Vergeving, een kostbaar geschenkVoorbeeld

Moet ik anderen om vergeving vragen?

“Als u dan uw gave op het altaar offert en u zich daar herinnert dat uw broeder iets tegen u heeft, laat uw gave daar bij het altaar achter en ga heen, verzoen u eerst met uw broeder en kom dan terug en offer uw gave.” (Mattheüs 5:23-24, HSV)

Zonde is vooral een probleem tussen God en mens. Maar als we een medemens benadeeld hebben, moeten we het zo mogelijk ook met deze persoon in orde maken.

Het verhaal over Zacheüs is hier een goed voorbeeld. Hij was een tollenaar die erg rijk was en bekendstond als “zondaar”. Maar deze man kwam tot geloof in Jezus en werd gered. Daardoor veranderde zijn leven radicaal. Hij beloofde spontaan: “De helft van mijn goederen, Heere, geef ik aan de armen, en als ik van iemand iets heb afgeperst, geef ik dat vierdubbel terug” (zie Lukas 19:8, HSV).

Toen Zacheüs’ relatie met God was hersteld, realiseerde hij zich dat hij zijn medeburgers onheus had behandeld — waarschijnlijk door teveel belasting te vragen. Hij wilde dat recht zetten.

In Mattheüs 5 zegt Jezus dat we God niet kunnen dienen als we bewust in onvrede leven met een “broeder” (dat is iemand die we kennen, niet per se familie). We moeten ons eerst verzoenen en daarna terugkomen om God onze gave te offeren. Deze verzoening omvat altijd een welgemeende verontschuldiging en zo mogelijk het herstellen van onze fout, zoals bij Zacheüs.

Is er iemand die “iets tegen jou heeft” waarvoor jij je moet verontschuldigen?