Jij hebt licht in handenVoorbeeld

Rachab, de vrouw die verder kijkt dan haar eigen veiligheid (deel 1)

De Israëlieten arriveren eindelijk in het beloofde land, al zijn er nog wel wat obstakels te overwinnen. Jozua stuurt twee jonge spionnen op pad. De mannen gaan als eerste naar Rachabs herberg. Een goed doordachte plek, want daar vallen ze het minst op. Rachabs herberg is namelijk een plek waar reizigers eten en slapen, maar ook seks kopen van Rachab. Een plek waar meer vreemdelingen komen. Toch is de koning van Jericho al snel op de hoogte. De twee spionnen, en daarmee Rachab, zijn niet langer veilig. De koning stuurt twee boden naar Rachab toe. De mannen vallen bruut haar huis binnen, wat ongetwijfeld intimiderend moet zijn. Nu komt het er op aan voor Rachab. Kiest ze voor haar eigen veiligheid, of voor de veiligheid van anderen?

Rachab heeft genoeg redenen om voor zichzelf te kiezen. Rachab is een prostituee en staat onderaan de ladder van de samenleving. Ze is een buitenstaander en woont letterlijk aan de rand van de stad. Haar leven is niet een leven waar je zelf voor kiest: elke dag omringd met dronken mannen, geweld en onveiligheid. Desondanks lukt het Rachab om verder te kijken dan haar eigen situatie. Rachab heeft gehoord over de macht van God en daarmee is haar ontzag voor de God van Israël groter dan haar eigen angst. Dat is ook wat ze zegt tegen de spionnen: “...want de HEERE, uw God, is een God boven in de hemel en beneden op de aarde”. Rachab denkt niet alleen aan zichzelf, maar ze denkt aan haar familie en hun toekomst. In haar eigen donkere leven besluit ze een licht te zijn voor de mensen die ze liefheeft.

Rachab verstopt de spionnen op het dak onder een berg vlasstengels. Ze leidt de boden van de koning om de tuin, en laat de spionnen vervolgens via een rood touw ontsnappen door een gat in de muur. Vervolgens smeekt ze om haar veiligheid, en die van haar familie. En die zekerheid krijgt ze.

Waar ligt jouw veiligheid? Wat wil je beschermen? Mag juist datgene dienen als licht voor de ander?