Ziet U mij wel?

Hanna’s leven ging niet zoals ze wilde: ze was getrouwd met Elkana en verlangde naar een kindje, maar werd maar niet zwanger. Ze was niet de enige vrouw van Elkana. Penina, de andere vrouw, had wél kinderen en in het Bijbelgedeelte staat geschreven dat zij Hanna steeds weer pestte omdat ze geen kinderen kon krijgen. Op een dag ging Hanna naar de tempel. In tranen deed ze God de volgende belofte:

"Heer van de hemelse legers, als U echt ziet hoe vreselijk verdrietig ik ben, en als U echt om mij geeft en mij niet bent vergeten, geef mij dan een zoon! Dan zal ik hem voor zijn hele leven aan U geven. Hij zal nooit zijn haar knippen" (1 Samuël 1:11, BB).

In haar belofte sprak Hanna de woorden: “Als U echt ziet hoe vreselijk verdrietig ik ben”. Ze vroeg zich af of God haar verdriet wel zag. Ze wilde weten of God nog wel betrokken was bij haar leven. Ik denk dat dit een vraag is waar we allemaal wel eens tegenaan lopen. Ons leven is niet alleen maar “Halleluja, prijs de Heer”. Vroeg of laat komen er ook de momenten waarin we het uitroepen: “God, ik weet het niet meer!”. Op die momenten kunnen we gaan twijfelen of God ons wel ziet.

De Bijbel vertelt ons over een God die mensen ziet, die betrokken is bij ons leven en dichterbij wil komen in onze moeilijkheden. Laat Hanna in deze momenten een voorbeeld voor ons zijn en ons inspireren om -net als zij - onze verlangens, het verdriet en onze strijd te delen met God door ons hart in gebed uit te storten bij Hem.