Bidden met de Psalmen

Gedichten over Gods plan

Thuiskomst (S3-E1)

Vrijheid in Christus (Deel 2/5)

Jezus is nog steeds...

Ik ruilde mijn angst in voor de Waarheid

Durf te dromen!

Genade van de grote Gever

Op reis naar het hart van de Vader

God liefhebben met je hele hart

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="LUK.23">
 <div class="label">23</div><div class="s1">De veroordeling en kruisiging van Jezus</div><div class="p"> 1Ze stonden op en brachten Hem met z&#700;n allen naar gouverneur Pilatus. 2Ze begonnen Hem meteen te beschuldigen. &#8216;Deze man hitst ons volk op tegen de Romeinse bezetters. Hij zegt dat we de keizer geen belasting hoeven te betalen. Hij beweert dat Hij de Christus is, de koning.&#8217; 3Pilatus vroeg Hem: &#8216;Bent U de koning van de Joden?&#8217; En Jezus antwoordde: &#8216;U zegt het!&#8217; 4&#8216;Wel,&#8217; zei Pilatus tegen de leidende priesters en de andere mensen, &#8216;dat is toch geen misdaad!&#8217; 5Maar zij protesteerden: &#8216;Met zijn toespraken heeft Hij de mensen opgehitst, eerst in Galilea, daarna in Judea en nu zelfs hier in Jeruzalem.&#8217; 6&#8216;Komt Hij dan uit Galilea?&#8217; vroeg Pilatus. 7Toen Pilatus hoorde dat Jezus daar inderdaad vandaan kwam, stuurde hij Hem door naar Herodes, die juist in Jeruzalem was. Want als Galilee&#235;r viel Jezus onder het gezag van Herodes.</div><div class="p"> 8Herodes was erg blij Jezus te zien. Hij had al veel over Hem gehoord en hoopte reeds lang dat Jezus eens een wonder zou doen waar hij zelf bij was. 9Hij vroeg Jezus van alles en nog wat, maar kreeg geen antwoord. 10Ondertussen stonden de leidende priesters en de bijbelgeleerden fanatiek allerlei beschuldigingen te schreeuwen. 11Ten slotte begonnen Herodes en zijn soldaten Jezus te bespotten en uit te lachen. Ze deden Hem een schitterende koningsmantel om en stuurden Hem naar Pilatus terug.</div><div class="p"> 12Herodes en Pilatus waren altijd elkaars vijanden geweest, maar op die dag werden ze de beste vrienden.</div><div class="p"> 13Pilatus riep de Joodse leiders en de andere mensen weer bij elkaar en zei: 14&#8216;U hebt deze man bij mij gebracht op beschuldiging van opruiende activiteiten tegen de staat. Ik heb Hem daarover duidelijk ondervraagd en ben tot de conclusie gekomen dat Hij onschuldig is. 15Herodes vond dat blijkbaar ook en heeft Hem naar ons teruggestuurd. Nee, de man heeft niets gedaan waarop de doodstraf staat. 16Ik zal Hem zweepslagen laten geven en daarna in vrijheid stellen.&#8217;</div><div class="p"> 17Hij was namelijk verplicht iemand vrij te laten op het feest. 18Maar de mensen begonnen allemaal luidkeels te schreeuwen: &#8216;Hij moet dood! 19Laat Barabbas vrij!&#8217; Barabbas zat in de gevangenis, omdat hij in Jeruzalem een opstand tegen de regering had geleid en daarbij een moord had gepleegd. 20Pilatus ging er tegenin. Hij wilde Jezus vrijlaten. 21Maar zij schreeuwden: &#8216;Kruisigen! U moet Hem kruisigen!&#8217; 22&#8216;Maar waarom dan?&#8217; vroeg Pilatus voor de derde keer. &#8216;Wat voor kwaad heeft Hij gedaan? Ik zie niet in waarom Hij ter dood veroordeeld moet worden. Ik zal Hem zweepslagen laten geven en in vrijheid stellen.&#8217;</div><div class="p"> 23Maar zij bleven schreeuwen dat Jezus moest sterven. Zij hielden gewoon niet op. 24Ten einde raad besloot Pilatus hun maar hun zin te geven. 25Hij liet Barabbas, de moordenaar, vrij. Maar Jezus leverde hij aan hen uit. Ze mochten Hem laten kruisigen.</div><div class="p"> 26Zij brachten Jezus naar de plaats van terechtstelling. Onderweg dwongen de soldaten een zekere Simon van Cyrene, die net van het land kwam, het kruis achter Hem aan te dragen. 27Er liep een hele massa mensen achter Jezus aan. De vrouwen huilden en weeklaagden. 28Jezus keerde Zich om en zei tegen hen: &#8216;Vrouwen van Jeruzalem, huil niet om Mij. 29Huil om uzelf en om uw kinderen. Er komt een tijd dat de vrouwen die geen kinderen hebben gehad, benijd zullen worden. 30In die dagen zullen de mensen tegen bergen roepen: &#8220;Val op ons neer,&#8221; en tegen de heuvels: &#8220;Bedek ons.&#8221; 31Want als ze dit Mij, het groene hout, aandoen, wat zal er dan wel niet met het dorre hout gebeuren?&#8217;</div><div class="p"> 32Twee misdadigers werden samen met Hem naar de plaats van terechtstelling gebracht. 33Schedel of Golgotha heette die plaats. Daar werden ze alle drie gekruisigd. Jezus in het midden en de twee misdadigers aan weerszijden van Hem. 34&#8216;Vader,&#8217; zei Jezus, &#8216;vergeef het deze mensen. Zij weten niet wat ze doen.&#8217; De soldaten verdeelden zijn kleren onder elkaar door erom te loten. 35De mensen stonden toe te kijken. En de Joodse leiders deden niets dan Hem bespotten en uitlachen. &#8216;Hij heeft anderen gered,&#8217; hoonden ze. &#8216;Laten we nu eens kijken of Hij Zichzelf kan redden, of Hij werkelijk de Christus is.&#8217; 36De soldaten lachten Hem ook uit en gaven Hem zure wijn te drinken. 37Ze zeiden: &#8216;Zeg, koning van de Joden! Red Uzelf!&#8217;</div><div class="p"> 38Boven zijn hoofd hing een bordje met de woorden: &#8216;Dit is de Koning van de Joden.&#8217; 39Een van de misdadigers die naast Hem hing, zei spottend: &#8216;Zo, U bent dus de Christus? Bewijs dat eens. Red Uzelf en ons.&#8217; 40Maar de ander snoerde hem de mond. &#8216;Heb je geen ontzag voor God, terwijl je hetzelfde vonnis hebt gekregen? 41En wij krijgen ons verdiende loon, maar deze man heeft niets verkeerds gedaan.&#8217; 42Hij zei tegen Jezus: &#8216;Jezus, denk aan mij als U in uw koninkrijk komt.&#8217; 43Jezus antwoordde: &#8216;Vandaag zult u met Mij in het paradijs zijn. Daar kunt u zeker van zijn.&#8217;</div><div class="p"> 44Tegen de middag werd het in het hele land donker. Dat duurde tot een uur of drie. 45Het zonlicht was weg. Plotseling scheurde het zware gordijn in de tempel doormidden. 46Op dat moment riep Jezus: &#8216;Vader, in uw handen leg ik mijn geest!&#8217; En met die woorden blies Hij zijn laatste adem uit.</div><div class="p"> 47De Romeinse officier begreep dat God de hand in dit alles had en zei vol ontzag: &#8216;Deze mens was werkelijk rechtvaardig.&#8217; 48De vele mensen die naar de kruisiging waren komen kijken, gingen naar huis nadat ze dit allemaal hadden gezien. Ze sloegen zich op de borst van berouw en verdriet. 49Jezus&#700; vrienden en ook de vrouwen die met Hem uit Galilea waren meegekomen, stonden op een afstand te kijken.</div><div class="p"> 50Een zekere Jozef, die lid was van de Hoge Raad en uit de stad Arimathea kwam, 51was het helemaal niet eens geweest met de beslissing en het optreden van de andere Joodse leiders. Hij was een goed en rechtvaardig man, die verwachtte dat het Koninkrijk van God zou komen. 52Hij ging naar Pilatus en vroeg of hij het lichaam van Jezus mocht hebben. 53Nadat hij het lichaam van het kruis had afgenomen, wikkelde hij het in een lang stuk linnen. Daarna legde hij het in een nog niet eerder gebruikt graf dat in de rotsen was uitgehakt.</div><div class="p"> 54De vrijdagmiddag was bijna voorbij. De sabbat zou beginnen. 55De vrouwen die met Jezus uit Galilea waren meegekomen, gingen mee naar het graf en zagen hoe het lichaam erin werd gelegd. 56Daarna gingen ze naar huis en maakten speciale kruiden en olie klaar om Hem te balsemen. Op de sabbat namen ze rust. Dat is volgens de Joodse wet verplicht.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="LUK.24">
 <div class="label">24</div><div class="s1">Jezus leeft weer!</div><div class="p"> 1Op zondagmorgen vroeg gingen ze meteen naar het graf. Ze hadden de speciale kruiden bij zich. 2Maar ze ontdekten dat de steen voor de ingang was weggerold. 3Toen ze naar binnen stapten, zagen ze dat het lichaam van de Here Jezus er niet meer was. 4Ze wisten niet wat ze daarmee aan moesten. Plotseling waren er twee mannen bij hen, in blinkende kleren. 5De schrik sloeg de vrouwen om het hart en ze bogen zich diep neer. De mannen vroegen: &#8216;Waarom komt u in een graf zoeken naar de Levende? 6Hij is hier niet. Hij leeft weer! Herinnert u zich niet wat Hij heeft gezegd toen u nog met Hem in Galilea was? 7Hij zei immers dat Hij, de Mensenzoon, door verraad in de handen van slechte mensen zou vallen en door hen gekruisigd zou worden. Maar ook dat hij op de derde dag uit de dood zou opstaan.&#8217; 8Zij herinnerden zich dat Hij dat inderdaad had gezegd.</div><div class="p"> 9Ze holden terug naar Jeruzalem om aan de elf apostelen en al de anderen te vertellen wat er gebeurd was. 10Maar toen de vrouwen&#8212;het waren Maria van Magdala, Johanna, Maria (de moeder van Jakobus) en verschillende anderen&#8212;het aan de apostelen vertelden, 11wilden die het niet geloven. Ze zeiden dat het onzin was. 12Petrus liep toch vlug naar het graf om eens te kijken. Hij bukte zich voorover, keek naar binnen en zag alleen de lege windsels liggen. Op weg terug vroeg hij zich verwonderd af wat er gebeurd kon zijn.</div><div class="s1">Jezus verschijnt aan zijn leerlingen</div><div class="p"> 13Diezelfde dag waren twee van Jezus&#700; leerlingen op weg naar het dorp Emma&#252;s, tien kilometer buiten Jeruzalem. 14Ze spraken met elkaar over alle gebeurtenissen. 15Terwijl ze zo liepen te praten, haalde iemand hen in en liep met hen mee. Het was Jezus Zelf! 16Maar zij herkenden Hem niet. Ze waren verblind. 17&#8216;Waarover loopt u zo druk te praten?&#8217; vroeg Hij. 18Ze bleven stilstaan en een van hen, Kleopas, zei: &#8216;U bent zeker de enige in heel Jeruzalem die niet weet wat voor verschrikkelijke dingen er de afgelopen dagen zijn gebeurd!&#8217; 19&#8216;Wat voor dingen dan?&#8217; vroeg Jezus. &#8216;Wel,&#8217; zeiden ze, &#8216;wat ze hebben gedaan met Jezus van Nazareth. Die man was een profeet. Hij deed ongelooflijke wonderen en was een geweldige leraar. Hij stond hoog in aanzien bij God en de mensen. 20Maar de hogepriesters en leiders van ons volk hebben Hem gevangengenomen en uitgeleverd aan de Romeinen. En die hebben Hem gekruisigd. 21Wij dachten nog wel dat Hij de Christus was, de bevrijder van Isra&#235;l. Maar het is nu al de derde dag sinds ze Hem hebben gedood. 22Een paar vrouwen van onze groep kwamen vandaag met een wonderlijk verhaal. Ze vertelden dat ze vanmorgen vroeg bij Jezus&#700; graf waren geweest 23en dat zijn lichaam weg was. Ze hadden ook engelen gezien die zeiden dat Hij leeft. 24Een paar van ons gingen er onmiddellijk heen om te kijken. En inderdaad, het lichaam was weg, zoals de vrouwen hadden gezegd. Maar Jezus zagen ze niet.&#8217;</div><div class="p"> 25Jezus zei tegen hen: &#8216;Wat bent u toch dom! Wat hebt u moeite om alles te geloven wat door de profeten is gezegd. 26De Christus moest immers al die vreselijke dingen doormaken voor Hij zijn heerlijkheid zou binnengaan?&#8217; 27Hij herinnerde hen aan allerlei gedeelten uit de boeken van Mozes en de profeten. Hij legde hun uit wat ze betekenden en wat ze over de Christus zeiden.</div><div class="p"> 28Ondertussen waren ze bijna bij het dorp gekomen waar ze moesten zijn. 29Jezus deed alsof hij verder wilde lopen, maar zij lieten Hem niet gaan en zeiden: &#8216;Blijf vannacht bij ons. Het is al te laat geworden om nog verder te reizen.&#8217; 30Hij ging met hen mee naar huis om er de nacht door te brengen. Terwijl ze met elkaar aan tafel zaten, nam Hij het brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het hun. 31Plotseling gingen hun ogen open en herkenden zij Hem. Op hetzelfde moment was Hij verdwenen. 32Ze zeiden tegen elkaar: &#8216;Weet je nog hoe diep we in ons hart geraakt werden, toen Hij met ons liep te praten en ons een glasheldere uitleg gaf over wat in de Boeken staat?&#8217;</div><div class="p"> 33Ze stonden onmiddellijk op en liepen vlug terug naar Jeruzalem. Daar vonden ze de elf leerlingen van Jezus en zijn andere volgelingen allemaal bij elkaar. 34Zodra die hen zagen, zeiden ze: &#8216;Het is toch waar! De Here is weer levend geworden! Simon heeft Hem gezien!&#8217; 35De twee mannen uit Emma&#252;s vertelden dat zij Jezus ook hadden gezien. Dat Hij met hen was meegelopen en dat ze Hem pas hadden herkend toen Hij het brood brak.</div><div class="p"> 36Terwijl zij nog aan het vertellen waren, stond Jezus plotseling bij hen. 37Ze schrokken allemaal en dachten dat Hij een geest was. 38&#8216;Waarom zijn jullie zo van streek?&#8217; vroeg Hij. &#8216;Waarom twijfelen jullie eraan of Ik het werkelijk ben? 39Kijk maar eens naar mijn handen en mijn voeten. Ik ben het echt. Voel maar, een geest heeft geen vlees en botten en ik wel, zoals jullie zien.&#8217; 40Terwijl Hij dit zei, liet Hij zijn handen en voeten zien. 41Hoewel ze heel blij waren, leek hun dit te mooi om waar te zijn. Ze konden het gewoon niet geloven. Om hen te overtuigen, zei Hij: &#8216;Hebben jullie hier iets te eten?&#8217; 42Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis 43en zagen dat Hij het opat. 44Hij zei: &#8216;Herinneren jullie je niet meer wat Ik heb gezegd, toen Ik nog bij jullie was? Ik heb gezegd dat alles wat over Mij in de boeken van Mozes en de profeten en in de Psalmen staat, werkelijkheid moet worden.&#8217; 45Hij legde hun uit wat in die boeken stond, zo duidelijk dat ze het ineens helemaal begrepen. 46&#8216;Dus,&#8217; zei Hij, &#8216;het was al lang voorzegd dat de Christus zou lijden en sterven. En op de derde dag zou Hij weer levend worden. 47Van Jeruzalem uit zou dit bericht over de hele wereld uitgaan: &#8220;Ieder die zijn zonden aan Christus belijdt, krijgt vergeving.&#8221; 48Jullie hebben nu zelf gezien dat deze woorden zijn uitgekomen.</div><div class="p"> 49Luister: Ik zal de Heilige Geest sturen. Hij zal over jullie komen, zoals mijn Vader heeft beloofd. Blijf hier in de stad wachten tot jullie kracht uit de hemel hebben ontvangen.&#8217; 50Toen nam Jezus hen mee naar Bethani&#235;. Hij hief zijn handen op en zegende hen. 51Terwijl Hij dat deed, werd Hij opgenomen in de hemel. 52Zij vielen in aanbidding voor Hem neer. Daarna gingen zij met grote vreugde terug naar Jeruzalem. 53Ze bleven voortdurend in de tempel om God te eren en te danken.</div>
 </div>
 </div>
</div>

LukasVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen