Waar komen wij vandaan?Voorbeeld

Gestraft, maar niet vervloekt

“In het zweet van uw gezicht zult u brood eten, totdat u tot de aardbodem terugkeert, omdat u daaruit genomen bent; want stof bent u en u zult tot stof terugkeren” (Genesis 3:19, HSV).

Toen God de mens verbood om te eten van die ene boom, gaf Hij er de waarschuwing bij: “Op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven.” Het gaat er hier niet om dat de mens letterlijk dezelfde dag nog dood zou gaan; we moeten deze uitdrukking opvatten als een heel sterke waarschuwing. “Wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven.” En die straf wordt inderdaad over de mens uitgesproken als hij gezondigd heeft. “U zult tot stof terugkeren.” Tot het zover is, zal het leven op aarde moeizaam zijn. De vrouw zal met pijn en moeite kinderen krijgen. De man zal moeten zwoegen om in hun onderhoud te voorzien. De paradijselijke levensomstandigheden die ze gewend waren, zijn voorgoed voorbij.

En toch is deze straf eigenlijk heel mild. De aarde wordt vervloekt omwille van de mens. De satan wordt vervloekt omdat hij de mens heeft verleid. Maar de mens zelf wordt niet door God vervloekt. Hij wordt wel gestraft, maar er blijft ook nog veel zegen over. Zoals Psalm 103:10 verwonderd opmerkt: “Hij [God] doet ons niet naar onze zonden en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.”

Ben jij het met mij eens dat Gods straf op de ongehoorzaamheid van Adam en Eva eigenlijk nog mild is? Of vind je de straf juist (te) zwaar?