Hoopvolle troostVoorbeeld

Waar denk jij aan wanneer je helemaal alleen in een donkere steeg moet lopen en je langs een paar valse honden zou moeten lopen? Ik weet niet waar jij dan aan denkt, maar het eerste wat in mijn gedachten komt, is wel iets van angst of vechtlust. Ik zou in ieder geval in opperste staat van gereedheid zijn om klaar te zijn om mijzelf te redden.

David schrijft in Psalm 23 vers 4 over een dal vol schaduw van de dood. Dat is vele malen heftiger dan mijn donkere steeg met valse honden. En waar ik dan denk aan vechten of vluchten, schrijft David over de stok en staf van de Herder die hem troost brengen.

Wanneer ik daarbij stil sta dan word ik wel enthousiast. Want bij het woord stok moet ik denken aan bescherming. Met een stok kan de herder de schapen beschermen. Hij verjaagt met die stok roofdieren die de schapen willen aanvallen. De stok is als een wapen in de handen van de herder.

Bij de staf denk ik aan leiding, want de herder kon met de staf het schaap dicht bij hem houden. Daarom spreekt de staf over richting. Maar er is meer, want wat de staf ook doet, en die zien we wel eens over het hoofd, de staf wordt ook gebruikt voor redding. De herder kon namelijk met de staf een schaap redden uit het water.

Wanneer we zo nadenken over de stok en de staf, dan wordt het ook duidelijk waarom die twee items troost brengen in een donker en gevaarlijk dal. Want ze zorgen voor bescherming, leiding én redding! Hoe mooi dat wij, net als David, mogen vertrouwen op de Herder die ons beschermt én leidt in ieder seizoen van ons leven.