Bidden voor de onbereikte volken van India

Koning Salomo, de meest wijze man die ooit geleefd heeft

Voor een tijd als deze

Gods licht op je leven

Is er bewijs dat Jezus is opgestaan uit de dood?

Alles wat ik nodig heb

Wat zegt de Bijbel over jouw toekomst?

Pinksteren deed alles veranderen

Hoe kom ik dichter bij God?

Hoop in de wildernis...

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="MRK.5">
 <div class="label">5</div><div class="s1">Boze geesten vluchten voor Jezus</div><div class="p"> 1Zij kwamen aan de overkant van het meer in het gebied van de Gerasenen. 2Jezus was nog maar net aan land gestapt of er rende een man op Hem toe die een boze geest in zich had. 3Hij woonde tussen de rotsgraven en was zo sterk dat niemand hem in bedwang kon houden. 4Men had hem vaak aan handen en voeten gebonden, maar hij rukte de kettingen en boeien dan gewoon stuk. Niemand kon iets met hem beginnen. 5Dag en nacht zwierf hij rond tussen de graven en ging ook vaak de bergen in. Hij liep altijd te schreeuwen en sloeg zichzelf met scherpe stenen. 6Toen hij Jezus zag aankomen, rende hij op Hem toe, knielde voor Hem neer 7en schreeuwde: &#8216;Waarom bemoeit U Zich met mij, Jezus, Zoon van de Allerhoogste God? In Gods naam, doe mij geen pijn!&#8217; 8Want Jezus had tegen de boze geest gezegd: &#8216;Duivelse geest! Ga uit die man weg!&#8217; 9En Hij vroeg de geest ook naar zijn naam en die antwoordde: &#8216;Legioen heet ik, want wij zijn hier met velen.&#8217; 10En hij smeekte: &#8216;Jaag ons niet ver weg! Wij willen in deze buurt blijven!&#8217; 11Nu liep er op de helling een grote kudde van zo&#700;n tweeduizend varkens eten te zoeken. 12De boze geesten smeekten: &#8216;Laat ons alstublieft in die varkens gaan! Stuur ons daar maar in!&#8217; 13Jezus vond dat goed. De geesten kwamen uit de man en gingen in de varkens. Op hetzelfde moment stormde de hele kudde de helling af, het meer in. Ze verdronken allemaal. 14De varkenshoeders sloegen op de vlucht en vertelden overal wat zij hadden meegemaakt. Van alle kanten kwamen mensen naar Jezus toe om te zien wat er gebeurd was. 15Zij zagen de man die een boze geest had gehad. Hij had nu kleren aan en was volledig bij zijn verstand. 16Zij werden bang. De mensen die het hadden gezien, vertelden hoe de boze geesten uit de man in de varkens waren gegaan. 17Nu ze allemaal wisten wat Jezus had gedaan, vroegen zij Hem dringend weg te gaan. 18Hij ging weer in de boot. De man die bezeten was geweest, zei dat hij graag met Hem meewilde, maar Jezus vond dat niet goed. 19&#8216;Ga naar huis,&#8217; zei Hij, &#8216;naar uw familie en vrienden en vertel hun wat God voor u heeft gedaan, hoe goed Hij voor u is geweest.&#8217; 20De man ging weg en vertelde overal in de provincie Dekapolis wat Jezus voor hem had gedaan. Iedereen luisterde met verbazing naar hem.</div><div class="s1">De genezing van het dochtertje van Ja&#239;rus</div><div class="p"> 21Jezus stak het meer weer over. Toen Hij aan de overkant afmeerde, stond er op de oever een menigte mensen te wachten. 22Er kwam een man naar Hem toe die voor Hem op de knie&#235;n viel. Het was Ja&#239;rus, de leider van een synagoge uit de buurt. Hij was radeloos omdat zijn dochtertje op sterven lag. 23&#8216;Wilt U alstublieft meekomen om uw handen op haar te leggen,&#8217; smeekte hij, &#8216;dan zal ze beter worden en blijven leven.&#8217; 24Jezus ging met hem mee. De mensen liepen achter Hem aan en verdrongen zich om Hem.</div><div class="p"> 25Onder hen was een vrouw die al twaalf jaar bloed verloor. 26Zij had veel geleden omdat er veel aan haar was gedokterd. Al haar geld had zij eraan uitgegeven, maar het had niets geholpen. Ze was eerder achteruitgegaan. 27Maar nu had ze gehoord over de wonderen die Jezus deed. Zij wrong zich tussen de mensen door naar Hem toe en raakte van achteren zijn kleren aan. 28&#8216;Als ik zijn kleren maar kan aanraken, zal ik beter worden,&#8217; dacht zij. 29Het bloeden hield onmiddellijk op en zij merkte dat ze genezen was. Ze verloor geen bloed meer. 30Op dat moment draaide Jezus Zich om en vroeg: &#8216;Wie heeft mijn kleren aangeraakt?&#8217; Want Hij voelde dat er kracht van Hem was uitgegaan. 31Zijn leerlingen zeiden: &#8216;Hoe kunt U dat nu vragen? U staat midden tussen de mensen!&#8217; 32Maar Hij keek rond om te zien wie het geweest was. 33Geschrokken kwam de vrouw naar Hem toe. Zij beefde over haar hele lichaam, omdat zij zich realiseerde wat met haar was gebeurd. Zij viel op haar knie&#235;n en vertelde Hem precies wat er was gebeurd. 34Hij zei tegen haar: &#8216;Vrouw, u bent genezen door uw geloof in Mij. Ga met een gerust hart naar huis.&#8217;</div><div class="p"> 35Terwijl Hij nog met haar sprak, kwamen er mensen met een boodschap voor Ja&#239;rus. &#8216;Uw dochter is al gestorven. Het heeft nu geen zin meer dat de Meester met u meegaat.&#8217; 36Jezus hoorde het en zei tegen Ja&#239;rus: &#8216;Wees niet ongerust, blijf geloven.&#8217; 37Hij wilde niet dat er veel mensen met Hem meegingen. Alleen Petrus, Jakobus en Johannes mochten mee. 38Toen zij bij het huis van Ja&#239;rus kwamen, klonk daar gehuil en gejammer! 39Jezus ging naar binnen en vroeg: &#8216;Waarom maakt u zo&#700;n lawaai? Waar is dat gehuil voor nodig? 40Het kind is niet gestorven, het slaapt.&#8217; Zij lachten Hem in zijn gezicht uit. Maar Jezus stuurde ze allemaal de deur uit en ging samen met de ouders en zijn drie leerlingen naar de kamer van het kind. 41Hij nam haar bij de hand en zei: &#8216;Talita koem,&#8217; dat betekent: Sta op, meisje. 42Het meisje, dat twaalf jaar was, sprong uit haar bed en kon meteen weer lopen! Haar ouders wisten niet wat zij zagen. Zij waren er helemaal ondersteboven van. 43Jezus drukte hen op het hart niemand te vertellen wat er was gebeurd. Voor Hij wegging, zei Hij dat ze het meisje iets te eten moesten geven.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="MRK.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">Jezus stuurt zijn leerlingen erop uit</div><div class="p"> 1Daarna vertrok Jezus met zijn leerlingen naar Nazareth, de plaats waar Hij was opgegroeid. 2De volgende sabbat ging Hij naar de synagoge en nam daar het woord. Iedereen was hoogst verbaasd. &#8216;Waar heeft Hij dat allemaal vandaan?&#8217; vroeg men elkaar. &#8216;Hoe komt Hij aan die wijsheid? En hebben jullie gezien wat voor wonderen Hij doet?&#8217; Ze kwamen er niet over uitgepraat. 3&#8216;Dit is toch de timmerman, de zoon van Maria en de broer van Jakobus en Jozef en van Judas en Simon? En zijn zusters wonen ook hier in Nazareth. Wat verbeeldt Hij Zich wel?&#8217; Het was duidelijk dat zij niets van Hem moesten hebben. 4Jezus zei: &#8216;Een profeet wordt door iedereen ge&#235;erd, maar niet door de mensen uit zijn eigen stad en ook niet door zijn familie.&#8217;</div><div class="p"> 5Omdat zij niet geloofden, kon Hij bij hen geen grote wonderen doen. Wel genas Hij een paar zieken door hun de handen op te leggen. 6Hij verbaasde Zich erover dat de meeste mensen Hem niet geloofden. Hij trok de omliggende dorpen langs en sprak daar over God.</div><div class="p"> 7Op een dag riep Jezus de twaalf bij Zich. Hij stuurde hen er twee aan twee op uit en gaf hun macht om boze geesten te verjagen. 8Ze mochten niets meenemen voor onderweg, behalve een stok. 9Geen brood, geen tas en geen geld. Zelfs niet een extra paar sandalen of schone kleren. 10&#8216;Als je in een dorp komt,&#8217; zei Hij, &#8216;zoek dan een huis waar je kunt logeren. Blijf daar tot je weer verder gaat. 11Maar het kan zijn dat in sommige dorpen niemand je wil binnenlaten en niemand naar je luistert. Ga dan weg en schud het stof van je voeten als een getuigenis tegen hen. Dan moeten zij het zelf maar weten.&#8217; 12De leerlingen gingen erop uit. Aan allen die zij ontmoetten, vertelden zij dat zij de zonde de rug moesten toekeren. 13Uit veel mensen verjoegen zij boze geesten. Zij zalfden veel zieken met olie en maakten hen gezond.</div><div class="p"> 14Ook Herodes hoorde over Jezus. Iedereen had het over Hem. Sommigen zeiden: &#8216;Hij is Johannes de Doper, die uit de dood is teruggekomen. Daarom kan Hij zulke grote wonderen doen.&#8217; 15Maar anderen zeiden dat Hij Elia was en weer anderen noemden Hem een nieuwe profeet. 16Herodes was ervan overtuigd dat Johannes de Doper die hij had laten onthoofden, weer levend was geworden. 17Hij had Johannes namelijk gevangen laten nemen, 18omdat deze had gezegd dat het niet goed was dat hij met Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, samenleefde. 19Herodias kon hem daarom niet uitstaan en wilde hem laten doden. 20Maar dat ging niet zomaar, want Herodes had diep ontzag voor hem. Hij wist dat Johannes een eerlijke man was en heel dicht bij God leefde. Daarom nam hij hem in bescherming. Hij vond het ook fijn om met hem te praten, maar kreeg altijd last van zijn geweten, omdat Johannes hem zei waar het op stond. Toch luisterde Herodes graag naar hem.</div><div class="p"> 21Op een dag zag Herodias haar kans schoon. Het was op de verjaardag van Herodes en hij had mensen van zijn hofhouding, legerofficieren en allerlei voorname burgers uit Galilea uitgenodigd voor het feest. 22Terwijl ze aan tafel zaten, kwam de dochter van Herodias binnen. Zij danste voor Herodes en zijn gasten en iedereen genoot ervan. Herodes vond het zo mooi dat hij tegen het meisje zei: &#8216;Vraag wat je maar wilt. Ik zal het je geven.&#8217; 23Het meisje keek hem ongelovig aan. &#8216;Ik zweer het je!&#8217; zei hij. &#8216;Wat je mij ook vraagt, ik zal het je geven, al is het de helft van mijn koninkrijk!&#8217;</div><div class="p"> 24Zij ging naar buiten en vroeg aan haar moeder: &#8216;Wat moet ik vragen?&#8217; Haar moeder zei: &#8216;Vraag hem om het hoofd van Johannes de Doper.&#8217; 25Het meisje liep direct naar de koning terug. &#8216;Ik wil onmiddellijk een schaal hebben met het hoofd van Johannes de Doper erop,&#8217; zei zij tegen hem. 26Dat vond Herodes verschrikkelijk, maar hij durfde niet te weigeren, omdat zijn gasten hadden gehoord wat hij het meisje had beloofd. 27Met tegenzin stuurde hij een van zijn lijfwachten naar de gevangenis om het hoofd van Johannes te halen. De man ging weg en onthoofdde Johannes. 28Hij kwam terug met het hoofd op een schaal en gaf het aan het meisje. En zij gaf het aan haar moeder. 29Toen de leerlingen van Johannes dit hoorden, gingen ze zijn lijk halen en begroeven het.</div><div class="p"> 30De apostelen die er door Jezus op uitgestuurd waren, kwamen terug. Zij vertelden Hem wat zij allemaal hadden gezegd en gedaan. 31Hij zei tegen hen: &#8216;Kom, we gaan naar een stille plaats, dan kunnen we een beetje uitrusten.&#8217; Want er liepen zoveel mensen heen en weer dat ze niet eens de kans kregen rustig te eten. 32Zij gingen de boot in en voeren weg om ergens alleen te zijn. 33De mensen die hen zagen wegvaren, konden wel raden waar zij naar toe gingen en liepen er ook heen.</div><div class="s1">Vijf broden en twee vissen</div><div class="p"> 34Toen Jezus uit de boot stapte, zag het op de oever zwart van de mensen die uit de dorpen en steden waren gekomen. Hij had met hen te doen, het leek net een kudde schapen zonder herder. Daarom vertelde Hij hun weer over God.</div><div class="p"> 35Tegen de avond zeiden zijn leerlingen: &#8216;Het is al laat. U moet de mensen maar wegsturen, 36dan kunnen ze naar de dorpen en boerderijen gaan om eten te kopen. Hier kunnen zij niets krijgen, er woont hier niemand.&#8217; 37Maar Jezus antwoordde: &#8216;Geven jullie hun maar te eten.&#8217; &#8216;Moeten wij dan brood gaan kopen?&#8217; vroegen ze. &#8216;Het kost een kapitaal om al die mensen te eten te geven!&#8217; 38&#8216;Hoeveel brood hebben jullie?&#8217; vroeg Hij. &#8216;Ga eens kijken.&#8217; 39&#8216;We hebben vijf broden,&#8217; zeiden ze, &#8216;en ook nog twee vissen.&#8217; Jezus zei tegen de mensen dat zij in groepen in het gras moesten gaan zitten. 40Even later zaten zij op het gras in groepen van vijftig en honderd personen. 41Hij nam de vijf broden en de twee vissen, keek op naar de hemel en dankte God voor dit eten. Daarna brak Hij de broden in stukken. Zijn leerlingen moesten die uitdelen onder de mensen. Ook de vissen verdeelde Hij. 42Iedereen at tot hij genoeg had. 43Na de maaltijd werd het overschot opgehaald en in manden gedaan: dat waren twaalf manden vol! 44Er waren daar heel veel mensen, het aantal mannen alleen al bedroeg vijfduizend.</div><div class="s1">Jezus loopt over het meer</div><div class="p"> 45Hierna zei Jezus tegen zijn leerlingen dat zij vlug moesten overvaren naar Betsa&#239;da. Hij zou later komen, wanneer Hij de mensen zou hebben weggestuurd.</div><div class="p"> 46Toen iedereen weg was, ging Jezus de berg op om te bidden, alleen. 47Om een uur of drie &#700;s nachts waren de leerlingen nog maar midden op het meer. 48Jezus zag hoe zij tegen de wind in moesten roeien. Hij liep over het meer naar hen toe en stond op het punt hen voorbij te gaan. 49Zij schrokken vreselijk en dachten dat ze een spook zagen. Zij schreeuwden van angst. 50Jezus kalmeerde hen meteen. &#8216;Ik ben het,&#8217; zei Hij, &#8216;wees maar niet bang.&#8217; 51Hij stapte bij hen in de boot en de wind ging liggen. De leerlingen waren met stomheid geslagen. Hier konden ze niet bij. 52Want ze begrepen nog steeds niet wie Hij was. Zelfs niet na het wonder met de broden dat ze &#700;s avonds hadden gezien.</div><div class="p"> 53Zij meerden bij Genn&#233;sareth af en gingen aan land. 54De mensen die op de kant stonden, herkenden Jezus onmiddellijk. 55Zij vertelden overal in de omtrek dat Hij er was en begonnen zieken naar Hem toe te dragen. 56Waar Hij ook kwam, in dorpen, steden of gehuchten, overal legde men de zieken op het marktplein. Overal smeekte men Hem of de zieken de kwast van zijn mantel mochten aanraken. En alle zieken die Hem aanraakten, werden genezen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="MRK.7">
 <div class="label">7</div><div class="s1">Traditie tegenover Gods opdracht</div><div class="p"> 1Op een dag kwamen er enkele Farizee&#235;n en bijbelgeleerden uit Jeruzalem bij Jezus. 2Zij zagen dat sommige van zijn leerlingen voor het eten hun handen niet wasten. 3De Joden, vooral de Farizee&#235;n, zullen niets eten als ze niet eerst hun handen hebben gewassen. Dat hoort zo volgens hun traditie. 4Als zij van de markt komen, wassen zij zich eerst en gaan dan pas eten. Er zijn veel van die gewoonten waaraan zij nog altijd vasthouden. Zo spoelen zij ook bekers, potten en pannen af voordat zij die gebruiken. 5De Farizee&#235;n en bijbelgeleerden vroegen aan Jezus: &#8216;Waarom trekken uw leerlingen zich niets aan van de traditie? Zij hebben voor het eten niet eens hun handen gewassen.&#8217; 6Hij antwoordde: &#8216;Huichelaars! De profeet Jesaja had gelijk toen hij zei: &#8220;Deze mensen eren God met de mond, maar in hun hart moeten zij niets van Hem hebben. 7Hun godsdienst is waardeloos. Ze houden zich alleen maar bezig met menselijke wetten en niet met de wet van God.&#8221; 8U houdt vast aan de traditie, maar aan Gods opdracht denkt u niet. 9U schuift Gods gebod gewoon aan de kant en zet uw traditie ervoor in de plaats. 10Mozes heeft gezegd: &#8220;Heb eerbied voor uw vader en moeder. Wie kwaad spreekt van zijn ouders, moet sterven.&#8221; 11Maar wat hebt u ervan gemaakt? &#8220;Als je tegen je ouders zegt dat je heel je bezit aan God wilt geven, 12hoef je je ouders helemaal niet meer te verzorgen.&#8221; 13Hiermee zegt u eigenlijk dat niemand zich iets van Gods woorden hoeft aan te trekken. Maar u eist wel dat iedereen doet wat uw traditie zegt. Zulk soort dingen doet u wel meer.&#8217;</div><div class="p"> 14Jezus riep de mensen bij Zich en zei tegen hen: &#8216;Luister! Dit is iets dat u beslist moet weten. 15Een mens wordt niet onrein door wat zijn mond ingaat, maar door wat zijn mond uitgaat.&#8217; 16Wie oren heeft, moet ook goed luisteren! 17Daarna liet Jezus de mensen alleen en ging naar huis. Zijn leerlingen vroegen Hem wat Hij met zijn vergelijking bedoelde. 18&#8216;Begrijpen jullie niet dat je niet onrein wordt door wat je eet?&#8217; zei Hij. 19&#8216;Het voedsel gaat immers niet naar het hart, maar naar de buik en ten slotte komt het in het riool terecht.&#8217; Jezus maakte hiermee duidelijk dat men alle voedsel zonder gewetensbezwaar mag eten. 20Hij ging verder: &#8216;Je wordt onrein door wat je denkt. 21Uit je innerlijk, je hart, komen slechte gedachten voort. Hoererij, diefstal en moord; 22overspel, hebzucht en kwaadwilligheid; bedrog, losbandigheid en jaloezie; 23gevloek, hoogmoed, onverschilligheid en zo meer, komen van binnen uit de mens. Die maken hem onrein.&#8217;</div><div class="p"> 24Hij vertrok naar het gebied van Tyrus. Daar ging Hij een huis binnen. Hoewel Hij niet wilde dat men te weten kwam dat Hij er was, werd het toch bekend.</div><div class="s1">Jezus verjaagt een boze geest en geneest een dove man</div><div class="p"> 25Het duurde dan ook niet lang of er kwam een vrouw naar Hem toe. In haar dochtertje zat een boze geest. Zodra zij het nieuws had gehoord, was ze naar Jezus toe gegaan. Zij viel voor Hem op de knie&#235;n en smeekte of Hij die boze geest uit haar dochtertje wilde verjagen. 26Omdat de vrouw geen Jodin was&#8212;ze kwam uit de streek van Tyrus&#8212;zei Hij tegen haar: 27&#8216;Laat Mij eerst de mensen van mijn eigen volk helpen. Want het is niet goed het eten van de kinderen voor de honden te gooien.&#8217; 28De vrouw antwoordde: &#8216;Ja, Here, maar de honden onder de tafel krijgen toch wel de restjes van de kinderen?&#8217; 29&#8216;Goed,&#8217; zei Hij, &#8216;omdat u dit antwoord hebt gegeven, kunt u naar huis gaan. Uw dochtertje is genezen, de boze geest is uit haar weggegaan.&#8217; 30Toen zij thuiskwam, zag zij het meisje rustig in bed liggen en de boze geest was weg.</div><div class="p"> 31Van Tyrus ging Jezus naar Sidon en vandaar naar de provincie Dekapolis, naar de oever van het meer van Galilea. 32Daar werd een dove man bij Hem gebracht, die ook nauwelijks kon praten. De mensen vroegen Jezus of Hij zijn hand op deze man wilde leggen om hem te genezen. 33Jezus nam hem apart. Hij stak zijn vingers in de oren van de man, spuugde en raakte zijn tong aan. 34Daarna keek Hij naar de hemel en zei met een zucht: &#8216;Ga open.&#8217; 35De man kon ineens goed horen en spreken. 36Jezus verbood de mensen het verder te vertellen. Maar hoe meer Hij dat zei, hoe meer de mensen het rondbazuinden. 37Zij konden er gewoon niet over zwijgen. &#8216;Het is geweldig wat Hij doet,&#8217; zeiden ze. &#8216;Hij geneest zelfs dove mensen. En wie niet kunnen praten, geneest Hij ook!&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="MRK.8">
 <div class="label">8</div><div class="s1">Een maaltijd voor vierduizend mensen</div><div class="p"> 1Er waren veel mensen naar Jezus komen luisteren. Toen Hij zag dat zij geen eten meer hadden, riep Hij zijn leerlingen bij Zich. 2&#8216;Ik heb met die mensen te doen,&#8217; zei Hij. &#8216;Zij zijn hier al drie dagen en hebben niets meer te eten. 3Ik kan ze zo niet naar huis laten gaan. Sommigen komen van heel ver. Ze zouden onderweg flauwvallen van de honger.&#8217; 4&#8216;Waar halen we hier ooit brood vandaan?&#8217; vroegen zijn leerlingen. &#8216;Voor al die mensen! Hier woont immers niemand!&#8217; 5&#8216;Hoeveel broden hebben jullie bij je?&#8217; vroeg Hij. 6&#8216;Zeven,&#8217; antwoordden zij. Hij zei dat iedereen op de grond moest gaan zitten. Daarna nam Hij de zeven broden, dankte God ervoor en brak ze in stukken. Zijn leerlingen brachten het brood naar de mensen. 7Er waren ook nog een paar visjes. Hij dankte God ervoor en zei tegen zijn leerlingen dat ze die ook aan de mensen moesten geven. 8Iedereen at tot hij genoeg had. Er bleef zelfs nog over. Zeven manden vol. 9En er waren wel zo&#700;n vierduizend mensen!</div><div class="p"> 10Jezus stuurde de mensen naar huis. Direct daarna stapte Hij met zijn leerlingen in de boot en stak over naar Dalmanuta. 11Er kwamen Farizee&#235;n naar Jezus toe en gingen met Hem in debat. &#8216;Kunt U God laten bewijzen dat Hij U heeft gestuurd?&#8217; vroegen zij. Zij wilden Hem op de proef stellen. 12Met een diepe zucht zei Jezus: &#8216;Waarom wilt u een bewijs hebben? Dat krijgt u niet!&#8217; 13Hij draaide Zich om en liet hen staan. Hij stapte in de boot en ging naar de overkant van het meer. 14Maar zijn leerlingen hadden vergeten eten te kopen. Het enige wat zij bij zich hadden, was &#233;&#233;n brood.</div><div class="p"> 15Onderweg waarschuwde Hij hen: &#8216;Pas op voor de gist van Herodes en de Farizee&#235;n!&#8217; 16Zij dachten dat Hij dit zei omdat zij geen brood bij zich hadden. 17Jezus wist wel wat er in hen omging en zei: &#8216;Waarom maken jullie je zorgen over brood? Begrijpen jullie het dan niet? Heb je het nu nog niet door? 18Jullie hebben nu al zoveel gezien en zoveel gehoord! Het lijkt wel of het jullie niets heeft gedaan. 19Zijn jullie alweer vergeten wat er gebeurde toen Ik vijf broden uitdeelde aan die vijfduizend mensen? Hoeveel manden hadden jullie nodig om het overschot op te halen?&#8217; &#8216;Twaalf,&#8217; antwoordden zij. 20&#8216;En toen Ik zeven broden aan die vierduizend mensen gaf? Hoeveel bleef er toen over?&#8217; 21&#8216;Zeven manden,&#8217; was hun antwoord. Jezus zei: &#8216;Begrijpen jullie het nu nog niet?&#8217;</div><div class="s1">De genezing van een blinde man</div><div class="p"> 22Ze kwamen in Betsa&#239;da. Enkele mensen brachten een blinde man bij Jezus en vroegen of Hij hem wilde aanraken. 23Hij pakte de blinde man bij de hand en nam hem mee buiten het dorp. Hij spuugde hem in de ogen, legde zijn handen erop en vroeg: &#8216;Ziet u al iets?&#8217; 24De man keek om zich heen en zei: &#8216;Ja, ik zie de mensen lopen. Maar, wat raar, het lijken net bomen.&#8217; 25Jezus legde zijn handen nog eens op de ogen van de man. Hierna kon hij weer normaal zien. Hij was genezen en zag alles duidelijk. 26Jezus stuurde hem naar huis en zei: &#8216;Ga het dorp niet in.&#8217;</div><div class="p"> 27Later gingen Jezus en zijn leerlingen naar de dorpen rondom de stad Caesarea Filippi. Onderweg vroeg Hij: &#8216;Wat zeggen de mensen eigenlijk van Mij? Wie ben Ik volgens hen?&#8217; 28&#8216;Sommigen zeggen dat U Johannes de Doper bent,&#8217; antwoordden de leerlingen. &#8216;Anderen dat U Elia bent of een andere profeet.&#8217; 29&#8216;En jullie dan?&#8217; vroeg Hij. &#8216;Wat denken jullie van Mij? Wie ben Ik?&#8217; 30Petrus antwoordde: &#8216;U bent de Christus.&#8217; Jezus zei dat zij dit aan niemand mochten vertellen. 31Hij begon hun te vertellen over de verschrikkelijke dingen die Hij, de Mensenzoon, zou moeten doormaken. Hij zei dat de verantwoordelijke oudsten, priesters en bijbelgeleerden Hem zouden veroordelen, dat men Hem zelfs zou doden en dat Hij na drie dagen weer levend zou worden. 32Omdat Hij hier ronduit met hen over sprak, nam Petrus Hem apart. &#8216;Zulke dingen moet U niet meer zeggen,&#8217; zei hij. 33Jezus keerde Zich om. Met zijn gezicht naar de andere leerlingen vermaande Hij Petrus: &#8216;Satan, maak dat je wegkomt! Jij bekijkt de zaak van de menselijke kant en niet van Gods kant!&#8217;</div><div class="p"> 34Hij riep zijn leerlingen en de vele mensen die waren toegestroomd bij Zich en zei: &#8216;Wie bij Mij wil horen, moet zichzelf niet belangrijk vinden. Hij moet zijn kruis opnemen en Mij volgen. 35Want wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven vanwege Mij en voor Gods plan verliest, zal het behouden. 36Wat hebt u eraan de hele wereld te winnen en uw leven te verspelen? 37Wat kan een mens geven in ruil voor zijn leven? 38Wie zich in deze tijd van ontrouw en misdaad voor Mij en mijn woorden schaamt, voor hem zal Ik, de Mensenzoon, Mij ook schamen als Ik met de heilige engelen in de heerlijkheid van mijn Vader kom.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Laten we samen de Bijbel lezen (juli)Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen