Het zaad moet sterven

'...Een tarwekorrel moet in de aarde vallen en sterven, anders blijft het alleen maar één tarwekorrel. Maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort' (Johannes 12:24, HTB).

Jezus gebruikt hier een beeld uit de natuur om ons duidelijk te maken wat er met Hem gebeurt. Hij zal sterven om veel vrucht te kunnen dragen. Hetzelfde moet er met ons gebeuren.

Het beeld van het zaad dat moet sterven brengt tot uitdrukking wat er met ons gebeurt als we nieuw leven ontvangen. Ons natuurlijke leven, dat van oorsprong zondig is, moet door God veroordeeld worden. Het moet dood. Jezus heeft die veroordeling voor ons op zich genomen. Het zaad moet sterven. Maar Hij zegt over ons: ‘Als iemand Mij dient, moet hij Mij volgen. En waar Ik ben, moet ook mijn dienaar zijn.' (Johannes 12:24-26, HTB). We volgen Jezus in zijn dood en ondergaan in Hem de veroordeling van onze zondige natuur. Vervolgens staan we ook met Hem op in het nieuwe leven, dat nu niet meer gebonden is aan de macht van de zonde, die ons gebonden hield aan veroordeling en dood.

Precies hetzelfde betekent onze doop: ‘De doop in Hem was onze begrafenis. En zoals Christus weer levend is gemaakt door de heerlijke macht van de Vader, zo mogen wij nu ook een heel nieuw leven leiden' (Romeinen 6:4, HTB).

Vanaf dat moment kunnen we God dienen. Vrucht dragen, net als Jezus. We leven in de positie van Jezus, als kinderen van de Vader, die Hem eren door veel vrucht te dragen (zie Johannes 15:8).

‘Waar Ik ben, moet ook mijn dienaar zijn,’ zegt Jezus. Op die plek, zegt Hij, zal de Vader ons eren. ‘En als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren’ (Johannes 12:26, HSV). Ja, dat lees je goed: de Vader zal je eren!

God de Vader houdt meer van jou dan je ooit van jezelf kunt houden. Hij eert jou!