Drie-eenheid

Gedichten over Maria van Magdala

Kun je praten met God? Hoe dan?

Niet zo stille tijd

De reis van Simon Peter, Deel 2: 'Leren vertrouwen'

Finishen in geloof!

Gedichten over Johannes

De reis van Simon Peter, Deel 4: 'Van rivaliteit naar roeping'

De reis van Simon Peter, deel 1: 'Genade in mislukking'

Rouwen onder een open hemel

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="GEN.15">
 <div class="label">15</div><div class="s1">Gods verbond met Abram</div><div class="p"> 1Na deze gebeurtenissen sprak de Here met Abram en zei: &#8216;Wees niet bang Abram, want Ik zal u beschermen en zegenen.&#8217; 2Maar Abram zei: &#8216;Och Here, mijn God, U kunt mij wel zegenen, maar wat helpt dat, nu ik geen zoon heb? 3Wanneer ik sterf, zal de Damascener Eli&#235;zer al mijn bezittingen erven. Een dienaar zal mijn erfgenaam worden.&#8217; 4Maar de Here nam weer het woord: &#8216;Niemand anders dan uw eigen zoon zal uw erfgenaam zijn.&#8217;</div><div class="p"> 5God nam Abram mee naar buiten en wees naar de nachtelijke hemel: &#8216;Kijk naar boven en tel al die sterren eens als u kunt! Zo zal uw nageslacht zijn: ontelbaar!&#8217; 6Abram geloofde het woord van de Here en dat was de reden dat God hem als een rechtvaardig mens beschouwde. 7Hij zei tegen Abram: &#8216;Ik ben de Here, die u vanuit Ur der Chaldee&#235;n hier heeft gebracht om u dit land te geven.&#8217; 8Abram vroeg: &#8216;Maar Here, mijn God, hoe kan ik er zeker van zijn dat U mij dit land zult geven?&#8217; 9God antwoordde: &#8216;Haal een driejarige jonge koe, een driejarige geit, een driejarige ram, een tortelduif en een jonge duif.&#8217; 10Abram hakte de dieren in twee&#235;n, maar liet de vogels heel. 11Toen de roofvogels op de kadavers neerstreken, joeg Abram ze weg.</div><div class="p"> 12Bij het ondergaan van de zon viel Abram in een diepe slaap en kreeg een angstige droom. 13Toen zei God tegen Abram: &#8216;Uw nakomelingen zullen vierhonderd jaar in een vreemd land wonen, ze zullen daar slaven zijn en slecht behandeld worden. 14Maar het volk dat hen onderdrukt, zal Ik straffen. Daarna zal uw volk wegtrekken met grote rijkdommen. 15Maar u zult een hoge leeftijd bereiken en rustig kunnen sterven. 16Na vier generaties zullen uw nakomelingen hier terugkeren, want eerder zal de slechtheid van de Amorieten niet het peil bereiken, waarop Ik ze zal straffen.&#8217;</div><div class="p"> 17Toen de zon onder was en het donker begon te worden, zag Abram een rokende vuurpot en een vlammende fakkel tussen de helften van de dode dieren doorgaan. 18Die dag sloot de Here een verbond met Abram en zei: &#8216;Ik zal dit land aan uw nakomelingen geven, van de Nijl tot de rivier de Eufraat. 19-21En zij zullen de Kenieten, de Kenizzieten, de Kadmonieten, de Hethieten, de Perizzieten, de Refa&#239;eten, de Amorieten, de Kana&#228;nieten, de Girgasieten en de Jebusieten onderwerpen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="GEN.16">
 <div class="label">16</div><div class="s1">Abram en Hagar krijgen een zoon</div><div class="p"> 1Maar Abram en Sarai kregen geen kinderen. Daarom gaf Sarai haar dienares, het Egyptische meisje Hagar, als tweede vrouw aan Abram. 2&#8216;De Here heeft mij geen kinderen gegeven,&#8217; zei Sarai, &#8216;neem daarom mijn dienares tot vrouw. Haar kinderen zullen dan de mijne zijn.&#8217; 3Abram stemde in met Sarai&#700;s voorstel. Dit gebeurde tien jaar nadat Abram in Kana&#228;n kwam. 4Hij had gemeenschap met Hagar en zij raakte in verwachting. Toen ze dat merkte, nam zij echter een hooghartige houding aan tegenover haar meesteres Sarai. 5Sarai beklaagde zich daarover bij Abram. &#8216;Het is allemaal jouw schuld,&#8217; zei ze boos. &#8216;Ik heb je mijn dienares gegeven en nu zij in verwachting is, kijkt ze op mij neer. Moge de Here recht spreken over wat mij is aangedaan.&#8217; 6&#8216;Je mag haar van mij onder handen nemen als je dat nodig vindt,&#8217; antwoordde Abram. Toen nam Sarai Hagar onder handen en sloeg haar, zodat ze vluchtte.</div><div class="p"> 7De Engel van de Here vond Hagar bij een bron in de woestijn langs de weg naar Sur. 8De Engel zei: &#8216;Hagar, dienares van Sarai, waar komt u vandaan en waar gaat u heen?&#8217; Hagar antwoordde: &#8216;Ik ben op de vlucht voor mijn meesteres.&#8217; 9De Engel zei: &#8216;Ga terug naar uw meesteres en gehoorzaam haar, 10want uw nakomelingen zullen een groot volk worden. 11U bent in verwachting en u zult een zoon krijgen. Noem hem Isma&#235;l (God luistert), want de Here heeft uw klachten gehoord. 12Uw zoon zal een wildebras worden, een vrijbuiter! Hij zal zich veel vijanden maken en zijn hele familie trotseren.&#8217;</div><div class="p"> 13Hierna noemde Hagar de naam van de Here&#8212;want Hij was het die met haar had gesproken&#8212;&#8216;de God, die ziet en door mij werd gezien.&#8217; Ze was verbaasd dat zij God had gezien en toch nog in leven was. 14Later werd de bron in de woestijn &#8216;De bron van de Levende die mij ziet&#8217; genoemd. Hij ligt tussen Kades en Bered. 15-16 Zo kreeg Abram een zoon van Hagar en hij noemde hem Isma&#235;l. Abram was toen zesentachtig jaar oud.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="MAT.9.1+MAT.9.2+MAT.9.3+MAT.9.4+MAT.9.5+MAT.9.6+MAT.9.7+MAT.9.8+MAT.9.9+MAT.9.10+MAT.9.11+MAT.9.12+MAT.9.13+MAT.9.14+MAT.9.15+MAT.9.16+MAT.9.17">
 <div class="p">1Jezus stapte weer in een boot en stak over naar Kafarna&#252;m, waar Hij woonde. 2Daar brachten enkele mannen een verlamde op een draagbed bij Hem. Toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tegen de verlamde: &#8216;Geef de moed niet op, uw zonden zijn vergeven.&#8217; 3&#8216;Moet je nu eens horen! Die man doet of Hij God Zelf is!&#8217; zeiden enkele bijbelgeleerden bij zichzelf. 4Jezus wist wel wat er in hen omging en zei: &#8216;Waarom bent u kwaad op Mij? 5Wat is makkelijker om te zeggen: &#8220;Uw zonden zijn vergeven,&#8221; of: &#8220;Sta op en loop&#8221;? 6Ik zal u laten zien dat Ik, de Mensenzoon, de mensen hier op aarde inderdaad hun zonden mag vergeven.&#8217; Hij keerde zich om en zei tegen de verlamde man: &#8216;Sta op, pak uw bed en ga naar huis.&#8217; 7De man stond op en liep naar huis. 8Er ging een huivering van ontzag door de omstanders die dit vlak voor hun ogen zagen gebeuren. Zij prezen God dat Hij deze macht aan mensen had gegeven.</div><div class="p"> 9Jezus liep verder. Onderweg kwam Hij langs een tolhuis en zag daar een man zitten. Het was Matthe&#252;s. &#8216;Kom,&#8217; zei Jezus tegen hem. &#8216;Volg Mij.&#8217; Matthe&#252;s stond op en ging met Hem mee. 10Later gingen Jezus en zijn leerlingen bij Matthe&#252;s thuis eten. Er waren ook veel tolontvangers en zondaars te gast die samen met hen aan de maaltijd zaten. 11De Farizee&#235;n zagen dat. &#8216;Waarom gaat uw meester met dat soort mensen om?&#8217; vroegen zij aan zijn leerlingen. 12&#8216;Omdat gezonde mensen geen dokter nodig hebben, maar zieke wel!&#8217; antwoordde Jezus. 13&#8216;Ga weg en denk maar eens na over wat er in Hosea staat: &#8220;Ik wil dat u met andere mensen meeleeft, het gaat Mij niet om uw offers!&#8221; Ik ben gekomen om zondaars uit te nodigen, niet degenen die Gods wil al doen.&#8217;</div><div class="p"> 14Op een dag kwamen de leerlingen van Johannes de Doper naar Jezus toe. Zij vroegen Hem: &#8216;Waarom vasten uw leerlingen niet, zoals wij en de Farizee&#235;n?&#8217; 15&#8216;Waarom zouden de bruiloftsgasten treuren, zolang de bruidegom bij hen is?&#8217; antwoordde Jezus. &#8216;Maar eens zal hij uit hun midden worden weggenomen, en dan zullen zij vasten. 16Wie verstelt er nu een oude jas met een lap nieuwe stof? Die lap zou immers krimpen en de jas stuktrekken. De scheur zou er alleen maar groter door worden! 17En wie doet er nu jonge wijn in oude leren zakken? Het leer van oude wijnzakken is daar immers veel te stug voor. Het zou barsten door het gisten van de jonge wijn. De wijn zou weglopen en de zakken zouden onbruikbaar worden. Voor jonge wijn moet u nieuwe, soepele zakken gebruiken. Dan houdt u de wijn &#233;n de zakken goed.&#8217;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

Bijbel in twee jaar - week 2Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen