Pierwszy list do Koryntian 15:35-49

Ale powie ktoś: Jak są wskrzeszani umarli? A w jakim ciele chodzą? O nierozsądny! Co ty siejesz, nie jest ożywiane, jeżeli wpierw nie umrze. I co siejesz? Nie siejesz ciała, które ma powstać, lecz siejesz nagie ziarno; jeśli się zdarzy zboża, lub któregoś z pozostałych nasion. A Bóg daje mu ciało jakie zechciał; każdemu z nasion jego własne ciało. Nie każda cielesna natura jest tym samym ciałem wewnętrznym; gdyż inne jest ciało wewnętrzne ludzi, a inne ciało wewnętrzne bydła, inne ryb, inne też ptaków. Są także ciała niebiańskie i ciała ziemskie; ale inna jest przecież wspaniałość ciał niebiańskich, a inna ziemskich; inna wspaniałość słońca, inna wspaniałość księżyca, a inna wspaniałość gwiazd; bowiem gwiazda od gwiazdy różni się w blasku. W ten sposób jest także z powstaniem z umarłych. Jest siane w śmierci a jest wskrzeszane w nieśmiertelności; jest siane we wzgardzie a jest wskrzeszane w chwale; jest siane w bezsile a jest wskrzeszane w mocy; jest siane ciało zmysłowe a jest wskrzeszane ciało duchowe. Jest ciało zmysłowe i jest także ciało duchowe. Tak też jest napisane: Pojawił się pierwszy człowiek Adam, o duszy żyjącej, zaś ostatni Adam o Duchu ożywiającym. Ale duchowe nie jest pierwsze lecz zmysłowe, a potem to duchowe. Pierwszy człowiek jest z ziemi, gliniany; drugi człowiek jest Panem z Nieba. Jaki jest ten gliniany tacy są i ci gliniani; zaś jaki ten niebiański tacy też ci niebiańscy. Jak nosiliśmy obraz glinianego, tak też będziemy nosić obraz niebiańskiego.

Bezpłatne plany czytania i rozważania na temat: Pierwszy list do Koryntian 15:35-49