Waar komen wij vandaan?

Brood en wijn - Leesplan rond het avondmaal

Manna voor elke dag - maand 8 - Heshvan

Blijdschap en vrolijkheid

Uitzien, voorbereiden en vieren

Ik wil bloeien!

Open Doors | Delen in Jezus' lijden

Jouw identiteit in Christus

Ik geloof niet in God, want... dan moet je zoveel en mag je zo weinig

Ik geloof niet in God, want... christenen zijn geen haar beter

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2KI">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="2KI.6.24+2KI.6.25+2KI.6.26+2KI.6.27+2KI.6.28+2KI.6.29+2KI.6.30+2KI.6.31+2KI.6.32+2KI.6.33">
 <div class="p">24Wat later mobiliseerde koning Benhadad van Syri&#235; echter zijn leger en omsingelde Samaria. 25Daardoor ontstond een erge hongersnood in de stad, zodat na een lange periode van belegering een ezelskop voor achthonderdtachtig gram zilver werd verkocht en een derde liter duivenmest vijfenvijftig gram zilver opbracht.</div><div class="p"> 26-30Op een dag, toen de koning van Isra&#235;l een wandeling over de stadsmuur maakte, riep een vrouw hem toe: &#8216;Koning, help!&#8217; &#8216;Als de Here u niet helpt, wat kan ik dan voor u doen?&#8217; zei hij. &#8216;Ik kan u geen brood of wijn geven. Ik heb zelf ook niets. Maar wat is er eigenlijk aan de hand?&#8217; Zij antwoordde: &#8216;Deze vrouw stelde kortgeleden voor mijn zoon op te eten en de dag daarna haar eigen zoon. Daarom hebben wij mijn zoon gekookt en hem opgegeten, maar toen ik de volgende dag zei: &#8220;Dood nu uw zoon, dan kunnen wij hem opeten,&#8221; had ze hem verborgen.&#8217; Toen de koning dit hoorde, scheurde hij zijn kleren. De mensen die toekeken, zagen door de scheur die hij erin maakte, dat hij daaronder een rouwgewaad op zijn blote lichaam droeg. 31&#8216;De Here mag mij doden, als ik Elisa niet vandaag nog laat onthoofden,&#8217; zwoer de koning. 32Elisa woonde in zijn huis een bijeenkomst van de leiders van Isra&#235;l bij, toen een boodschapper van de koning hem kwam vertellen dat hij bij de koning moest komen. Maar nog voordat de boodschapper verscheen, zei Elisa tegen de leiders: &#8216;Deze moordenaar heeft een man gestuurd om mij te onthoofden. Als hij er aankomt, sluit dan de deur en laat hem buiten staan, want zijn meester zal zich al snel bij hem voegen.&#8217; 33Nog terwijl Elisa dit zei, kwam de boodschapper er aan, gevolgd door de koning. &#8216;De Here heeft deze ramp over ons gebracht,&#8217; brieste de koning. &#8216;Waarom zou ik van Hem nog hulp verwachten?&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2KI">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="2KI.7.1+2KI.7.2+2KI.7.3+2KI.7.4+2KI.7.5+2KI.7.6+2KI.7.7+2KI.7.8+2KI.7.9+2KI.7.10+2KI.7.11+2KI.7.12+2KI.7.13+2KI.7.14+2KI.7.15+2KI.7.16+2KI.7.17+2KI.7.18+2KI.7.19+2KI.7.20">
 <div class="p">1Elisa zei rustig: &#8216;De Here zegt dat morgen om deze tijd acht liter meel of zestien liter gerst op de markten van Samaria zal worden verkocht voor elf gram zilver.&#8217; 2De officier die de koning ondersteunde, zei tegen de profeet: &#8216;Dat zou niet eens kunnen, al maakte de Here vensters in de hemel!&#8217; Maar Elisa zei: &#8216;U zult het zien gebeuren, maar u zult niet in staat zijn er iets van te eten.&#8217;</div><div class="p"> 3Nu zaten buiten de poort vier melaatsen bij elkaar. &#8216;Waarom zouden wij hier blijven zitten tot wij dood gaan?&#8217; zeiden zij tegen elkaar. 4&#8216;We verhongeren als we hier blijven zitten, maar dat doen we ook als we de stad ingaan, daarom kunnen we ons net zo goed gaan overgeven aan het Syrische leger. Als zij ons in leven laten, is dat meegenomen. Als zij ons doden, maakt het niets uit. Wij zouden toch zijn omgekomen.&#8217; 5Tegen de avond gingen zij naar het Syrische kamp, maar daar was niemand meer te bekennen. 6De Here had er namelijk voor gezorgd dat het Syrische leger het lawaai van strijdwagens, het gedreun van paardenhoeven en de geluiden van een naderend groot leger hoorde. &#8216;De koning van Isra&#235;l heeft de Hethieten en Egyptenaren gehuurd om ons aan te vallen,&#8217; riepen zij elkaar toe. 7Toen brak er paniek uit, het leger vluchtte de nacht in en liet tenten, paarden, ezels en al het andere achter. 8De melaatsen liepen ondertussen aan de buitenkant van het kamp en gingen enkele tenten binnen. Zij aten en dronken naar hartelust en namen zilver, goud en kleding mee, waarna ze hun buit verstopten.</div><div class="p"> 9Ten slotte zeiden zij echter tegen elkaar: &#8216;Het is niet goed wat wij doen. Wij moeten dit geweldige nieuws ook aan de anderen vertellen. Al zouden we maar tot morgenochtend wachten, dan zou er een ramp over ons komen. Vooruit, laten we teruggaan en het de mensen in het paleis vertellen.&#8217; 10Zij liepen terug naar de stad en vertelden de wachters: &#8216;Wij zijn naar het Syrische kamp gegaan en hebben het helemaal verlaten aangetroffen. De paarden en ezels stonden vastgebonden en de tenten stonden onaangeroerd. Er was geen mens te bekennen.&#8217; 11De wachters gaven het nieuws door aan de mensen in het paleis. 12De koning kwam &#700;s nachts uit bed en zei tegen zijn officieren: &#8216;Ik weet wat er is gebeurd. De Syri&#235;rs weten dat wij verhongeren, daarom hebben zij hun kamp verlaten en zich in de heuvels verborgen. Op die manier hopen zij ons de stad uit te lokken. Als we naar buiten gaan, zullen zij ons aanvallen, ons als slaven gevangennemen en de stad in nemen.&#8217; 13Een van zijn officieren opperde: &#8216;Laten we verkenners sturen om te kijken wat er aan de hand is. Laat hen vijf van de overgebleven paarden meenemen. Als met hen iets gebeurt, is dat geen groter verlies dan dat zij hier blijven en samen met ons sterven.&#8217; 14Er werden vier tuigpaarden uitgezocht en de koning stuurde enkele wagenmenners eropuit om te kijken waar de Syri&#235;rs waren gebleven. 15Zij volgden het spoor van stukken wapenrusting en kleding tot aan de Jordaan. De Syri&#235;rs hadden dat alles in hun grote haast weggeworpen. De verkenners keerden terug en vertelden dit aan de koning. 16Daarop stormde de bevolking van Samaria de stad uit om het kamp van de Syri&#235;rs te plunderen. Zo werd het werkelijkheid dat acht liter meel en zestien liter gerst die dag voor elf gram zilver werden verkocht, precies zoals de Here had gezegd. 17De koning liet zijn speciale helper het verkeer bij de poort regelen, maar de man werd onder de voet gelopen en stierf toen de inwoners van de stad naar buiten stroomden. Dat was wat Elisa had voorzegd, toen de koning hem de dag daarvoor gevangen wilde nemen. 18Hij had de koning verteld dat meel en gerst de volgende dag voor zo weinig geld zouden worden verkocht. 19De officier van de koning had toen gezegd: &#8216;Dat kan niet. Zelfs al zou de Here de vensters van de hemel openen, zou dat nog niet kunnen.&#8217; Waarop de profeet had gezegd: &#8216;U zult het zien gebeuren, maar niet in staat zijn er iets van te eten.&#8217; 20En dat kon hij inderdaad niet, want de mensen liepen hem bij de poort onder de voet.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Elisa: Een verhaal over een Absurde GeloofVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen