1 Koryntian 12

12
1 Koryntian 12
Sprawa darów duchowych
1Jeśli chodzi o dary duchowe, nie chcę, bracia, abyście byli nieświadomi rzeczy. 2Wiecie, że gdy byliście poganami, zwodzono was za każdym razem, gdy was wprowadzano przed nieme bożyszcza. 3Dlatego oświadczam wam, że nikt, kto przemawia w Duchu Bożym, nie powie: Jezu, bądź przeklęty! I nikt nie jest w stanie wyznać, że Jezus jest Panem, jak tylko w Duchu Świętym. 4Dary łaski są różne, ale Duch — ten sam. 5Różne są dziedziny służby, ale Pan — ten sam. 6Różne też są formy działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. 7W każdym zaś, dla wspólnej korzyści, w jakiś sposób przejawia się Duch.#12:7 Lub: Każdemu zaś został dany pewien sposób przejawiania się Ducha. 8Jeden za Jego pośrednictwem otrzymuje słowo mądrości. Drugi, w podobny sposób, otrzymuje słowo poznania. 9Jednemu Duch daje wiarę. Drugiemu ten sam Duch udziela darów uzdrowień. 10Przez jednego przejawia się moc,#12:10 Lub: dokonują się cuda. przez drugiego proroctwo. Jeden potrafi rozpoznawać duchy, drugi mówić różnego rodzaju językami. Kto inny z kolei potrafi je wyłożyć. 11Wszystko to sprawia jeden i ten sam Duch, darząc każdą osobę tak, jak chce.
12Rzecz ma się tak, jak z ciałem. Jest jedno, lecz członków ma wiele. Wszystkie jego członki, mimo że ich wiele, stanowią jedno ciało. Podobnie z Chrystusem. 13Otóż w jednym Duchu my wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało — Żydzi, Grecy, niewolnicy i wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. 14A ciało to nie jeden członek, lecz wiele. 15Gdyby stopa stwierdziła: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała — czy można by się z tym zgodzić? 16Lub gdyby ucho oświadczyło: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała — czy rzeczywiście miałoby rację? 17Jeśli całe ciało byłoby okiem, gdzie byłby słuch? Jeśli słuchem, gdzie byłby węch? 18Tymczasem Bóg, tak jak zresztą chciał, zbudował ciało z różnych członków. 19Gdyby wszystkie członki były identyczne, trudno byłoby mówić o ciele. 20A zatem członków jest wiele, ale ciało — jedno. 21I nie może oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie. Podobnie głowa stopom: Obejdę się bez was. 22Da się nawet zauważyć, że te członki ciała, które wydają się słabsze, są o wiele potrzebniejsze. 23Te, które uważamy za drugorzędne, otaczamy większą troską. O przyzwoitość intymnych dbamy bardziej, 24podczas gdy członki bardziej widoczne takiej troski nie wymagają. Lecz Bóg tak właśnie złożył ciało, że pomniejszemu dał większe znaczenie, 25aby w ciele nie zabrakło harmonii i aby wszystkie członki w równym stopniu się o siebie troszczyły. 26Stąd jeśli cierpi jeden członek, cierpią z nim wszystkie; jeśli doznaje chwały jeden członek, cieszą się z nim wszystkie.
27W tym właśnie sensie wy wszyscy jesteście ciałem Chrystusa, a każdy z osobna — członkami. 28Bóg tak umieścił je w Kościele: Najpierw apostołów, po drugie proroków, po trzecie nauczycieli, następnie przejawy mocy,#12:28 Lub: cuda. dalej dary uzdrowień, niesienia pomocy, zarządzania, różnego rodzaju języki. 29Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy przez wszystkich przejawia się moc? 30Czy wszyscy mają dary uzdrowień? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają? 31Oczywiście gorąco pragnijcie większych darów łaski.
Ja wam nawet wskażę drogę najwspanialszą.

Obecnie wybrane:

1 Koryntian 12: SNP

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj