Księga Psalmów 91:1-16

Ty, co zasiadasz pod osłoną Najwyższego i pod cieniem Wszechmocnego przebywasz. Wzywasz WIEKUISTEGO: Moja obrono i moja twierdzo; Boże mój, któremu ufam. On cię wybawi od zastawionych sideł oraz od zgubnej zarazy. Osłoni cię Swym skrzydłem, a pod Jego lotkami będziesz bezpieczny; tarczą oraz puklerzem jest Jego prawda. Nie ulękniesz się strachu nocy, ani strzały lecącej podczas dnia. Zarazy, która pełza w ciemności; ani moru, co niszczy w południe. U twego boku padnie tysiąc, a miriady przy twej prawicy; lecz do ciebie to się nie zbliży. Tylko twoimi oczyma będziesz patrzeć i zobaczysz zapłatę niegodziwych. Gdyż WIEKUISTEGO – swoją obronę, bo Najwyższego uczyniłeś twą ucieczką. Nie spotka cię nieszczęście, ani klęska nie zbliży się do twojego namiotu. Bo On ustanowił dla ciebie Swych aniołów, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach. Na dłoniach cię uniosą, byś o kamień nie potrącił twojej nogi. Będziesz stąpał po szakalu i żmii, zdepczesz lwa oraz smoka. Dlatego, że Mnie umiłował – mówi Pan – obronię go, bo uznał Moje Imię. Gdy Mnie wezwie – wysłucham go; będę przy nim w niedoli, wyzwolę go i zaszczycę. Nasycę go długim życiem i ukażę mu Moje zbawienie.