ruiters over om hem verder te brengen en gingen zelf terug naar het fort in Jeruzalem. 33Toen de ruiters in Caesarea aankwamen, overhandigden zij de brief aan de gouverneur en brachten ook Paulus bij hem. 34De gouverneur las de brief en vroeg Paulus uit welke provincie hij kwam. &#8216;Uit Cilici&#235;,&#8217; antwoordde Paulus. 35&#8216;Ik zal u verhoren als uw aanklagers hier zijn,&#8217; zei de gouverneur. Hij gaf bevel hem gevangen te zetten in het paleis van Herodes.</div>
 </div>
 </div>
</div>

In Zijn KrachtVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen