Dat ene woord

"Het Woord werd een mens..." (Johannes 1:14, BB).

Luister! God besloot om mens te worden. Het Woord werd mens: JHWH, Jahweh, besloot op aarde te gaan rondlopen als een mens van vlees en bloed.

En Hij noemde zichzelf Jezus, wat ‘God redt’ betekent. Want Hij kwam om mensen te redden. Hij zou ons redden uit onze zonden, uit onze gevangenis, opgesloten als we zaten in de wet die veroordeelt en straft. God kwam om te redden door zelf onze zondige natuur aan te trekken en de straf voor al onze overtredingen op zich te nemen. Het totale gewicht van de straf nam Hij zelf op zich. Voor ons. Zo won Hij zijn kinderen terug. En zo bleek wie Hij werkelijk is: onze Vader.

Wat een genade! We kunnen daar alleen maar ja op zeggen. En uit verwondering en ontzag onze eigen pogingen om onszelf te redden de rug toekeren. Ons omdraaien naar Hem. En die onverdiende gunst steeds maar weer blijven ontvangen.

Jezus is God die mens werd. Telkens als we de naam van Jezus op onze lippen nemen, belijden we God als Vader. Wat een kracht zit er in dat woord, die naam. Jezus is God, Jezus is mens – om God en mensen bij elkaar te brengen. Geen godheid, geen godsdienst, geen filosofie of wereldvisie kan wedijveren met Jezus. Zijn genade is uniek in de geschiedenis: die pakt de scheiding die de zonde heeft veroorzaakt aan.

Genade is Gods geheime wapen. Het is een woord dat dwars staat op elk menselijk denken. Zelfs christenen moeten die elke dag opnieuw ontdekken, omdat we ons te vaak als vaderloze wezen of gestreste knechten gedragen.

De Vader – dat woord is mens geworden.

Hallo! God besloot om mens te worden. Vader zoekt kind. Dringt het al tot je door dat je bij een hemelse familie hoort?