Week van Gebed voor de mensen die Jezus nog niet kennenVoorbeeld

Vrijdag

Voor wie kan je bidden?

Geestelijke strijd. Wat roept deze term bij jou op? Iets moedigs? Of een beetje eng? Paulus spreekt in Efeze 6:11-17 (HSV) over de geestelijke wapenrusting. Want, zegt hij, “Wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten” (vers 12).

We bidden voor mensen. Maar gebed is strijd. Een vriendin van mij die een gebedsgroep leidde, zei altijd bij binnenkomst “daar zijn mijn moedige strijders!” Misschien voel je je wel helemaal niet moedig en weet je niet goed wat je aan moet met dit beeld. Gelukkig maakt Paulus het vanaf vers 18 heel praktisch: "terwijl u bij elke gelegenheid met alle gebed en smeking bidt in de Geest en daarin waakzaam bent met alle volharding en smeking voor alle heiligen. Bid ook voor mij...”.
Het eerste punt is heel bemoedigend, vind ik zelf. Vaak weet ik niet meer wat te bidden. Maar Gods Geest leidt ons! We mogen Hem gewoon vragen wat te bidden. Het antwoord komt niet altijd als een stem uit de hemel. Soms is het inspiratie door hoe iemand anders bidt. Of krijgen we zomaar ineens een idee.

Het andere punt spoort ons aan te bidden voor alle christenen. Paulus vraagt te bidden voor de juiste woorden, voor vrijmoedigheid en dat hij duidelijk het Goede Nieuws mag spreken. Als ik aan Paulus denk, kon hij dat best al goed. Maar ook hij heeft gebed nodig! Laten we bidden voor de mensen die Jezus nog niet kennen. Maar laten we daarin ook meenemen de gebeden voor Jezus’ discipelen. Dat zij de juiste woorden zullen spreken (of misschien even niks zullen zeggen). Dat ze vrijmoedig zullen getuigen van Jezus. En dat ze het Goede Nieuws duidelijk mogen laten klinken. Want zó kunnen mensen Jezus leren kennen, door ons getuigenis heen. Want die ‘zij’, daar horen wij ook bij.

Bid voor christenen om niet-gelovigen heen. In jouw wijk of familie. In je stad of op je werk of school. In het ziekenhuis of in de gevangenis. In India, Costa Rica of Ter Apel. Voor voorgangers en oudsten, maar ook voor “gewone” kerkgangers. Voor ouderen en voor kinderen. Voor jou en voor je naaste.