Ozeasza 2:16-23

Dlatego Ja ją przywabię, zaprowadzę na pustynię i przemówię do jej serca. Tam otrzyma ode Mnie swe winnice, Dolinę Niepokoju zmienię w bramę nadziei i zaśpiewa mi tam jak za dni swej młodości, jak w dniu swojego wyjścia z Egiptu. I stanie się w tym właśnie dniu — oświadcza PAN — że zawołasz do Mnie: Mój Mężu! Nie powiesz już: Mój Baalu! Bo usunę z jej ust imiona baalów, nikt nie wspomni już ich imienia. W tym dniu zawrę dla niej przymierze ze zwierzętami pól, z ptakami i z tym, co pełza po ziemi, a połamię łuk i miecz — usunę z ziemi wojnę; dzięki Mnie do snu ułożą się bezpieczni. I poślubię cię sobie na wieki, poślubię cię, wnosząc sprawiedliwość, prawo, łaskę i litość. Poślubię cię, wnosząc wierność — i uznasz we Mnie PANA. W tym dniu — oświadcza PAN — odpowiem niebu, a ono odpowie ziemi

Bezpłatne plany czytania i rozważania na temat: Ozeasza 2:16-23