Izajasza 2

2
Izajasza 2
Przyszłość góry ze świątynią PANA
1Słowo, które otrzymał Izajasz, syn Amosa, na temat Judy i Jerozolimy:
2Gdy nadejdą dni ostateczne,
góra ze świątynią PANA
będzie posadowiona na szczycie gór,
będzie wzniesiona ponad pagórki
i popłyną do niej wszystkie narody.
3Liczne ludy wyruszą, mówiąc:
Chodźmy, wstąpmy na górę PANA,
idźmy do domu Boga Jakuba,
niech nas naucza swoich dróg,
byśmy chodzili Jego ścieżkami;
z Syjonu bowiem wyjdzie Prawo,
a Słowo PANA z Jerozolimy.
4Będzie On rozsądzał między narodami,
rozstrzygał sprawy rozlicznych ludów —
i przekują swoje miecze na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Nie podniesie już naród miecza
na inny naród
i nie będą się już uczyć sztuk
wojennych.
5Domu Jakuba! Dalej!
Chodźmy w świetle PANA!
Zapowiedź dnia PANA
6Tak, porzuciłeś swój lud, dom Jakuba,
gdyż wypełnili go ludzie ze Wschodu
i czarownicy, niczym Filistyni,
i bratają się w najlepsze z synami
cudzoziemców.
7Pełna jest jego ziemia srebra i złota
i nie ma końca jego skarbom.
Pełna jest jego ziemia koni
i nie ma końca rydwanom.
8Pełna jest też jego ziemia bożków,
kłaniają się dziełu własnych rąk,
temu, co uczyniły ich palce.
9I tak poniżył się człowiek,
spodlał rodzaj ludzki —
nie przebacz im.#2:9 Lub: nie oszczędzaj ich.
10Wejdź między skały
i ukryj się w prochu
ze strachu przed PANEM,
przed blaskiem Jego majestatu,
gdy powstanie, by roztrzaskać ziemię!
11Opadnie wyniosły ludzki wzrok,
zniży się ludzka pycha
i tylko PAN będzie wywyższony
w tym dniu.
12Gdyż będzie to dzień PANA Zastępów
nad wszystkim, co pyszne i wyniosłe,
nad wszystkim, co nadęte —
to się zniży!
13I nad wszystkimi cedrami Libanu —
wysokimi, wyniosłymi —
i nad wszystkimi dębami Baszanu.
14Nad wszystkimi strzelistymi górami,
nad wszystkimi wzniosłymi wzgórzami.
15Nad każdą wysoką wieżą,
nad każdym niezdobytym murem.
16Nad wszystkimi okrętami Tarsziszu,
nad łodziami lśniącymi od zbytku —
17i opadnie wyniosłość człowieka,
zniży się ludzka pycha,
i tylko PAN będzie wywyższony
w tym dniu.
18Bożki zaś całkowicie przeminą!
19Wtedy ludzie wejdą do jaskiń skalnych
i do jam wykopanych w ziemi
ze strachu przed PANEM
i przed blaskiem Jego majestatu,
gdy powstanie, aby wstrząsnąć ziemią!
20W tym dniu człowiek porzuci
na pastwę kretom i nietoperzom
swoje bożki srebrne i złote,
które zrobił, by się im kłaniać.
21Sam bowiem będzie krył się
w dziurach skalnych,
w rozpadlinach między urwiskami,
ze strachu przed PANEM
i przed blaskiem Jego majestatu,
gdy powstanie, aby wstrząsnąć ziemią!
22Dajcie sobie spokój z człowiekiem,
wartym tyle, co tchnienie w jego nozdrzach!
Bo za cóż więcej można go uznać?

Obecnie wybrane:

Izajasza 2: SNP

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj