मत्ती 7

7
दोष मत लाओ
1“न्याय नेई करो के थुआड़ा बी न्याय कित्ता जा। 2किके जेस तरीके तोस दुयें दा न्याय करगे ओ उसै तरीके परमेसर थुआड़ा बी न्याय करग; ते जिस तोल कन्ने तोस तोल्दे ओ, उसै तोल कन्ने बी थुआड़े आसतै तोलया जाग।
3“तुं अपने प्राऊ दी अखी दे तिनके दे बारै चैनता नी करयां, एदे बजाये अपनी अखी दे ढेले दी चैनता कर। 4जेगर तेरी गै अखी च केट ऐ, ते तू अपने प्रा गी कियां आखी सकना ऐ, लेई आ आऊँ तेरी अखी चा तेनका कढां? 5ए पखंडी, पैलैं अपनी अख बिचा ढेले कढी लै, ओस बेलै तू अपने प्राऊ दी अखी दा तेनका सच्चें गै दिखियै कढी सकगा।
6“शोद्ध चीज कुत्तें गी नेई दियो, ते अपने मोती सूरें दें अग्गें नेई सुटो; ऐसा नेई उवै के ओ उनेंगी पैरें थलै मिंदन ते पर्तोइयै तुसेंगी चिरी देन।
परमेसरै कोलां मंगनां ते थोना
7“मंगो तां तुसेंगी दिता जाग; तुपो तां तुसेंगी थोग; ठोहरगे तां थुआड़े आसतै दराजा खोलया जाग; 8किके जेड़ा कोई मंगदा ऐ; उसी मिलदा ऐ; ते जेड़ा तुपदा ऐ, उसी थोंदा ऐ; ते जेड़ा ठोहरदा ऐ ओदे आस्ते खोलया जाग।
9“थुआड़े च ऐसा कोन मनुक्ख ऐ, के जे ओसदा पुत्तर ओस थमां रुट्टी मंगै, तां ओ उसी पत्थर दे? 10जां मछी मंगै, तां ओ उसी सप्प दे? 11एस आसतै जे तोस बुरे ओईयै, अपने बच्चें गी छैल चीजां देना जानदे ओ, तां थुआड़ा सोर्ग दा पिता अपने मंगने आलें गी छैल चीजां कि नीं देग? 12एसकरी जे केश तोस चांदे ओ के मनुक्ख थुआड़े कन्ने करै, तोस बी उन्दे कन्ने उआं गै करो; किके कनून ते पविखवक्तें दी इयै शिखया ऐ।
सौखा ते औखा रस्ता
13“तंग ढेवढी थमां लन्गो, किके चैडा ऐ ओ रस्ता ते सौखा ऐ ओ रस्ता जेड़ा नाश आले पासेगी लेई जन्दा ऐ; ते मते सारे लोग न जेड़े ओदे बिचें अन्दर औंदे न। 14किके तंग ऐ ओ ढेवढी ते औखा ऐ ओ रस्ता जेड़ा जीनें आल्ले पासेगी पज्जांदा ऐ; ते कट न जेके ओ जीनें गी ओ थोंदा ऐ।
फलें कोलां बूटे दी पनछान
15“चुट्ठे पविखवक्तें थमां चकने रवो, जेड़े पिड्डें दे पेश च थुआड़े कोल औदें न, लेकन असल च ओ चिरी खाणे आलें गिदड न। 16उंदे फलें कोलां तोस उनेंगी गी पनछानी लैगे। के चुड़ीयें थमां अंगुर, जां कंडै थमां अंजीर खूँढदे न? 17एस चाली अर एक छैल रुक्ख छैल फल दिन्दा ऐ। 18छैल रुक्ख माड़ा फल नेई देई सकदा, ते नां गै माड़ा रुक्ख छैल फल देई सकदा ऐ। 19जेड़ा-जेड़ा रुक्ख छैल फल नेई लांदा, ओ कटीयै ते अग्गी बेच सुट्ट्याया जंदा ऐ। 20एस चाली उंदे फलां थमां तोस उनेंगी गी पंछानी लैगे।
21“जेड़ा मिगी, ए प्रभु! ए प्रभु! आखदा ऐ, उंदे बिचा अर एक सोर्ग दे राज बेच दाखल नेई ओग, लेकन ओऐ जेड़ा मेरे सोरग दे पिता दी मर्जी उपर चालदा ऐ। 22ओस धयाडै मते सारे लोग मिगी आखघन, ए प्रभु! ए प्रभु, के तेरे नां कन्ने असैं औने आलयां पविख्वानीयां नेई सनाईयां, ते तेरे नां कन्ने दोष्टआत्मायें नेई कढीयां, ते तेरे नां कन्ने मते सारे चमत्कार कम नेई कित्ते? 23ओस बेलै आंऊ उंदे कन्ने खुलीयै आखी देगा, मैं तुसेंगी कदें बी नेई समझया के तोस मेरे अपने ओ। पैड़े कम करने आलयो, मेरे थमां चली जाओ।
अकलमन्द ते बेबकूफ मानु
24“एसकरी जेड़ा कोई मेरीयां ऐ गल्लां सुनीयै उनेंगी गी मनदा ऐ, ओ ओस अकलमन्द मनुक्ख आला लेखा बनग जेनें अपना कर चट्टान उपर बनाया। 25ते बरखा पेई, ते अहाड़, आए ते तफान चलया ते ओस कर गी टकरां लगियाँ, पी बी ओ नेई किरिया, किके ओसदी मनैद चट्टान उपर पाई दी ही। 26लेकन जेड़ा कोई मेरीयां ऐ गल्लां सुनदा ऐ ते उंदे उपर नेई चालदा, ओस मनुक्ख दे जेया ओग जिस ने अपना कर रेते उपर बनाया। 27ते बरखा पेई, अहाड़ आया, ते तफान चलया, ते ओस करै गी टकरां लगियाँ ते ओ किरीयै सत्यानाश ओई गीया।
28“जेलै यीशु ऐ गल्लां आखी चुके, ते ऐसा ओया के पीड ओदीयें शिखयें कन्ने अरान ओई, 29किके ओ उंदे कन्ने शास्त्रियें आला लेखा नेई लेकन अधिकारियें आला लेखा उनेंगी गी शिखया दिंदा हा।”

Marker

Del

Kopier

None

Vil du ha høydepunktene lagret på alle enhetene dine? Registrer deg eller logg på