Ozeasza 9:1-9

Nie ciesz się, Izraelu! Nie wesel się jak ludy, gdyż odstąpiłeś w nierządzie od Boga, lubiłeś, gdy na klepiskach płacono ci za nierząd! Lecz klepiska i tłocznie już ich nie wykarmią, a moszcz okaże się zawodny. Nie pozostaną w ziemi PANA! Efraim pójdzie do Egiptu, w Asyrii będzie jadł nieczysty pokarm. Nie będą w ofierze wylewać wina dla PANA, nie sprawią Mu przyjemności swoimi ofiarami. Będzie to dla nich niczym chleb żałoby — kto go spożyje, stanie się nieczysty. Tak, swoim chlebem zaspokoją tylko swój głód, nie przyniosą go do domu PANA. Co będziecie robili, kiedy przyjdą święta? Czym to się zajmiecie w świąteczny dzień PANA? Bo choćby nawet uszli z powodu spustoszenia, Egipt ich pozbiera, a Memfis pogrzebie. Ich srebrne kosztowności przypadną pokrzywie, a w ich namiotach rozgości się głóg. Nadeszły dni nawiedzenia! Nadeszły dni odpłaty! Przekona się Izrael, czy prorok jest głupcem i czy szaleńcem jest człowiek mający ducha — a stanie się to z powodu twojej wielkiej winy i z powodu twojej wielkiej wrogości. Czy Efraim jest stróżem? Czy prorokiem u mego Boga? Sidło ptasznika jest na wszystkich jego drogach, a wrogość w domu jego Boga. Pogrążyli się w zepsuciu jak za dni Gibei. Lecz On wspomni ich winę, nawiedzi ich za grzechy.