Ook de schepping leeft met hoop

"Ook de schepping zal bevrijd worden uit de macht van dood en verval en dezelfde heerlijke vrijheid krijgen als de kinderen van God" (Romeinen 8:21, HTB).

Wij delen de hoop die we koesteren met de schepping. Hoewel de natuur kraakt en zucht, richt zij zich telkens weer op. De Bijbel vertelt ons dat ook zij haar definitieve bestemming zal bereiken, samen met Gods kinderen.

Momenteel zien we wat anders. God heeft haar voortgang een halt toegeroepen, zodat het kwaad niet een eeuwigheid zal doorwoeden. "De hele schepping is namelijk onderworpen aan dood en verval, hoewel niet ui eigen vrije wil. God heeft dat gedaan als gevolg van de zonde. Maar er is hoop!" (Romeinen 8:20, HTB).

We voelen de pijn die de zonde heeft veroorzaakt als we de natuur observeren. "Wij weten dat de hele schepping nog altijd zucht en kreunt als een vrouw die moet baren" (Romeinen 8:22, HTB).

Maar we mogen achter elk landschap, elke plant, elk dier een belofte zien, die eens in vervulling zal gaan. Want uit de schoonheid die de natuur ook nu nog tentoonspreidt, spreekt de hoop op een betere bestemming.

"Maar er is hoop! Ook de schepping zal bevrijd worden uit de macht van de dood en verval en dezelfde heerlijke vrijheid krijgen als de kinderen van God" (Romeinen 8:20b-21, HTB).

Eens zullen al Gods kinderen definitief veranderd zijn. En de schepping ook.

"Dan zullen de wolf en het lam bij elkaar liggen ..." (Jesaja 11:6, HTB).