Wees blij!Voorbeeld

De bediening van Johannes

Lees: Lukas 1:76-77; Johannes 1:19-37; Johannes 3:22-30

SOAP: Johannes 3:27

Zacharias begreep heel goed dat zijn zoon niet de beloofde koning was. Toen hij God prees in zijn lofzang, deed hij dat ten overstaan van allen die waren samengekomen voor de besnijdenis van zijn eigen zoon, Johannes. Maar toch ging het grootste deel van zijn lofzang over de komst van Jezus. In slechts twee verzen vermeldt Zacharias de roeping van zijn zoon. Hij herhaalt wat de engel had gezegd over de taak van Johannes: hij zou de beloofde voorbode van de Messias zijn, die het hart van het volk zou voorbereiden voor de werkelijke Koning.

Later zien we in het dienstwerk van Johannes dat hij trouw was aan Gods roeping. Hij werd in heel Israël bekend en gerespecteerd en had een menigte volgelingen. Maar hij zorgde ervoor dat het aan al zijn volgelingen duidelijk was dat hij niet de Messias was. Hij zei dat Jezus zoveel groter was dan hij, dat hij het zelfs niet waard was de riem van Zijn sandalen los te maken.

Het getuigenis van Johannes had zoveel effect dat de meeste mensen - waaronder ook sommige van zijn eigen volgelingen - hem geleidelijk verlieten en zich bij Jezus voegden. Nadat hij voorheen door grote mensenmassa’s was omringd, werd het leven voor Johannes steeds stiller. Tenslotte zou hij in de gevangenis terechtkomen, eenzaam en door de meeste mensen vergeten.

Was het leven van Johannes een mislukking? Beslist niet. Hij had mensen op Jezus gewezen. Hij had geleerd wat het betekent om af te zien van zichzelf, van zijn populariteit, zijn invloed en zijn ambities, om Jezus groot te kunnen maken. Het enige dat voor hem telde, was het vervullen van Gods roeping voor zijn leven, ook als dat betekende dat hij langzaam zou vervagen en uiteindelijk onzichtbaar zou worden.

Het is goed om te bedenken dat het God is die beslist welke bediening Hij geeft aan elk van Zijn kinderen. Hij laat ons zien waar Hij wil dat wij Hem zullen dienen. Laten we eerlijk zijn: het valt niet mee om “Ja Heer” te zeggen als Hij ons iets kleins te doen geeft, vooral als we iets veel groters of belangrijkers in gedachten hadden. Het kan zelfs gebeuren dat we ons afvragen of God vergeten is dat wij er ook nog zijn. Maar laten we juist op zulke moeilijke momenten niet vergeten dat “het eigen ik doden” deel uitmaakt van Gods zuiverende werk in Zijn kinderen. Een leven waarin Jezus groter wordt dan wijzelf is uiteindelijk vruchtbaarder en bevredigender dan al het andere.

Gebed

Heer Jezus, U weet hoe vaak ik meer mijn eigen eer nastreef dan Uw eer. Vergeef mij, en help mij om alleen tot Uw eer te leven. Amen.