Psalmów 2

2
1Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
2Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, mówiąc:
3Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
4Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
5Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
6Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
7Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
8Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
9Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
10Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
11Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
12Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.

Obecnie wybrane:

Psalmów 2: UBG

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj