Jezus zoekt Petrus op

Vlak voor Petrus deze ontmoeting met Jezus heeft, zegt hij tegen zijn vrienden: ‘ik ga vissen.’ (zie Johannes 21:3) Het is alsof hij daarmee zegt dat alles van de afgelopen 3 jaar verloren is. Het ‘project’ Jezus volgen is mislukt. Toen het er echt op aankwam, kon hij niet de weg gaan die Jezus gegaan is. Petrus weet niet wat hij anders nog kan doen, dan terug te gaan naar het beroep dat hij had voordat Jezus langskwam. En daar, midden in zijn vlucht, midden in zijn falen, zoekt Jezus hem op.

Tijdens een wandeling langs het strand klinkt er geen verwijt. Jezus wil ook niet weten of Petrus wel spijt heeft van zijn misstap. Hij is niet geïnteresseerd in een uitleg. Jezus heeft maar één vraag voor Petrus: ‘hou je van me?’ Drie keer stelt Hij hem deze vraag, totdat er opnieuw tranen komen. Tot drie keer toe klinkt ook het herstel: ‘zorg voor mijn schapen.’

Het lijkt alsof Jezus wil zeggen: ‘Petrus, jij denkt dat je het verpest hebt, maar ik wil dolgraag met je verder!’ Jezus eindigt met dezelfde woorden als waar Hij, drie jaar geleden, mee begon: ‘Kom, volg Mij.’ Petrus, Ik zie het nog steeds zitten met jou. Ik denk nog steeds dat jij het in je hebt om te worden zoals Ik.’

Vaak als wij het verpest hebben, lijkt het nodig om in elk geval even te wachten tot we bij God terug kunnen komen. We moeten ons ook wel schuldig genoeg voelen en echt spijt hebben van dat wat we verkeerd gedaan hebben. Wat ik zo bijzonder aan Jezus vindt, is dat niet de mate van mijn schuldgevoel bepaalt hoe groot zijn genade voor mij is. Het is niet zo dat Jezus mij pas kan vergeven als ik me ‘schuldig genoeg’ voel over wat er misgegaan is. Nee, het offer van Jezus bepaalt hoeveel vergeving ik ontvang. Er is maar één ding waar Hij echt in geïnteresseerd is: ‘hou je van me? Is er voldoende grond om samen verder te gaan? Ik zie het helemaal met jou zitten, maar zie jij het ook met Mij zitten?’

De vraag die Jezus aan Petrus stelt ligt er ook voor ons: ‘hou je van mij?’