Lichter leven met JezusVoorbeeld

Boos zijn

Het was ergens in november 2010, in het eerste jaar van de Bijbelschool in de VS, dat ik een enorme woedeaanval kreeg die ik niet kon verbergen voor mijn vrouw en de andere vier huisgenoten. Het onderwijs dat we kregen stipte dingen aan over wat religie met mensen doet, in de kerk en daarbuiten, en ik merkte dat ik me bedrogen voelde door God. Eerst probeerde ik gewoon door te gaan met Jezus aanbidden. Maar mijn diepste emoties kon ik niet meer tegenhouden. Ik zocht hulp en had verschillende counselingsessies, maar niets hielp tegen dat gevoel van woede.

Op een gegeven moment zei ik tegen mijn vrouw dat ik er klaar mee was, mijn koffers wilde pakken en naar huis wilde gaan. ‘Welk huis?’, vroeg ze toen heel ad rem. Achteraf heel grappig, maar op dat moment natuurlijk wat minder. Want ja, we hadden geen huis meer in Nederland. Op een avond kwam ik thuis en kon ik er niet meer tegen. Ik besloot om in onze slaapkamer alles eruit te gooien tegen God. Het kon me niet meer schelen of ik vloekte of niet en ook niet of anderen me konden horen. Ik kon de deur van de kast niet langer dicht houden. De spoken kwamen eruit.

‘God, ik voel me zo gefrustreerd! Komt U dan alsjeblieft naar beneden en help me. Het interesseert me gewoon niet meer. Dan ga ik maar naar de hel! Verlaat mij dan! Ik ben er helemaal klaar mee, met de kerk en met christenen! Waar was U dan al die tijd? Zeg dan wat, als U zo goed bent als ze hier op school leren? Ik vind het niet vreemd waarom mensen niet naar uw kerk willen komen. Waarom moet ik hier in de VS zitten om deze dingen te leren? Bestaat U nog wel echt? Waarom zie ik hier dagelijks wonderen en bent U in Nederland een elitair opperwezen waar geen enkele kracht van uitgaat? Begrijpt U mij wel? Ik weet niet meer of ik dit nog wel kan, God.’

Ik was zelfs aan het lucht-vechten met God. Ondertussen vloog een ring van mijn hand en sloeg ik een gat in de dunne muur. Maar terwijl het zweet van mijn hoofd en rug stroomde, ervoer ik dat God sprak. Ik hoorde zijn stem. Die was zo duidelijk en paste zo totaal niet bij mijn emoties dat Hij het wel moest zijn. Die gedachten konden nooit van mij komen.

‘Ton, denk jij Mij van mijn troon af te stoten met jouw vloeken?’

Ik reageerde verbaasd: ‘Nee ik denk het niet, wat is dit nu weer voor vraag?’

‘Ton, met elke vloek die jij uitspreekt, hou Ik nog meer van je. Ik daag je uit om door te gaan met vloeken, zodat Ik bij elke vloek nog meer liefde over je uit kan spreken.’

Op dat moment zakte ik door mijn knieën op de grond in mijn slaapkamer. Ik was sprakeloos van wat Vader tegen me zei, dit was wel het laatste wat ik had verwacht.

En nog een laatste keer hoorde ik Hem spreken: ‘Ton dit is de plek waar Ik je wil hebben. Eindelijk kun je honderd procent echt met me zijn en weten dat Ik je niet veroordeel. Ik houd ervan dat je zo graag mijn hart wil ontdekken. Daarom houd Ik zo van je.’

Wat ben ik blij dat ik dit gedaan heb met God de Vader. Ik weet niet of ik het nog wel volgehouden had om christen te zijn als ik niet voor de volle honderd procent mijn hart had geuit naar God de Vader.

Wees echt. Ga het aan. Hou je niet in. God heeft het universum en de wereld en alles wat leeft gemaakt en kan wel tegen een stootje. Ik zie deze gebeurtenis nu, jaren later, als het tekeergaan van een puber tegen een vader. Een gezonde vader gaat niet terugslaan of schreeuwen. Het enige wat een gezonde vader wil, is een connectie met zijn zoon. Weet dat God jouw echtheid wil ervaren en niet je vrome masker. Hij houdt zoveel van mensen dat Hij er alles aan doet om ze lief te hebben. Ik wil niet zeggen dat iedereen maar moet gaan vloeken, maar als er emoties zijn die veel pijn doen, dan moeten die er op een bepaalde manier uit. Praat erover met God de Vader. Hij wil je helpen.

Sleutelverzen:

• "Word boos, maar zondig niet; laat de zon niet ondergaan over uw boosheid, en geef de duivel geen plaats" (Efeze‬ 4:26-27‬, HSV).
• "Maar God zei tegen Jona: Bent u terecht in woede ontstoken over die wonderboom? Hij zei: Terecht ben ik in woede ontstoken, tot de dood toe" (Jona‬ 4:9,‬ HSV).‬‬

Reflectievraag:

Denk jij dat je boos mag worden op God? Waarom wel of waarom niet?

Gebed:

Vader in de hemel. Help mij om mijn emoties een plek te geven. Ik geef mijn boosheid aan U. Dank U wel dat U niet afschrikt van mijn emoties.