Ezdrasza 1:1-11

W pierwszym roku panowania Cyrusa, króla Persji, po to, aby spełniło się Słowo PANA wypowiedziane ustami Jeremiasza, PAN pobudził Cyrusa, króla Persji, w głębi jego ducha, aby ogłosił postanowienie w całym swoim królestwie, a także przekazał na piśmie, co następuje: Tak mówi Cyrus, król perski: PAN, Bóg niebios, dał mi władzę nad wszystkimi królestwami ziemi. On też polecił mi, abym zbudował Mu świątynię w Jerozolimie, która leży w Judzie. Kto zatem wśród was należy do Jego ludu, niech jego Bóg będzie z nim! Niech wyrusza on do Jerozolimy, leżącej w Judzie, i niech buduje tam świątynię PANU, Bogu Izraela. On bowiem, ten w Jerozolimie, jest prawdziwym Bogiem. Każdego więc, kto jeszcze żyje, gdziekolwiek przebywa jako obcy przybysz, niech wesprą ludzie mieszkający wokół niego srebrem, złotem, mieniem i bydłem wraz z dobrowolnymi darami na rzecz świątyni Bożej w Jerozolimie. Powstali więc naczelnicy rodów pochodzących z Judy i Beniamina, kapłani i Lewici, wszyscy, których Bóg pobudził w głębi ducha, aby pójść budować świątynię PANA w Jerozolimie. A wszyscy, którzy mieszkali wokół nich, wsparli ich srebrnymi naczyniami, złotem, mieniem, bydłem i kosztownościami, oprócz tego wszystkiego, co ofiarowali dobrowolnie. Król Cyrus z kolei kazał wydać sprzęty pochodzące ze świątyni PANA, które Nebukadnesar kazał sprowadzić z Jerozolimy i które złożył w świątyni swojego boga. Cyrus, król perski, powierzył je skarbnikowi Mitredatowi, a ten rozliczył się z nich z księciem judzkim Szeszbasarem. Liczba tych sprzętów była następująca: złotych czasz: trzydzieści, srebrnych czasz: tysiąc, noży: dwadzieścia dziewięć, złotych pucharów: trzydzieści, odpowiadających im srebrnych pucharów: czterysta dziesięć, innych naczyń: tysiąc. Wszystkich przyborów, złotych i srebrnych: pięć tysięcy czterysta. Wszystkie te sprzęty zabrał ze sobą Szeszbasar, gdy wyprowadzał wygnańców z Babilonu do Jerozolimy.