Overvloedig leven, Efeziërs - deel 5Voorbeeld

Ons antwoord: een veranderd hart

Het tweede deel van de brief begint met het werkwoord: vermanen. Dit tweede deel gaat meer over ons antwoord op alles wat Paulus in het eerste deel heeft beschreven. Gods rijkdom en voorzieningen in Christus zijn namelijk niet vrijblijvend. Het verdient een reactie van de gelovige. Niet alleen een dankbare houding, maar ook een verantwoordelijk leven leiden. 

Belangrijk is dat Paulus de brief is begonnen met het wijzen op de rijkdom in Christus. Pas halverwege de brief heeft Paulus het over onze reactie daarop. Deze volgorde heeft een boodschap. Onze reactie heeft pas waarde indien we goed bewust zijn van wat Jezus heeft gedaan voor ons. Anders is onze reactie zelfgericht en eigenmachtig. 

Het woord ‘vermanen’ is niet een streng woord, zoals je dat in eerste instantie zou kunnen opvatten. Het gaat hier om: aansporen of aanmoedigen. Dat doet Paulus vanuit intimiteit met de hoorders. Hij kent ze en spreekt ze liefdevol aan. Zo moedigt Vader God jou ook aan, vanuit intimiteit met jou. Aansporing geven of ontvangen, kan dus niet los staan van een intieme relatie met Vader God. Anders wordt het veroordelen of wettisch.

In de verzen van vandaag gaat het vooral om de beschrijving van ons hart, onze innerlijke motivatie. Daar gebruikt Paulus een aantal werkwoorden bij: wandelen, verdragen, beijveren en bewaren. 

Dit spreekt dus over een actieve houding van ons. Het past niet dat we met de rijkdom van genade van Jezus passief zouden omgaan. De activiteit van ons heeft overigens niets te maken met verdienen, maar juist Jezus eren voor wat Hij heeft gedaan. Drie van de vier werkwoorden zijn relatief ontspannen. Alleen het woord ‘beijveren’ is wat actiever. Daar kijken we morgen verder naar. 

Wat verwacht God nu van ons hart:
nederigheid, zachtmoedigheid, lankmoedigheid en liefde. Je zou kunnen zeggen de vrucht van de Geest (zie Galaten 5:22) mag zichtbaar zijn. Dat is een werk van de Geest waar jij je op richt; wat jij welkom heet in je leven. Dat gaat aan de ene kant vanzelf (vrucht groeit vanzelf aan de boom) en aan de andere kant moet jij je er naar richten (er is een open houding nodig). 

Vragen:

• Wat doet het met jou dat de Bijbel je aanspoort? Zijn die gevoelens terecht en wat leer je van hoe Paulus het een plaats geeft in zijn brief?
• Merk jij dat de vrucht van de Geest groeiende is in je leven? Wat zou je kunnen doen om het nog meer te laten groeien?