Bid en breng bij God

Voordat de kerkdienst begon, keek ik nog even op mijn mobiel. Een appje van mijn Irakese taalmaatje: ‘Wil je alsjeblieft vanmorgen voor me bidden?’ Ik werd er stil van. Zij is een strenge moslima en ze weet heel goed dat mijn God de Vader van Jezus is, en niet Allah. Toch vroeg ze aan mij gebed, vroeg ze aan mijn God om hulp, omdat ze ten einde raad was en echt troost nodig had.

Het deed mij denken aan het verhaal uit Marcus 2, waar vier vrienden een verlamde man door het dak lieten zakken om hem zo bij Jezus te brengen. Als je het zelf niet kunt, heb je vrienden nodig om je bij Jezus te brengen. Voor wie ben ik zo’n vriend? Wie breng ik tot Jezus?

Ik hoorde bij dit Bijbelverhaal een prachtige verwerkingsvorm voor kinderen. Er werd na de vertelling een vierkant afgeplakt met tape, om zo het gat in het dak te visualiseren. Vervolgens mochten de kinderen hun ogen dicht doen, en kijken wie in hun gedachten kwam om bij Jezus te brengen. Die naam mochten ze op een briefje schrijven en in het vierkant leggen. En daarna gingen ze bidden voor alle mensen op de briefjes.

Door wie word jij geraakt, wie kent Jezus nog niet en heeft Jezus zó nodig?

Dan vraag ik je heel eenvoudig: doe je ogen dicht en nodig de Heilige Geest uit om je gedachten te leiden. Kijk welke naam er in je op komt en ga voor die persoon bidden. Het gebed is zo’n krachtig middel! Verwacht grote dingen van een grote God!