De dood en opstanding van de KoningVoorbeeld

Enkele volgelingen bleven Jezus trouw

“En Jozef nam het lichaam in ontvangst, wikkelde het in zuiver fijn linnen, en legde het in zijn nieuwe graf, dat hij in de rots uitgehakt had; en nadat hij een grote steen voor de ingang van het graf gewenteld had, ging hij weg. En daar waren Maria Magdalena en de andere Maria, die tegenover het graf zaten” (Mattheüs 27:59-61, HSV).

Gekruisigde misdadigers hoefden niet op een eervolle begrafenis te rekenen. Maar de Heere Jezus kreeg die wel. Een zekere Jozef uit Arimathea stapte juist nu naar voren als volgeling van Jezus. Dat was niet zonder risico. Het evangelie van Markus vertelt ons dat deze Jozef een aanzienlijk lid was van het Sanhedrin. Hij was dus deel van de groep die Jezus ter dood had veroordeeld. Toch riskeerde hij nu zijn positie, misschien zelfs zijn leven, door Pilatus toestemming te vragen om Jezus’ lichaam te begraven. Jozef gebruikte daarvoor een nieuw rotsgraf dat hij voor zichzelf en zijn familie had uitgehakt. Jezus kreeg een waardige begrafenis.

Mattheüs vertelt ons ook over enkele vrouwen die eerst van een afstandje toekeken bij de kruisiging (zie Mattheüs 27:55) en die ook bij de begrafenis aanwezig waren. Hun aanwezigheid is van groot belang in het verhaal. Zij waren ooggetuigen van Jezus’ dood en begrafenis, en later ook van zijn opstanding! Niemand zou hen wijs kunnen maken dat Jezus voordat Hij stierf van het kruis werd gehaald, of dat zijn lichaam stiekem werd meegenomen door zijn discipelen. Hun Meester was echt gestorven, en ze wisten waar Hij begraven was.

Ben jij weleens aanwezig geweest bij een begrafenis? Wat deed dat met jou?