Izajasza 47
47
Izajasza 47
Upokorzenie Babilonu
1Zejdź na dół! Usiądź w prochu,
panno, córko Babilonu!
Siądź na ziemi, nie na tronie,
ty, córko chaldejska!
Tak! Już nie powiedzą o tobie:
Jaka delikatna i wypieszczona.
2Weź się do żaren. Miel mąkę.
Zdejmij swą zasłonę.#47:2 swą zasłonę, hbr. צַמָּתֵךְ (tsamtech): wg 1QIsaᵃ: spódnicę, hbr. שוליך.
Podwiń suknię. Obnaż nogi.
Ruszaj przez strumienie!
3Niech będzie odkryta twa nagość
i widoczna twoja hańba!
Wywrę pomstę. Nie oszczędzę
nikogo! —
4mówi nasz Odkupiciel;
Jego imię brzmi PAN Zastępów,
Święty Izraela.
5Usiądź w milczeniu.
Skryj się w ciemności,
córko chaldejska!
Tak, już nie nazwą cię
panią królestw!
6Gniewałem się na mój lud.
Obrzydziłem sobie moje dziedzictwo
i wydałem je w twoją rękę.
Lecz ty nie okazałaś im litości.
Na starców włożyłaś swoje
bardzo ciężkie jarzmo!
7Powiedziałaś: Na wieki będę
i na zawsze pozostanę panią!
Nie brałaś sobie tego wszystkiego do serca
i nie myślałaś o swoim końcu.
8Lecz teraz słuchaj tego,
wygodnisio,
ty, mieszkająca bezpiecznie,
powtarzająca sobie:
Ja — i nikt więcej!
Nie zostanę wdową,
nie utracę dzieci!
9Otóż przyjdą na ciebie te dwa
nieszczęścia,
niespodzianie, w jednym dniu:
utrata dzieci i wdowieństwo.
Przyjdą na ciebie w całej swej pełni,
mimo ogromu twych czarów,
mimo tysięcy twych zaklęć!
10A tak czułaś się pewna w swym złu!#47:10 pewna swejwiedzywg 1QIsaᵃ.
Myślałaś: Nikt mnie nie widzi.
Zwiodły cię twa mądrość i wiedza!
A powtarzałaś sobie:
Ja — i nie ma mnie równej!
11Tymczasem przyjdzie na ciebie
nieszczęście —
nie odczarujesz tego!#47:11 Lub: (1) zanim to zauważysz; (2) nie wykupisz się z tego.
Spadnie na ciebie klęska —
nie zdołasz jej przezwyciężyć!
Spotka cię nagła zagłada,
której nie przewidzisz!
12Trzymaj się swoich zaklęć
i swoich licznych czarów!
Trudnisz się tym od młodości —
może teraz się uda,
może wystraszysz nieszczęście.
13Jesteś zmęczona.
Za dużo do przemyślenia!
Niech wstaną
i pomogą ci badacze nieba,
obserwatorzy gwiazd,
oznajmiający co miesiąc,
skąd i co nadciąga.
14Oto stali się oni jak słoma!
Ogień ich pochłania.
Nie uratują życia
z mocy płomieni!
To nie żar, który ogrzewa,#47:14 Lub: dla (upieczenia) chleba.
nie ognisko, przy którym się siedzi!
15Tacy właśnie stali się dla ciebie ci,
z którymi się zadajesz,
z którymi wspólnie kupczysz
od młodości:
Każdy z nich powlecze się
we własną stronę,
nie będzie nikogo, kto by cię
poratował.
Obecnie wybrane:
Izajasza 47: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Izajasza 47
47
Izajasza 47
Upokorzenie Babilonu
1Zejdź na dół! Usiądź w prochu,
panno, córko Babilonu!
Siądź na ziemi, nie na tronie,
ty, córko chaldejska!
Tak! Już nie powiedzą o tobie:
Jaka delikatna i wypieszczona.
2Weź się do żaren. Miel mąkę.
Zdejmij swą zasłonę.#47:2 swą zasłonę, hbr. צַמָּתֵךְ (tsamtech): wg 1QIsaᵃ: spódnicę, hbr. שוליך.
Podwiń suknię. Obnaż nogi.
Ruszaj przez strumienie!
3Niech będzie odkryta twa nagość
i widoczna twoja hańba!
Wywrę pomstę. Nie oszczędzę
nikogo! —
4mówi nasz Odkupiciel;
Jego imię brzmi PAN Zastępów,
Święty Izraela.
5Usiądź w milczeniu.
Skryj się w ciemności,
córko chaldejska!
Tak, już nie nazwą cię
panią królestw!
6Gniewałem się na mój lud.
Obrzydziłem sobie moje dziedzictwo
i wydałem je w twoją rękę.
Lecz ty nie okazałaś im litości.
Na starców włożyłaś swoje
bardzo ciężkie jarzmo!
7Powiedziałaś: Na wieki będę
i na zawsze pozostanę panią!
Nie brałaś sobie tego wszystkiego do serca
i nie myślałaś o swoim końcu.
8Lecz teraz słuchaj tego,
wygodnisio,
ty, mieszkająca bezpiecznie,
powtarzająca sobie:
Ja — i nikt więcej!
Nie zostanę wdową,
nie utracę dzieci!
9Otóż przyjdą na ciebie te dwa
nieszczęścia,
niespodzianie, w jednym dniu:
utrata dzieci i wdowieństwo.
Przyjdą na ciebie w całej swej pełni,
mimo ogromu twych czarów,
mimo tysięcy twych zaklęć!
10A tak czułaś się pewna w swym złu!#47:10 pewna swejwiedzywg 1QIsaᵃ.
Myślałaś: Nikt mnie nie widzi.
Zwiodły cię twa mądrość i wiedza!
A powtarzałaś sobie:
Ja — i nie ma mnie równej!
11Tymczasem przyjdzie na ciebie
nieszczęście —
nie odczarujesz tego!#47:11 Lub: (1) zanim to zauważysz; (2) nie wykupisz się z tego.
Spadnie na ciebie klęska —
nie zdołasz jej przezwyciężyć!
Spotka cię nagła zagłada,
której nie przewidzisz!
12Trzymaj się swoich zaklęć
i swoich licznych czarów!
Trudnisz się tym od młodości —
może teraz się uda,
może wystraszysz nieszczęście.
13Jesteś zmęczona.
Za dużo do przemyślenia!
Niech wstaną
i pomogą ci badacze nieba,
obserwatorzy gwiazd,
oznajmiający co miesiąc,
skąd i co nadciąga.
14Oto stali się oni jak słoma!
Ogień ich pochłania.
Nie uratują życia
z mocy płomieni!
To nie żar, który ogrzewa,#47:14 Lub: dla (upieczenia) chleba.
nie ognisko, przy którym się siedzi!
15Tacy właśnie stali się dla ciebie ci,
z którymi się zadajesz,
z którymi wspólnie kupczysz
od młodości:
Każdy z nich powlecze się
we własną stronę,
nie będzie nikogo, kto by cię
poratował.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej