Popularne wersety biblijne z Luc 5

Udostępnij

Gwedy iddaw beidiaw ac ymadrodd, y dyvot wrth Simon, Gwthia ir dwfn, a’ bwriwch eich rhwytae i wneythur tynn.

Yno Simon a atepawd, ac a ddyvot wrthaw, Y llywiawdr, ni a dravaelesam yn hyd y nos, ac ny ddaliesam ddim: etwa ar dy ’air di, mi a vwriaf y rhwyt. Ac wedy yddwynt wneythyr hyn, wy a ddaliesont liaws mawr o byscot, yd pan rwygawdd y rhwyt wy.

Ac ydd oedd ef yn dalha o’r neilltu yn y diffaith, ac yn gweddiaw.

Ny ddaethym i ’alw yr ei cyfion, anyd pechaturieit i ediveirwch.

A’ phan welawdd Simon Petr hyny, e ddygwyddawdd i lawr wrth ’liniae ’r Iesu, gan ddywedyt, Arglwydd, dos ywrthyf, can ys dyn pechaturus wyf

Yno ydd atepawð yr Iesu ac y dyvot wrthynt, Nid raid yr ei iach, wrth veddic, anyd ir ei cleifion

A’ phan dducesont y llongae ir tir, eu gadawsāt pop peth, ac ei canlynesout ef.

A’ darvu, val ydd oedd ef mewn ryw ddinas, nycha wr yn llawn o’r gohanglwyf, a’ phan welodd ef yr Iesu, e gwympawdd ar ei wynep, ac a atolygawdd yddo, gan ddywedyt, Arglwydd, a’s wyllysy, gelly vy-glanhau. A’r Iesu a estendawdd ei law, ac ei cyfyrddawd ef, gan ddywedyt, Ewyllysaf, glanhaer di. Ac yn y van yr ymadawodd y gohanglwyf ac ef.

Ac aros hyny yn vwy yr aeth y gair am danaw ar lled, a’ minteioedd lawer a ðauent ynghyt i wrandaw, ac y’w hiachau ganthaw o ei gwendit.