Wat zegt een naam?Voorbeeld

God kent mensen bij naam

Het volk Israël had een bijzondere relatie met de Heere God. Hij had hen uitgekozen als zijn volk. Maar als gevolg van hun voortdurende ontrouw aan de Heere gaf Hij hen over in de hand van hun vijanden. Hun land werd verwoest en ze werden in ballingschap gevoerd — en God verloste hen (nog) niet! Maar Hij stuurde wel de profeet Jesaja om hen te laten weten dat Hij hen niet vergeten of afgeschreven had. In Jesaja 43 bemoedigt God het volk. Hij herinnert hen eraan dat Hij hun Schepper is en dat zij zijn volk zijn: “Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij”. Psalm 139 gaat over hetzelfde thema: “HEERE, U doorgrondt en kent mij… U hebt… mij in de schoot van mijn moeder geweven”.

De verzen uit Jesaja gaan over het volk Israël. Maar het Nieuwe Testament maakt duidelijk dat dit ook geldt voor gelovigen uit andere volken. Jezus zegt dat Hij de Goede Herder is, niet alleen van de Israëlieten maar ook van “andere schapen, die niet van deze schaapskooi zijn”. Hij zal ze samenvoegen tot één kudde. En Hij kent ze allemaal persoonlijk: “Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij” (Johannes 10:27, HSV).

Is het een bemoediging voor jou dat de grote en heilige God zijn kinderen allemaal bij naam kent?