Armoede

Gods antwoord voor afwijzing

Als kerk de wereld in

Bidden voor moslims, deel 2

Bidden voor moslims, deel 1

Hoe vasten mensen in verschillende religies?

Oordelen

Ziet God mij wel?

Hoe bidden mensen in verschillende religies?

Onwankelbaar fundament

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch25" data-usfm="GEN.25">
 <div class="label">25</div><div class="s1">De dood van Abraham</div><div class="p"> 1-2 Abraham hertrouwde met Ketura en zij werd de moeder van Zimran, Joksan, Medan, Midjan, Jisbak en Suach. 3Joksans twee zonen heetten Seba en Dedan. De zonen van Dedan waren de Assurieten, de Letusieten en de Le&#252;mieten. 4De zonen van Midjan waren Efa, Efer, Chanoch, Abida en Elda&#228;. 5Abraham vermaakte zijn hele bezit aan Isaak. 6De zonen van zijn andere vrouwen gaf hij geschenken en daarna stuurde hij hen weg naar het oosten, bij Isaak uit de buurt. 7-8 Toen stierf Abraham, hij was honderdvijfenzeventig jaar oud geworden. 9-10 Zijn zonen Isaak en Isma&#235;l begroeven hem bij zijn vrouw Sara in de grot van Machpela, bij Mamre, in de grond die Abraham had gekocht van Efron, de zoon van de Hethiet Sochar.</div><div class="p"> 11Na Abrahams dood zegende God Isaak rijkelijk. Hij woonde bij de bron Lachai-Ro&#239; in de Negev.</div><div class="p"> 12-15Hier is een lijst, in volgorde van geboorte, van de zonen van Isma&#235;l, de zoon van Abraham en Hagar, de Egyptische dienares van Sara: Nebajot, Kedar, Adbe&#235;l, Mibsam, Misma, Duma, Massa, Hadad, Tema, Jetur, Nafis en Kedema. 16Deze twaalf zonen werden voorvaders van stammen, die hun namen droegen. 17Isma&#235;l stierf ten slotte op honderdzevenendertigjarige leeftijd. 18Zijn nakomelingen woonden door het hele land verspreid, van Chawila tot Sur (dat ligt een stukje noordoostelijk van de Egyptische grens in de richting van Assur). De stammen van zijn nakomelingen lagen voortdurend met elkaar overhoop.</div><div class="p"> 19Dit is het verhaal van Isaak en zijn kinderen. 20Isaak was veertig jaar toen hij trouwde met Rebekka, de dochter van de Aramee&#235;r Betu&#235;l uit Paddan-Aram, de zuster van Laban. 21Isaak smeekte de Here of Hij Rebekka een kind wilde geven, want hoewel zij al vele jaren getrouwd waren, had zij nog steeds geen kind. De Here verhoorde het gebed en Rebekka werd zwanger. 22Het leek wel alsof de kinderen in haar binnenste met elkaar vochten. &#8216;Dit kan ik niet langer verdragen,&#8217; riep zij uit en zij vroeg de Here om raad.</div><div class="p"> 23Hij vertelde haar: &#8216;De zonen in uw baarmoeder zullen twee vijandige volken voortbrengen. De ene zal sterker zijn dan de andere, de oudste zal de dienaar van de jongste zijn!&#8217; 24En inderdaad, Rebekka beviel van een tweeling. 25Het eerste kind dat werd geboren, was overdekt met rossig haar. Het leek wel alsof hij een haren mantel aan had! Daarom noemde zij hem Esau. 26Direct daarna kwam het tweede kind ter wereld. Het hield zich stevig vast aan de hiel van Esau! Zij noemde hem Jakob. Isaak was zestig jaar bij de geboorte van de tweeling.</div><div class="p"> 27De jongens groeiden voorspoedig op. Esau werd een uitstekend jager. Jakob was een stille jongen die liever thuis zat. 28Esau was Isaaks lieveling, omdat hij altijd wild mee naar huis nam. Rebekka had echter een zwak voor Jakob.</div><div class="p"> 29Op een dag kwam Esau thuis van de jacht. Hij was moe en trof Jakob aan, die bezig was linzenmoes te maken. 30Esau zei: &#8216;Ik ben uitgehongerd. Geef mij eens wat van dat rode spul dat je daar hebt!&#8217; (Zo kwam Esau aan zijn bijnaam Edom, wat &#8216;het rode&#8217; betekent). 31Jakob antwoordde: &#8216;Dat kun je krijgen, maar dan moet je mij wel je eerstgeboorterecht verkopen!&#8217; 32Esau zei daarop: &#8216;Wat heb je aan een eerstgeboorterecht als je omvalt van de honger? Daar kun je ook niet van eten. Je mag het hebben.&#8217; 33Jakob zei: &#8216;Zweer dan dat je het aan mij zult verkopen!&#8217; Toen zwoer Esau het en stond zo alle rechten die hij als oudste zoon had, af aan Jakob. 34Daarna gaf Jakob hem de linzenmoes en wat brood. Esau at en dronk en was meteen weer weg, zo weinig waarde hechtte hij aan zijn rechten als oudste zoon.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="MAT.14">
 <div class="label">14</div><div class="s1">Johannes de Doper onthoofd</div><div class="p"> 1Toen Herodes, de gouverneur van Galilea, over Jezus hoorde, 2zei hij tegen zijn dienaars: &#8216;Dat moet Johannes de Doper zijn, die weer levend is geworden. Daarom kan Hij al die wonderen doen.&#8217; 3Herodes had Johannes namelijk gearresteerd en op aandringen van Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, gevangen gezet. 4Want Johannes had tegen hem gezegd dat hij niet met haar mocht samenleven. 5Daarom had hij Johannes willen doden. Maar hij durfde het niet uit angst voor een opstand. Het volk geloofde dat Johannes een profeet was. 6Op de verjaardag van Herodes kwam de dochter van Herodias de feestzaal binnen en danste voor de gasten. 7Herodes vond het zo mooi, dat hij beloofde haar te zullen geven wat zij verlangde. &#8216;Ik zweer het je,&#8217; zei hij. 8Op aanraden van haar moeder vroeg zij om het hoofd van Johannes de Doper, op een schaal. 9Herodes vond dit heel erg, maar kon er niet onderuit. Al zijn gasten hadden gehoord welke eed hij had gezworen. 10Daarom gaf hij bevel het hoofd van Johannes te halen. Johannes werd in de gevangenis onthoofd. 11Zijn hoofd werd op een schaal binnengebracht en aan het meisje gegeven. En het meisje gaf het aan haar moeder. 12Later kwamen Johannes&#700; leerlingen het lichaam halen en begroeven het. Zij gingen ook naar Jezus toe om Hem te vertellen wat er gebeurd was.</div><div class="s1">Vijf broden en twee vissen</div><div class="p"> 13Bij het horen van dit nieuws stapte Jezus in een boot en ging naar een afgelegen plaats om alleen te zijn. Maar de mensen zagen waar Hij naar toe ging en vanuit de steden liepen zij Hem achterna. 14Toen Jezus terugkwam, stonden al die mensen Hem op te wachten. Hij kreeg medelijden met hen en genas allen die ziek waren. 15Tegen de avond kwamen zijn leerlingen bij Hem en zeiden: &#8216;Het is al lang tijd om te eten en hier is niets te krijgen. Er woont hier niemand. U moet de mensen maar wegsturen. Dan kunnen zij naar de dorpen gaan en daar eten kopen.&#8217; 16Jezus antwoordde: &#8216;Dat hoeft niet. Geven j&#250;llie hun maar te eten.&#8217; 17&#8216;Hoe dan?&#8217; vroegen zij. &#8216;Het enige wat wij hebben, zijn vijf broden en twee vissen.&#8217; 18&#8216;Breng die maar hier,&#8217; zei Hij. 19Hij zei tegen de mensen dat zij in het gras moesten gaan zitten. Daarna nam Hij de vijf broden en de twee vissen, keek naar de hemel en dankte God. Hij brak de broden in stukken en gaf deze aan zijn leerlingen. En zij gaven ze weer aan de mensen. 20Iedereen kon zoveel eten als hij wilde. Er bleef zelfs nog over: twaalf manden vol. 21En er waren maar liefst vijfduizend mannen, dus vrouwen en kinderen niet meegerekend.</div><div class="s1">Jezus loopt over het water</div><div class="p"> 22Hierna zei Hij tegen zijn leerlingen dat zij met de boot moesten overvaren naar de andere kant van het meer. Hij zou komen wanneer Hij de mensen zou hebben weggestuurd. 23Toen iedereen weg was, ging Hij alleen de berg op om te bidden. 24Het werd donker en de leerlingen waren al ver op het meer. Zij kwamen niet erg vooruit door de harde tegenwind en de hoge golven. 25Tegen het eind van de nacht liep Jezus over het water naar hen toe. 26Zij schreeuwden van angst en dachten dat het een spook was. 27Hij stelde hen gerust. &#8216;Wees maar niet bang, Ik ben het.&#8217; 28Petrus riep: &#8216;Here, als U het werkelijk bent, zeg dan dat ik over het water naar U toe moet komen!&#8217; 29&#8216;Kom maar!&#8217; riep Jezus. 30Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. Maar hij besefte ineens dat er een heel harde wind stond. De schrik sloeg hem om het hart en hij begon te zinken. &#8216;Here, help mij!&#8217; schreeuwde hij. 31Jezus stak hem zijn hand toe en trok hem uit het water. &#8216;Och, twijfelaar,&#8217; zei Hij, &#8216;waarom heb je zo weinig vertrouwen in Mij?&#8217; 32Zodra zij in de boot stapten, ging de wind liggen. 33De anderen bogen zich vol ontzag voor Jezus neer. &#8216;U bent werkelijk de Zoon van God!&#8217; zeiden zij.</div><div class="p"> 34Zij legden aan in Genn&#233;sareth. 35Het nieuws dat Jezus er was, ging als een lopend vuurtje door het hele gebied, want Hij was herkend door enkele mensen die op de oever stonden. Van alle kanten werden er zieken bij Hem gebracht. 36Zij smeekten of ze Hem mochten aanraken, al was het maar de zoom van zijn mantel. Allen die dat deden werden helemaal gezond.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Bijbel in twee jaar - week 3Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen