Nehemiasza 13
13
Nehemiasza 13
Posunięcia Nehemiasza w drugim okresie jego pobytu w Judei
1Tego dnia, gdy wobec wszystkich słuchających czytano zwój Mojżesza, wyczytano, że ani Ammonita, ani Moabita nigdy nie może stać się częścią zgromadzenia Bożego. 2To dlatego, że nie wyszli oni naprzeciw synów Izraela z chlebem i wodą, ale wynajęli Bileama, aby ich przeklinał. Nasz Bóg przemienił jednak przekleństwo w błogosławieństwo.
3Gdy to polecenie dotarło do słuchających, wyłączyli z Izraela wszystkich ludzi mieszanego pochodzenia.
4Wcześniej jednak kapłan Eliaszib, odpowiedzialny za komnaty w domu naszego Boga, a jednocześnie spokrewniony z Tobiaszem, 5urządził mu przestronną komnatę tam, gdzie wcześniej przechowywano rzeczy służące ofiarom z pokarmów, kadzidło i inne sprzęty. Składano tam dziesięciny ze zboża, moszczu i oliwy oraz plony ofiarowane kapłanom.
6Gdy to się działo, nie było mnie w Jerozolimie. W trzydziestym drugim#13:6 Tj. w 433 r. p. Chr. Nehemiasz wrócił przed śmiercią Artakserksesa, czyli przed 423 r. p. Chr. roku panowania Artakserksesa, króla Babilonu, musiałem udać się do króla. Dopiero u kresu jego panowania wyprosiłem sobie u niego zezwolenie na powrót.
7Gdy więc przybyłem do Jerozolimy i rozeznałem się w sprawie tej niegodziwości, którą popełnił Eliaszib, urządzając Tobiaszowi komnatę na dziedzińcu domu Bożego, 8bardzo mnie to oburzyło, tak że kazałem usunąć z komnaty wszystkie sprzęty domowe Tobiasza. 9Kazałem też oczyścić te komnaty i sprowadziłem tam z powrotem sprzęty domu Bożego, to, co miało służyć ofiarom z pokarmów, a także kadzidło.
10Dowiedziałem się też, że Lewici przestali otrzymywać należną im część, dlatego zarówno oni, jak i śpiewacy pełniący swe obowiązki, rozproszyli się do swoich gospodarstw. 11Wystąpiłem więc przeciw ludziom sprawującym władzę z takim oskarżeniem: Dlaczego dom Boży został zaniedbany? Następnie zebrałem rozproszonych i postawiłem na ich stanowiskach, 12a z całej Judei napłynęły do składów dziesięciny zboża, moszczu i oliwy. 13Do nadzoru nad składami wyznaczyłem kapłana Szelemiasza, pisarza Sadoka oraz Pedajasza, jednego z Lewitów. Do pomocy przydzieliłem im Chanana, syna Zakura, który był synem Mataniasza. Ci bowiem ludzie uchodzili za rzetelnych. Na nich więc spoczęła odpowiedzialność za obdzielanie ich braci.
14Zachowaj to w pamięci, mój Boże. Nie zapomnij wspaniałomyślności,#13:14 Lub: wierności. którą się kierowałem w sprawach Twojej świątyni i w sprawach prowadzonej tam służby.
15W tym okresie zwróciłem też uwagę, jak w Judei obchodzi się szabat. Otóż w tym dniu tłoczono wino, zwożono snopy, objuczano osły, transportowano na nich do Jerozolimy wino, winogrona, figi i wszelkie inne ciężary. Ostrzegłem ich więc, aby w dniu szabatu żywności nie sprzedawali! 16Ponadto zauważyłem, że mieszkający w Jerozolimie Tyryjczycy sprowadzają do miasta ryby, a także inne towary i tam, w Jerozolimie, sprzedają je w szabat robiącym sobie zakupy mieszkańcom Judei! 17Wystąpiłem zatem przeciwko przedstawicielom ważniejszych rodów Judei: Dopuszczacie się niegodziwości — zarzuciłem im. — Lekceważycie dzień szabatu. 18Czy nie tak postępowali wasi ojcowie? I czy nie za to nasz Bóg sprowadził na nas i na to miasto całe to nieszczęście? Bezczeszcząc szabat, narażacie Izrael na coraz sroższy gniew!
19Gdy więc przed szabatem w bramach Jerozolimy zapadał zmrok, nakazałem zamykać wrota. Ustaliłem też, że można je otwierać dopiero po szabacie. Przy bramach ustawiłem ponadto moich ludzi z poleceniem: W dniu szabatu nie przepuszczać przez bramy żadnego towaru!
20Wtedy handlarze i sprzedawcy wszelkich towarów nocowali na zewnątrz Jerozolimy raz lub dwa razy. 21Wystąpiłem zatem przeciw nim: Dlaczego nocujecie tu, pod murem? — zagrzmiałem. — Jeśli jeszcze raz się to powtórzy, zrobię z wami porządek. I od tego czasu nie przychodzili już w szabat. 22Lewitom z kolei poleciłem oczyścić się i przychodzić pilnować bram, aby zagwarantować świętość dnia szabatu.
Również to zachowaj w pamięci, mój Boże, i zmiłuj się nade mną według obfitości Twojej łaski.
23Na jeszcze jedną rzecz zwróciłem uwagę w tym okresie. Zauważyłem mianowicie, że niektórzy Żydzi żyją pod jednym dachem z kobietami z Aszdodu, z Ammonitkami i Moabitkami. 24Skutek jest taki, że połowa ich dzieci mówi po aszdodycku — albo językiem któregoś z tych ludów — i nawet nie umieją mówić po judejsku! 25Wystąpiłem więc przeciw nim, zbeształem ich za to,#13:25 Lub: przeklinałem ich. niektórych pobiłem i wytargałem za włosy. Zaprzysięgałem ich też na Boga: Nie wydawajcie waszych córek za ich synów. Nie bierzcie też ich córek na żony dla waszych synów i dla siebie. 26Czy nie przez to zgrzeszył Salomon, król Izraela? A przecież nie było wśród wielu narodów takiego króla, jak on. I był on ulubieńcem Boga. Bóg uczynił go królem całego Izraela. Jego też doprowadziły do grzechu obcoplemienne kobiety. 27Czy trzeba o was słyszeć, że popełniacie taką samą wielką niegodziwość, jak on? Czy chcecie sprzeniewierzać się naszemu Bogu, żeniąc się z obcoplemiennymi kobietami?
28Gdy zaś jeden z synów Jojady, który był synem arcykapłana Eliasziba, został zięciem Choronity Sanballata, wypędziłem go od siebie. 29Nie zapomnij im, mój Boże, że splamili kapłaństwo i zerwali przymierze wiążące kapłanów i Lewitów!
30W końcu oczyściłem ich ze wszystkiego, co obce, i ustaliłem dla wszystkich kapłanów i Lewitów odpowiadający ich zadaniom zakres obowiązków.
31Przywróciłem też dostawy drewna w oznaczonych porach. Podobnie postąpiłem w stosunku do pierwocin.
Zachowaj to w pamięci, mój Boże, i poczytaj mi to na moją korzyść.
Obecnie wybrane:
Nehemiasza 13: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej